روزنامه ابتکار
1398/07/13
اصلاحات آری، اصلاح‌طلبان خیر
کوروش الماسی- با نزدیک شدن به انتخابات، تکاپوی فعالان عرصه سیاسی به منظور شرکت یا چگونگی شرکت در انتخابات بیشتر شده است. پر بی‌راه نیست اگر گفته شود سردرگمی بخش قابل توجه‌ای از شهروندان و فعلان سیاسی پیرامون چگونگی حضور در انتخابات در این دوره بیشتر از هر زمان دیگر است. از این رو در راستای برون‌رفت از بلاتکلیفی چگونگی حضور در انتخابات، نکاتی ارائه می شود.پدیده‌ها و عملکرد سیاسی تابع تعاریف مشخصی هستند. اینکه این تعاریف نه اختراع اذهان خلاق بلکه برآمده از کارکرد امور گوناگون هستند. از این رو، لازم است قبل از تصمیم پیرامون چگونگی حضور در انتخابات درک مشترکی پیرامون چیستی و چرایی حضور در انتخابات میان فعلان سیاسی ایجاد شود.
نکته قابل توجه اینکه، راهبرد انتخاباتی باید مبتنی بر آنچه برای شهروندان مطلوب است باشد و نه آنچه برای جناح ها و گروها و متنفذین سیاسی.
فلسفه انتخابات چیست؟ انتخابات یکی از مولفه‌های نوع خاصی از مدیریت کلان سیاسی یک کشور است. تاریخ جوامع روش‌های (سیستم، نظام، ساختار) گوناگونی برای مدیریت کلان سیاسی به خود دیده است. در دورهای گوناگون بسته به نیازهای عینی شهروندان روش‌های مدیریتی سیاسی گوناگونی توسط نخبگان تدبیر و اجرایی شده است. تا قبل از اختراع روش مدیریت کلان سیاسی از طریق مشارکت آحاد شهروندان از طریق انتخابات، تمام نقل و انتقالات قدرت مدیریت کلان سیاسی از طریق قهر‌آمیز صورت می‌گرفته است. تعیین مدیریت کلان سیاسی از طریق انتخابات جدیدترین دست آورد برخی جوامع معاصر توسعه یافته است. انتخابات سازوکار انتقال اراده و خواست شهروندان به مدیریت کلان سیاسی یک کشور است. روش انتقال قدرت سیاسی از طریق سازوکار انتخابات مبتنی بر تعریف جدید و کاربردی از چیستی حکمرانی است. در جهان معاصر کشورهایی که مدیریت کلان سیاسی مشارکتی را به عنوان کارآمد و کم هزینه‌ترین شیوه حکمرانی برگزیده‌اند، بر این باور هستند که حاکمیت (مدیریت کلان سیاسی) ابزار خرد جمعی، بنیاد تحقق نیازها، خواسته‌ها، اهداف و تمایلات جمعی است. بنابراین نوع و شیوه حکمرانی و سازوکار انتقال قدرت سیاسی برآمده از یک درک کاربردی و عینی از چیستی و چرایی جوامع، انواع نیازهای انسانی و اجتماعی شهروندان و شناخت روانشناختی از بنیادهای رفتار انسان‌ها است.
اگر تعریف و تبیین بسیار ساده فوق پذیرفته شود آنگاه می‌توان اذعان کرد که در انتخابات کارگزاران مدیرت کلان سیاسی عملکرد خود را در معرض نقد و نظر آحاد شهروندان قرار می‌دهند. اینکه نظر شهروندان در‌مورد عملکرد کارگزاران مدیریت کلان سیاسی برگرفته از زیست روزمره، عینی و قابل ارزیابی است و نه بر اساس انگاره‌های منسوخ و غیر کاربردی تاریخی است. به عبارتی مبنای نظر شهروندان برآمده از این حقیقت است که شهروندان با چه میزان دشواری و سهولت می‌توانند نیازها، خواسته و تمایلات خود را تهیه و تامین کنند، است. نیازها، اهداف، خواسته و تمایلات آحاد شهروندان منافع جمعی (ملی) نام دارد.
بنابر تعریف فوق، بنیاد و مشروعیت مدیریت کلان سیاسی در جهان معاصر، توسعه یافته و کارآمد، منافع ملی است. بنابراین حضور در انتخابات نه تنها هیچ قیدی ندارد، بلکه بسیار ضروری است. اینکه چگونگی حضور مورد بحث است. اگر انتخابات را ابزار خرد جمعی به منظور تحقق منافع ملی تلقی کنیم، آنگاه کاربردی‌ترین صفت فعالان سیاسی، ملی‌گرایی است. اینکه اصلاح‌طلبی یا هر نوع صفت دیگر ریشه‌های کاربردی ندارد. به باور نگارنده، فقدان ریشه کاربردی منشاء این حقیقت اجتناب‌ناپذیر است که اصلاح‌طلبان انبوح آشفته‌ای از افراد بدون ساختار، برنامه، نظریه‌های عینی و کاربردی سیاسی، سازماندهی تشکیلاتی، اهداف سیاسی جمعی (ملی) و... هستند. اصلاح‌طلبی برآیند یک تحلیل غیر کاربردی از عرصه عینی سیاسی و مدیریت کلان سیاسی است.
