اردوغان و راهی به ناکجاآباد

شاید بتوان رجب طیب اردوغان را پیچیده‌ترین رئیس‌جمهور ترکیه نامید. سیاستمداری که توانست با هویت اسلامی به ریاست جمهوری سیستمی لائیک چون ترکیه برسد. شاید بنوعی همه ما از پیروزی اردوغان و حزب اسلامگرای(Akp) ابراز خوشحالی کردیم و آن را بنوعی پیروزی اسلام و تقویت جهان اسلام می‌دانستیم. چهره شناخته شده (آک پارتی) یعنی اردوغان با تاکید بر اسلام و تغییر مسیر ترکیه از اروپا بسمت جهان اسلام موجب شادمانی دلدادگان به اسلام شد. اردوغان خود را مسلمان و معتقد به اسلام و پیرو تفکرات میانه اسلامی می‌داند. اما آیا مبادی این آداب است؟ سیر عملکرد و سیاست‌های اردوغان در موضوعات و رخدادهای داخلی و منطقه‌ای طی چند سال گذشته نافی این پیش فرض، بوده و ما شاهد فاصله گرفتن اردوغان از شعارهای خود و حزب متبوعش می‌باشیم. اردوغانی که امروز می‌بینیم فرسنگ‌ها با اردوغان ترسیم شده یک دهه پیش فاصله دارد.
اردوغانی که خود را مدافع اسلام و دفاع از آرمان‌های آن یعنی دفاع از مظلوم، رعایت حقوق مردم، رعایت کرامت انسانی، حقوق بشر و پیام آور صلح و دوستی و... می‌دانست، به یک باره تبدیل به کسی شد که بنظر می‌رسد همه این ارزش‌ها را وسیله‌ای برای دستیابی به قدرت دانسته و تمام بایدها و نبایدها را در پای قدرت مطلق خودش به مسلخ کشید. امروز اردوغان ناسیونالیسم منفی (نژادپرستی) را که در اسلام مذموم شمرده می‌شود. یعنی همان حس قومی و ملی گرایی که حقوق دیگر اقوام و ملیت‌ها را نادیده گرفته و خود را برتر می‌داند را در صدر اقدامات و برنامه‌های خود قرار داده است. تجاوز به ملت‌های دیگر و پایمال کردن حق تعیین سرنوشت دیگر انسان‌ها، از منظر اندیشه اسلامی یک ظلم آشکار است که متاسفانه اردوغان در مقابل کردها این را حق خود می‌داند. اسلام دین صلح و دوستی است و به تبع مخالف هرگونه تجاوز و جنگ و خشونت است و هر انسان مدعی مسلمانی هم، باید رهرو راه این اندیشه بوده و نباید تحت هیچ شرایطی به مرگ بیگناهان و مردم بی‌دفاع راضی باشد و اگر هم هست قطعا از رسالت اسلام بدور است. انکار هویت کردها به عنوان مردمی صاحب حق چه در ترکیه و چه در سوریه یک حس فاشیستی و ضد دینی است که اردوغان در حال انجام است. تحمیل اجباری نظر و مصلحت یک نفر و یا یک قوم خاص بر قومی دیگر، چیزی جز جنایت علیه بشریت نیست که اردوغان پرچمدار آنست. در پایان می‌توان گفت که قرائت اردوغان از اسلام همان تفکرات پان ترکیسم است که نقاب دین و اسلام را بر صورت آن کشیده است. پارادوکس اسلام و پان ترکیسم اردوغانی، جمع متضادی است که قطعا هویتی اسلامی نداشته و نمی‌توان، بر آن جز فاشیسم اردوغانی نامی دیگر نهاد.آنچه مسلم اینکه راه رفته اردوغان راهی به ناکجا آباد خواهد بود و تاریخ گواه اینست که اردوغان‌ها و اردوغانیست‌ها هیچوقت به مقصد نمی‌رسند. صدام نمونه عینی این ادعا است که نتوانست هویت کردها را با انفال بگیرد و بدون شک اردوغان هم با فتح نخواهد توانست. براستی این دو چقدر بهم شبیه شده‌اند.