چرایی طرح اختلافات قوا در عرصه عمومی

 
 
 
 


يکي از پاشنه آشيل‌هاي فضاي سياسي ايران طي چند دهه گذشته که باعث تشنج در جامعه شده و بنيان‌هاي اخلاق را متزلزل کرده اختلافات سياسي در سطوح بالاست. اين اختلافات در عرصه اجرايي و به طور کلي در قواي سه‌گانه بروز و ظهور پيدا مي‌کند و سبب مي‌شود که چالش‌هاي جديدي براي اداره امور کشور به وجود آيد. در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران از ابتدا بر اصل تفکيک قوا تأکيد شده اما در عمل، برخي سياسي کاري‌ها سبب مي‌شود مسائل ميان قواي مختلف ايجاد شود. يکي از وظايف اصلي قوا، از جمله قوه قضائيه به عنوان نهاد متولي عدالت عمل به قانون است. اين موضوع سبب مي‌شود تا مجلس و دولت نيز در چارچوب قانون اعمال خود را تعريف کنند و در مواردي هم که اختلافاتي پديد مي‌آيد با رجوع به روش‌هاي شناخته شده حقوقي مشکل را حل کنند. در چنين شرايطي است که کار کشور به پيش مي‌رود و اختلافات به بستري براي توقف پيشرفت کشور بدل نمي‌گردد. در طول دهه گذشته با توجه به غلبه سياست‌زدگي، اختلافاتي که بايد در جلسه سران قوا مطرح و حل و فصل مي‌شد به عرصه عمومي کشانده شده و حاشيه جديد براي کشور به وجود آورده است. دليل اين امر را مي‌توان در پايين آمدن سطح انتقاد پذيري در جامعه جست؛ به‌گونه‌اي که ملاحظه مي‌کنيد وقتي حرفي عليه شخصي مطرح مي‌شود، همفکران شخص به جاي آن که موضوع در درون گعده يا حزب يا جريان حل شود، در فضاي عمومي مطرح شده و چالش‌هاي جديدي را به وجود مي‌آورد. کشاندن اختلافات سياسي به عرصه عمومي، بيشترين آسيب را به سرمايه اجتماعي کشور وارد خواهد کرد و ادامه‌دار شدن چنين وضعيتي مي‌تواند بستر تنش و شکاف در جامعه شود. مسئولان ما اگر مي‌خواهند جامعه‌اي قانونمدار داشته باشيم و در تمام شئون اجتماعي قانون حرف اول و آخر را بزند، بايد کار را از خود آغاز کنند و در عمل به قانون پيشتاز باشند. در علم جامعه شناسي مطرح است که وقتي با انگشت اشاره به کسي به عنوان مقصر اشاره مي‌کنيد، سه انگشت به سوي خودتان خواهد بود. طبيعي است در شرايطي که فشارهاي بين‌المللي در قالب راهبرد «فشار حداکثري» شرايط را براي اداره امور سخت کرده و در داخل نيز برخي با کارشکني مانع از پيشبرد کارها مي‌شوند، سطح تحمل دولت نيز پايين آمده و در برخي موارد به گلايه در انظار عمومي بپردازد. بايد تلاش کرد تا به جاي اختلاف همانطور که رئيس‌جمهور گفت، وحدت سرلوحه امور قرار گيرد؛ چرا که اگر اين اتفاق نيفتد اين دشمنان هستند که از اختلافات بهره خواهند برد.