«همدلی» از تاثیر حذف یارانه سه دهک درآمدی بالا بر معضلات اقتصادی گزارش می‌دهد وصله‌های‌ 45هزار و 500 تومانی‌ بر لباس اقتصاد

همدلی| گروه اقتصادی، فاطمه آقایی‌فرد: این‌روزها پرونده حدود 24میلیون نفر روی میز سکانداران اقتصادی باز است تا شاید سوت پایان پرداخت همان 45 هزار و 500 تومانی که هر ماه مثل قطره‌ای در برابر دریا به جیب دهک‌های درآمدی بالا می‌رود، به صدا درآید. همان میلیون‌ها نفری که هر ماه این مبلغ اندک در لابه‌لای منابع درآمدی‌شان گم می‌شود و از میلیارد به عنوان تومان یاد می‌کنند، اما سال‌هاست که در کنار هفت طبقه اقتصادی دیگر خود را از این حق دولتی محروم نکرده‌اند. امسال که تورم رکود زده و قیمت بسیاری از کالاهای اساسی افزایش یافته است، بحث 45 هزار و 500 تومان تقریبا برای هر یک از دهک‌های درآمدی بی‌معنی است. چرا که این مبلغ هر ماه در میان حجم زیاد اسکناس‌های افراد مرفه گم می‌شود و در مقابل هزینه‌های زندگی حقوق‌بگیران و افراد ضعیف نیز توانی ندارد و کمکی به معیشت نمی‌تواند کند. هر چه که هست، ماجرای حذف یارانه دهک‌های درآمدی بالا مدت‌هاست که مطرح شده است و زمزمه‌های این طرح بارها از زبان مسئولان به گوش رسیده تا اینکه شهریور همین امسال این ماجرا کلید خورد. حالا سومین ماه تابستان در حالی نفس‌های آخر خود را می‌کشد که به گفته دولت تاکنون حدود 200هزار خانوار از دریافت یارانه حذف شده‌اند. یک محاسبه سرانگشتی نشان می‌دهد که حدود 9میلیارد و 100 هزار تومان با این اقدام در حساب اقتصاد پس‌انداز شده است. با توجه به موضوع کسری بودجه و مشکلات مختلفی که در بخش‌های اقتصادی وجود دارد، این سوال را می‌توان مطرح کرد که با پول یارانه این دهک‌های درآمدی چه اقداماتی را می‌توان در اقتصاد انجام داد و جای خالی کدام یک از کاهش درآمدهای دولت را پر کرد؟ اگرچه دهک‌های درآمدی بالا در ایران به اندازه‌ای نیستند تا حذف یارانه این افراد تاثیر مهمی در جبران کسری بودجه یا هر یک از مشکلات اقتصادی کند، اما با این همه به نظر می‌رسد که در روزهایی که مشکلات بین‌المللی باعث تشدید مشکلات اقتصادی شده است، این موضوع می‌تواند کمک بزرگی به دولت در زمینه جبران کسری بودجه کند. چرا که در پیشنهادهایی که از سوی سران قوا برای جبران کسری بودجه مطرح شده، مسائلی در نظر گرفته شده که می‌تواند بهانه به دست تورم داده و فشار را بر دوش طبقات ضعیف جامعه بیشتر کند. بنابراین در این زمینه به نظر می‌رسد که استفاده از چنین سیاست‌هایی که مشکلی برای افراد مرفه ایجاد نمی‌کند، بتواند کارساز باشد و مشکلات را به حداقل برساند. چرا که سه دهک پردرآمد جامعه حدود ۲۴ میلیون نفر هستند که با یک حساب ساده می‌توان گفت این سه دهک در هشت سال گذشته حدود ۱۰۵هزار میلیارد تومان یارانه نقدی دریافت کرده‌اند، اگر یارانه این ۲۴میلیون نفر در سال جاری حذف شود، هر ماه حدود هزار میلیارد تومان به نفع دولت می‌شود که با این پول می‌توان چندین کار مهم کرد. آن طور که در تحلیل کارشناسان آمده است، با پول حذف یارانه سه دهک پردرآمد جامعه می‌توان به پنج میلیون جوان ایرانی ۲۰ میلیون تومان پول داد و حقوق دو سال و شش ماه بازنشستگان را پرداخت کرد.
با وجود این اگر بخواهیم به طور دقیق و بر مبنای تغییر ارزش پول، میزان یارانه‌ای را که سه دهک پولدار در هشت سال گذشته دریافت کرده‌اند به نرخ روز محاسبه کنیم، به عدد ۲۳۸ هزار میلیارد تومان می‌رسیم. با این پول می‌شد کارهای زیادی انجام داد که به دو مورد آن اشاره می‌کنیم.
طبق اعلام دفتر آمار و اطلاعات جمعیت سازمان ثبت‌احوال حدود ۲۵درصد از جمعیت کشور (۲۰ میلیون نفر) را جوانان با بازه سنی ۱۵ تا ۲۹ سال تشکیل می‌دهند که می‌شد با ۱۰۵هزار میلیارد تومان منابع حاصل از حذف یارانه پولدارها به بیش از پنج میلیون نفر از زوج‌های جوان در هشت سال گذشته، ۲۰ میلیون تومان کمک‌هزینه ازدواج به طور بلاعوض پرداخت کرد.
در حال حاضر صندوق بازنشستگی کشوری سالانه ۴۰هزار میلیارد تومان به بازنشستگان حقوق پرداخت می‌کند، به این ترتیب با یک حساب سرانگشتی مشخص می‌شود با 100هزار میلیارد تومان می‌توان حقوق دو سال و شش ماه از بازنشستگان را پرداخت کرد، این در حالی است که می‌توان با ۲۳۸ هزار میلیارد تومان هزینه پرداخت حقوق بازنشستگان به مدت شش سال را فراهم کرد. این پیشنهادها از سوی آگاهان اقتصادی در حالی مطرح است که بسیاری از تحلیل‌گران بر این باور هستند که این مبلغ را باید صرف حمایت از تولید کرد و فضای کسب و کار را بهتر از گذشته کرد. چرا که اگر هر ماه هر فردی بدون زحمت این مبلغ را از دولت دریافت کند، به طور قطع انگیزه‌ای برای کار کردن نخواهد داشت و هیچ فعالیت تولیدی در کشور انجام نخواهد شد. اما اگر از تولید حمایت شود و زمینه برای اشتغال فراهم شود، حتما به نتایج خوبی در زمینه بهبود معیشت خواهیم رسید.