ناامیدی اجتماعی و آثار آن

از نگاه رفتارشناسی اجتماعی، امید یکی از اصلی‌ترین محورهای رشد و افزایش تکامل فکری و اجتماعی است. در این رابطه دو نگاه و نظر در جامعه وجود دارد که با بررسی آنها می‌توان به مسیر حرکت اجتماعی پی برد. نگاه اول از سوی کسانی است که اعتقاد دارند اوضاع بد است و قابل اصلاح نیست و باید دست روی دست گذاشت و منتظر بود. نظر دوم که منطقی‌تر و کاربردی‌تر است اینکه؛ درست است که مشکلات اقتصادی و اجتماعی وجود دارد اما وضعیت قابلیت اصلاح دارد و باید در راستای اصلاح تلاش کرد.
آنچه که در سطح جامعه مشاهده می‌شود به نگاه دوم نزدیکتر و با آن هم‌سوتر است، یعنی علی‌رغم تورم در شکل‌های مختلف نقطه به نقطه یا گونه‌های دیگر گرانی افسارگسیخته و از همه بدتر شایعات ریز و درشت و رنگارنگ در همه زمینه‌ها، ملاحظه می‌کنیم مراسم مختلف شادی و غم برگزار شده و مردم حداکثر تلاش خود را برای برگزاری احسان و خیرات در زمینه مراسم دینی اعم از اعیاد و عزاداری، حمایت از نیازمندان و کمک به حادثه‌دیدگان به اجرا درمی‌آورند. از نظر روانشناختی این حرکات بیانگر وجود و حضور امید در جامعه می‌باشد. تحریم‌های ناجوانمردانه هرچند ما را با مشکلات مختلف روبه‌رو ساخته اما صاحبان خرد، اندیشه و نبوغ نیز آرام ننشسته و با تلاش کامل ضمن شناخت استعدادها و...