روزنامه ابتکار
1398/04/10
ژوبین صفاری حرف از اقتصاد نزنید
طی چند دهه گذشته به بهانه حضور در «مقطع حساس کنونی» از تصمیمهای ریشهدار در و تحول در اقتصاد سر باز زده شده است. هرازچندگاهی هم که فرصتی برای این کار بوده یا سرمست از ثبات نسبی شرایط بودهایم و یا پول نفت با قیمت بالا دستها را برای ادامه بیتدبیریها باز گذاشته است. اما به واقع اقتصاد کشور نیازمند تغییرات اساسی است. به صراحت باید گفت که صرفنظر از شرایط بینالمللی و سایر عوامل موثر در اقتصاد که باید در جای خود تدبیر شود، اقتصاد نیازمند قرارگرفتن در یک گفتمان واحد علمی و نظری مشخص است. نمیتوان با سردرگمی هر بخش از اقتصاد ساز خود را بزند. اگر قرار باشد دستورالعملها و بخشنامههای مقطعی، سیاست دخالت دولت را افزایش دهد و از آن طرف شعار حرکت به سمت اقتصاد آزاد را بدهیم، همچنان با یک اقتصاد سرطانی دستوپنجه نرم خواهیم کرد. وابستگی به نفت به یک باره اتفاق نمیافتد، اما برنامهریزی برای آن مستلزم تقویت بخش خصوصی واقعی است. اینجا تنها بحث دولت نیست، نهادهای درگیر با اقتصاد نیز گوی رقابت را از بخش خصوصی میربایند و گاه اقتصاد تحت تاثیر فشارهای سیاسی اداره میشود. اگر شفافیت قرار باشد به کمک اقتصاد بیاید، باید از سطح گروکشیهای سیاسی به همه ساختارهای سیاسی و اقتصادی کشور تعمیم پیدا کند. در این صوررت است که میتوان برای اقتصاد کشور چشمانداز ترسیم کرد. گاه از زبان برخی مسئولان شنیده میشود که اقتصاددانان تنها در تئوری قدرتمند هستند و تئوریهایشان در عمل ابتر است. باید گفت تئوریهای اقتصادی زمانی عینیت پیدا میکند که سیاسیون بتوانند از برخی مواضع و خواستههای خود به نفع اقتصاد کوتاه بیایند. نمیتوان حرف از اقتصاد زد و به تندروی در سطوح دیپلماتیک اعتقاد داشت. نمیتوان حرف از اقتصاد زد و انحصارطلبی را در دستورکار قرار داد. درهرحال باید مناسبات اقتصادی را در قامت یک گفتمان خدشهناپذیر و مقدم بر همه امور پذیرفت و در این بین هر عنصر مزاحم بر سر راه را از میان برداشت. تبعات جراحی اقتصادی را نه مردم که ابتدا باید تمام مسئولان در هر سطحی بپردازند که لازمه آن اقتدار در تصمیمهای مهم است. سختی ماجرا شبیه به آن است که حاکمی بخواهد دستور بر کاهش اختیارات خود بدهد، همانگونه که دولت باید بر کاهش دخالت خود در اقتصاد حکم کند. حکمی که هر چند دیر اما باید صورت پذیرد. مثال کوچک این دشواری را میتوان در واگذاری باشگاههای استقلال و پرسپولیس مشاهده کرد که عواملی از بیرون اجازه این کار را ندادند. حالا تصور کنید دولت بخواهد پای خود را از اقتصادی که سالهاست با این شیوه پیش رفته بیرون بکشد. این سختی البته برای نجات اقتصاد لاجرم است. تردید نباید کرد که باید برای نجات کشور از برخی منافع چشمپوشی کرد. «شرایط حساس کنونی» اتفاقاً فرصتی برای این جراحی است، آن را از دست ندهیم.
سایر اخبار این روزنامه
مسیر حرکت بازار مسکن در تابستان 98 چگونه خواهد بود؟
بازار مسکن تحتتاثیر بازارهای موازی
ژوبین صفاری
حرف از اقتصاد نزنید
«ابتکار» از برداشتهای نامتعارف نسبت به شفافیت گزارش میدهد
شفافسازی یا تخریب؟
آیا میتوان فضای مجازی را به مکانی امن تبدیل کرد؟
دنیای شیشهای
آیا وعده جاری ماندن زایندهرود در تابستان عملی میشود؟
از وعده تا عمل برای زایندهرود
گزارشی از یک تخلف آشکار در فضای مجازی
تو بترس تا من بخندم!
ایران خارقالعاده است و به من لبخند میزند
ویلموتس: بیرانوند یک هیولای واقعی است!
دونالد ترامپ و کیم جونگ اون برای سومینبار در منطقه غیرنظامی مرز دو کره با یکدیگر ملاقات کردند
لاریجانی:
استخراج بیت کوین از برق صنعتی خلاف قانون است
فدریکا موگرینی:
هفت کشور اروپایی دیگر نیز به اینستکس میپیوندند
جدایی مرزبانی از نیروی انتظامی
عبدالصمد خرمشاهی:
باید تمهیدات سختگیرانهای برای خریدوفروش اسلحه در نظر گرفته شود
زیرساختهای اقتصادی و نقش آنها در بالندگی اقتصاد کشور