حکمرانی خوب ضد فساد

برای احیای تمدن بزرگ ایران اسلامی و پیشرفت خردمندانه و موفقیت آمیز برنامه‌‌های اصلاحی ملت و اقتصاد و اقتدار و امنیت کشور، راهی جز شکستن مرزهای خودی و غیرخودی و اعمال قدرت‌های سیاسی، اداری و اقتصادی سالم براساس قانون، اثربخشی و پاسخگویی که منظور اساسی حکمرانی خوب با دین باوری است باقی نمانده است. 
شاه کلید توسعه کشور در فراهم ساختن شرایط و نهادهای مردمی است که دولت با بهره‌گیری از نیروهای عظیم افکار عمومی از عهده انجام وظایف حاکمیتی و پشتیبانی خود راسا برآید و بتواند زمینه ساز رشد بازار، صنعت، تولید ثروت و هدایت آن به نفع همه ایرانیان و تامین آزادی‌های اساسی همه شهروندان آن و نیز شکوفایی و بلوغ فکری عالمانه اقشار جامعه ما باشد. 
جامعه ایرانی بایستی با بهره‌گیری از علوم و تجارب ملل پیشرفته و پیشینه باشکوه فرهنگی خود بیش از پیش ساختار دموکراتیک و مردم‌سالاری دینی بخود بگیرد و انرژی و سرمایه عظیم اجتماعی آن، در اثر توجه فراوان و چشم‌گیر به حقوق سیاسی و آزادی‌های مدنی و توزیع بهتر و عادلانه و سالم همه امکانات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی کشور در بین همه هموطنان عزیز به ویژه در میان مناطق و اقوام غیور در خدمت مدیریت کشور قرار گیرد تا بتوان در دنیا نیز، ایران جایگاه واقعی با عظمت خویش را دریابد. 
حکمرانی خوب علوی با نبود فساد در همه زمینه‌های اساسی آن مترادف است، در صورت تحقق حکمرانی خوب بر مبنای سیره علوی، جایی برای اختلاسگران و مفسدین اقتصادی و مالی و همچنین برای کسانی که در تشکیلات دولتی و بانکی و سه قوا و غیره آنان را پرورش می‌دهند تا خود به نان و نوایی نجومی برسند وجود ندارد.


  بی‌توجهی به حقوق سیاسی و آزادی‌های مدنی، وجود سیاست‌های اقتصادی بد و رانت، غیررقابتی ویژه‌خواری‌ها، چارچوب حقوقی و مقررات ضعیف و نبود شایسته‌سالاری، مهمترین عوامل تشدید فساد و تضعیف حکمرانی هستند. 
  پرواضح است نهادینه کردن حکمرانی علوی مردم‌سالار، در این مقطع که کشور بعلل متعدد ضریب اعتماد اجتماعی خود را با سوء عملکرد و کوتاهی بسیاری از صاحب منصبان و تخلفات مالی نجومی آقازاده‌ها به حداقل رسانده است، بسیار دشوار و یک فرآیند بلندمدت بوده و مستلزم اصلاح، نوسازی و پاسخگویی همه ارکان حکومت است و ماهیتا زمانبر هم هستند.
امام علی (ع) بر مردم و برخورداری حکومت از پشتوانه مردمی اعتقاد دارد و جوهره اصلی نظریه حکمرانی خوب که تاثیر رابطه حکمرانان با شهروندان بر سطح توسعه و رفاه جامعه است به وسیله آموزه‌های دینی ما تایید می‌شود. پاسخگویی و شفافیت ساختار قدرت و اعطای نقش بیشتر به تمامی شهروندان و مقتدر و متمکن ساختن عموم ملت و مبارزه و جلوگیری از فساد از شالوده‌های حکمرانی خوب است. 
در هزاره سوم، مشارکت همه شهروندان یک ملت، از اقدامات اساسی در توسعه آن کشور است و مشارکت واقعی مستلزم این است که صدای اقوام و فریاد جوانان و فقرا و حاشیه نشینان به مراکز تصمیم گیری رسانده و چاره‌سازی شود. 
هدف اصلی حکمرانی خوب علوی به حداکثر رساندن بهزیستی عمومی و توسعه پایدار اساسی، رفاه عموم شهروندان و تامین حقوق اساسی آنان جلوگیری و مبارزه با فساد و گسترش دایره نهادهای انتخاباتی و خود انتخابات است. همچنین احترام به اصول مردم‌سالاری دینی است که صدا و حق انتخاب مردم را گسترش داده و پاسخگویی حاکمیت را افزایش می‌دهد، چرا که تنها راه پایداری نظام‌ها در همراهی کامل ارکان حکومت با مردم است.