خاکسپاری «مرسی» در سکوت

«محمد مرسی»  نخستین رئیس جمهوری مصر عصر روز دوشنبه در جلسه دادگاه قاهره درگذشت.
 وی کسی بود که پس از دهه ها حکومت نظامیان و روسای جمهوری مادام العمر بر این کشور، در پی تحولاتی که توسط مردم مصر رقم خورد، در انتخاباتی آزاد، رئیس جمهوری شد و در کمتر از 2 سال با کودتای نظامیان از ریاست جمهوری برکنار و به زندان افتاد.
رسانه‌ها اعلام کردند، پیکر مرسی در مقبره‌ای در شرق قاهره به خاک سپرده شد، در حالی که تلویزیون رسمی مصر به نقل از یک منبع پزشکی اعلام کرده است، محمد مرسی بر اثر سکته قلبی درگذشت. به گفته منابع،‌ مقامات مصر به خانواده مرسی گفتند، تنها همسر و فرزندانش می‌توانند در مراسم خاکسپاری مرسی حضور داشته باشند. طبق گفته این منابع، مقامات درخواست خانواده مرسی برای دفن او در زادگاهش در روستای العدوه در استان الشرقیه طبق وصیتش که خواسته بود در کنار مادرش دفن شود را رد کردند. مرسی که در زمان مرگ ۶۷ سال داشت، پس از سال‌ها فعالیت در تشکل‌های اسلامی، شاید بهترین گزینه مردم مصر پس از انقلابشان در سال ۲۰۱۰ بود که توانست در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ با کسب ۵۱.۷۳ درصد آرا به ریاست جمهوری انتخاب شود، اما نظامیان که دولت وی، روابط خارجی و سیاست‌های داخلی اش را مخدوش کننده رابطه با غرب، منافع بخش نظامی مصر و اختلال در تداوم معاهداتی چون «کمپ دیوید» می‌دیدند، در سوم ژوئیه ۲۰۱۳ با ریاست وزیر دفاع کابینه رئیس جمهوری منتخب، یعنی «عبدالفتاح السیسی»، علیه مرسی کودتا کردند.
مرسی از زمان کودتا علیه دولت قانونی اش در زندان به سر می‌برد. اگر چه دادگاه مربوط به پرونده «یورش به زندان‌ها» مرسی را به اعدام محکوم کرد، اما دادگاه عالی یک سال و نیم پس از صدور رأی، حکم اعدام را لغو و خواستار محاکمه دوباره وی شد.


از جنبه‌های طنز تاریخ معاصر می‌توان به زندانی شدن «حسنی مبارک» نظامی و رئیس جمهوری مادام العمر این کشور اشاره کرد که در دوره مرسی جلسات دادگاهش برگزار شد و در انتها با آزادی اش به پایان رسید، اما مرسی که زاده حرکت مردمی و دومینو وار در شمال آفریقا بود، کمتر از دو سال زعامت به زندان افتاد و در پی برگزاری جلسه دادگاهی با اتهام 
جاسوسی برای خارجیان، درگذشت.
آخرین حرف‌های مرسی قبل از مرگش
اما محمد مرسی در جریان جلسه محاکمه خود از قاضی اجازه خواست که صحبت کند. او برای چند دقیقه نیز صحبت کرد اما در میان صحبت‌هایش بیهوش شد و درگذشت.مرسی در آخرین اظهاراتش گفت، حتی اگر مورد ظلم قرار بگیرد و به او ستم روا شود به کشورش پایبند است و هرگز اسرار کشورش را تا زمان مرگش فاش نمی‌کند.
به گفته عبدالمنعم عبد المقصود، وکیل مرسی که در جلسه دادگاه حضور داشت، او از پشت قفسه شیشه‌ای از روند محاکمه خود انتقاد کرد و گفت، تاکنون ندیده است، در دادگاه وکیل یا خبرنگار یا حتی وکیل تسخیری نباشند، هرگز اطلاعاتی درباره روند دفاع خود نداشته است.
مرسی افزود: من از دادگاه خواسته بودم جلسه محرمانه باشد اما دادگاه رد کرد به هر حال من اسرار کشورم را تا لحظه مرگم به دلیل حفظ امنیت و حاکمیت مصر فاش نخواهم کرد. 
مرسی به عنوان اولین رئیس‌جمهوری مدنی که به صورت دموکراتیک انتخاب شده بود، در پرونده جاسوسی برای حماس تحت محاکمه قرار داشت.
شایعات و حقایق درباره مرگ مرسی
الجزیره، دادستانی کل مصر اعلام کرد، مجوز دفن پیکر مرسی را تنها چند ساعت بعد از مرگ او صادر کرده است این در حالی است که هنوز درخواست‌ها برای تحقیق درباره علت مرگ او مطرح هستند. هنوز نتایج پزشکی قانون منتشر نشده که جسد مرسی دفن شد. گروه اخوان‌المسلمین با انتشار بیانیه‌ای مرگ رئیس‌جمهور سابق مصر را «قتلی حساب‌شده» خوانده و از شهروندان این کشور خواسته بود به طور گسترده در تشییع جنازه او شرکت کنند؛ امری که عملا محقق نشد.
