مرگِ طعمِ گس دموکراسی

محمد مرسی، اولین و آخرین رئیس‌جمهور مصر که با انتخابات مردمی و از درون صندوق آرا به قدرت رسید دیروز در 68 سالگی در دادگاه درگذشت. او محصول یک انقلاب توئیتری، فیسبوکی یا آنچه برخی بهار عربی و یا برخی دیگر بیداری اسلامی می‌خوانندش به اریکه قدرت رسید. او جای نظامیانی را گرفت که دهه‌ها بر مردم مصر حکمرانی کرده بودند و برخی او را موسایی که بر جای فرعون نشست نامیدند. حکومت مشروع دموکراتیک او اما بیش از یک سال دوام نیاورد و نظامیان بار دیگر و این بار به بهانه دفاع از حقوق مردمی که برعلیه او شوریده بودند وی را با کودتا برکنار کردند. محمدمرسی رئیس‌جمهور ایده آلی نبود، اشتباهات زیادی کرد، سیاست داخلی و خارجی او قابل دفاع نبود، در زمانی که اکثریت مردم را در حمایت از اسلامگرایان به پای صندوق آورد، امتحان بدی پس داد وآن را به نام اسلامگرایان نوشت، اما یک چیز قطعی است. مردم مصر به‌واسطه او برای یک بار، طعم دموکراسی را چشیدند، ولو گَس و نارس.
* رورنامه‌نگار