بنابر تبیین ساده فوق می‌توان پرسش شود، آیا اصلاح‌طلبی انعکاس منافع ملی است؟ آیا در‌صورتی که اصلاح‌طلبان در انتخابات کاندیدا معرفی کنند و نه اینکه حضور جدی داشته باشند، می‌توانند فرصت مشارکت در فرآیند تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی کلان را در راستای تحقق منافع ملی به دست آورند؟ پاسخ به این پرسش‌ها منوط به درک کاربردی شرایط عینی عرصه سیاسی است.
به باور نگارنده، معرفی کاندیدا در انتخابات با هر هویت سیاسی به جز ملی‌گرایی، نه تنها یک توهم، رویا یا حاکی از اهداف غیر جمعی (ملی) است، بلکه جدی‌ترین آفت توسعه سیاسی در کشور هستند. اینکه اصلاح‌طلبان محصول خوش‌بینی یک مقطع تاریخی که به توهمی ناشی از افسردگی که پیامد بن بست برخی اذهان سیاست‌ورز است، منجر شده است.
شاید در ظاهر حضور در انتخابات بدون معرفی کاندیدا از سوی اصلاح‌طلبان و فعالان سیاسی وطن‌دوست، ساده لوحانه و حتی غیر‌عقلانی به نظر برسد، اما به باور نگارنده این تاکتیک می‌تواند چند مزیت داشته باشد، از جمله 1- مشخص شدن مسئولیت‌ها، چه افراد، گرایش‌های فکری و جناحی مسئول ناکامی‌های سیاسی، اقتصادی، روابط خارجه و... هستند. 2- پاسخگو بودن. صاحب منصبانی که مسئول ناکامی‌ها و بی‌نظمی‌ها هستند، هویدا و به ضرورت در پیشگاه شهروندان مجبور به پاسخگویی می شوند. 3- شفافیت در اهداف مدیریت کلان در عرصه‌های گوناگون روابط خارجه، اقتصادی، سیاسی، و... اینکه در‌صورت عدم معرفی کاندیدا از سوی حاشیه‌نشینان اصلاح‌طلب، اهداف ملی و ضد ملی برخی صاحب‌منصبان آشکار میشود. 4- صاحب منصبانی که به فرموده مقام معظم رهبری در زمین دشمن بازی می‌کنند (عوامل نفوذی در سطوح گوناگون مدیریت کلان) بر‌ملا می‌شوند.
رهبری یک جناح یا حرکت سیاسی منوط به عملکرد عینی و قابل ارزیابی است. بنا بر شواهد بی‌شمار که زیست غیر قابل توصیف شهروندان در عرصه‌های گوناگون به ویژه معیشتی گواه آن است، اصلاح‌طلبان تحلیل کاربردی از عرصه سیاسی ندارند. شخصیت‌های سیاسی که شهروندان را به حضور تکرار می‌کنیم دعوت می‌کنند، وظیفه اخلاقی دارند تا دست‌آوردهای احتمالی حضور در انتخابات را برای شهروندان تبیین کنند. تکیه بر «قهرمان» یک آفت تاریخی که موجب عدم توسعه یافتی است، می‌باشد. حل و فصل چالش‌های بی‌سابقه اجتماعی و ملی نیازمند افعال سیاسی مبتنی بر خرد جمعی است. به باور نگارنده، حضور بدون معرفی کاندیدا در انتخابات آتی کاربردی‌ترین راهبرد در راستای ایجاد بسترهای لازم به منظور انتقال نظر و اراده شهروندان به مدیریت کلان سیاسی در آینده خواهد بود.
سایر اخبار این روزنامه
چرا در چند سال اخیر در رسانه‌ها از عباراتی سخیف استفاده میشود؟
از «نشستن روی اره» تا «کشیدن سیفون»
محمدعلی وکیلی
نیم نگاهی به حوادث عراق
«ابتکار» از آخرین تحولات و ناآرامی‌ها در عراق گزارش می‌دهد
میراث ناکارآمدی دولت در عراق
«ابتکار» از سهم ناچیز زنان در ورود آزادانه به ورزشگاه گزارش می‌دهد
«با من به ورزشگاه بیا»
همکاری سه جانبه خودرویی ایران، ترکیه و روسیه امکان‌پذیر است؟
اما و اگرهای پوست‌اندازی در خودروسازی
آماری که باورکردنی نیست
فرار از واقعیت‌های حفظ ارزش پول ملی
سرنوشت انتخاب‌های عجیب برای تیم امید بررسی شد
کلاس اولی‌ها!
«ابتکار» از یک دیدار خبرساز در جامعه روحانیت مبارز گزارش می‌دهد
وحدت زیرعبای شیخ
نامه‌ای سرگشاده به وزیر ارشاد
دست سارقان و قاچاقچیان را از سینما کوتاه کنید
رئیس فراکسیون امید مجلس:
تصمیم‌گیری‌های درون اصلاحات به یک نفر ختم نمی‌شود
معصومه ابتکار:
اصلاحات آری، اصلاح‌طلبان خیر
امامی‌کاشانی:
حضور ۲۰ میلیونی در اربعین برای دشمن سنگین است