به گزارش تلویزیون رسمی مصر، مرسی در جلسه دادگاه بیهوش شده و درگذشته است. ‎ پس از اعلام خبر مرگ رئیس جمهوری منتخب این کشور، وزارت کشور مصر حالت آماده‌باش فوق‌العاده اعلام کرد؛ چرا که او هنوز نزد بسیاری از شهروندان مصر از محبوبیت فراوانی برخوردار است و دولت السیسی بیم آن را دارد که هوادارنش علیه دولت دست به قیام بزنند.
به گزارش خبرگزاری‌ها یک منبع قضائی مصر، درباره نحوه درگذشت رئیس‌جمهوری سابق این کشور، اعلام کرده است که مرسی حدود ۲۰ دقیقه در دادگاه در حال حرف زدن بود که به یکباره بیهوش شد و وی را بلافاصله به بیمارستان منتقل کردند و در آنجا درگذشت.
اما همین مساله که او در دادگاه درگذشته است، به شایعات پیرامون مرگ وی بیشتر دامن زد به گونه‌ای که دادستانی مصر با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: زمانی که مرسی در قفس اتهام بود، بیهوش شد و پس از انتقال به بیمارستان مشخص شد که وی علائم حیاتی ندارد.
این بیانیه حاکی است که هیچ نوع علائم جراحت و آسیب دیدگی در جسد مرسی دیده نشده است.
سنگ تمام ترکیه
محمد مرسی از رهبران نزدیک به رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری کنونی و نخست وزیر وقت ترکیه به شمار می‌رفت. رجب طیب اردوغان، در واکنش به خبر درگذشت محمد مرسی او را «شهید» نامید و به وی ادای احترام کرد.
دیروز(سه شنبه) مراسم نماز میت غیابی محمد مرسی نخستین رئیس جمهوری مصر پس از انقلاب مردمی این کشور ظهر امروز همزمان با سراسر ترکیه در مسجد «حاجی بایرام ولی» آنکارا به امامت رئیس سازمان امور دیانت ترکیه اقامه شد.
طبق برخی سنت های رایج در ترکیه، اقامه نماز میت به صورت غیابی برای برخی از اموات که جنازه آنها در دسترس نیست، صورت می گیرد. اقامه این نماز در برخی موضوعات جنبه سیاسی دارد.
«علی ارباش» رئیس سازمان امور دیانت ترکیه روز گذشته با ارسال نامه‌ای به مفتی‌های تمام استان‌های این کشور از آنها خواسته بود که امروز در مساجد سراسر کشور نماز غایب بر جنازه محمد مرسی اقامه شود.
مرسی که بود
مرسی در هشتم اوت ۱۹۵۱ در روستای «عدوه» در شهر «ههیای» استان «الشرقیه» مصر چشم به جهان گشود. او که زمان ریاست جمهوری پس از انقلاب مصر، نامزد این مقام شده بود، دارای تحصیلات دکترا در رشته مهندسی مواد و دارای پنج فرزند بود.
رئیس جمهوری منتخب مصر که فعالیت سیاسی اش را همراه با گروه «اخوان المسلمین» آغاز کرده بود، رهبری حزب «آزادی و عدالت»، شاخه سیاسی جنبش اخوان المسلمین را برای مدتی برعهده داشت و فعالیت رسمی و عملی اش در عرصه سیاست رسمی مصر در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ با عضویت در مجلس این کشور رقم خورد.
وی در دوره ریاست جمهوری اش، آشکارا تلاش داشت که در عین تبعیت از راهکارهای اخوان المسلمین در سیاست، رویه‌ای را پیشه کند که نظامیان حامی غرب را علیه خود بر نیانگیزد، اما خالی شدن میدان «تحریر» در قاهره - نماد انقلاب مصر و پشتیبانی از رهبران این حرکت- از مردم، نرسیدن مردم به خواست‌های شأن و شروع ناآرامی‌های شهری با چراغ سبز نظامیان و سپس سرکوب حرکت مردمی باز هم توسط نظامیان، مرسی توسط وزیر دفاعش برکنار شد و به زندان افتاد. مرسی در بیش از شش سالی که در زندان به سر برد، در چندین پرونده به اعدام یا حبس ابد محکوم شده بود. قتل معترضان در اطراف «کاخ الاتحادیه»، اتهام ادعای جاسوسی برای خارجیان، حمله به یک زندان در سال ۲۰۱۱ میلادی و فراری دادن هزاران زندانی از جمله اتهاماتی بود که دادستانی مصر به مرسی وارد کرده بود.
بیهوشی مرسی در جلسه دادگاه و رساندنش به بیمارستان در حالی که دیگر علائمی از حیات نداشت، پرونده‌های مبارزاتی و دادگاهی اش را برای همیشه بست.