نقض غرض یادگیری زبان چینی

محمد رضا نیک نژاد‪-‬ روز گذشته خبر‌های تعجب بر انگیزی منتشر شده بود که حاکی از آموزش زبان چینی در مدارس بود. در واقع آقایان مسئول به بهانه شکستن انحصار زبان انگلیسی در مدارس میخواهند زبان چینی را در مدارس آموزش دهند . اول این را بگویم که این کار بد نیست و ما در سر تا سر جهان هم میبینیم که در بعضی از مدارس به دلخواه خانواده‌ها زبان‌هایی مثل چینی به برخی دانش آموزان تدریس می‌شود. حتی درصدی از مردم انگلیس دوست دارندزبان چینی یاد بگیرند و دلیلشان هم این است که چین در حال حاضر یکی از قدرت‌های اقتصادی جهان است و نفوذ اقتصادی که در سرتاسر جهان دارد باعث می‌شود که هر کس بخواهد در این زمینه فعالیتی داشته باشد یادگیری زبان چینی را لازمه کار خود بداند، اما اینکه مسئولین ما با مطرح کردن آموزش زبان چینی بخواهند انحصار آموزش زبان انگلیسی را از بین ببرند، به نظر می‌رسد که نقض غرض است.
اگر موضوع به شکستن انحصار است زبان‌های دیگری هم هستند که بیشتر مضوعیت دارند. برای مثال زبان آلمانی زبان فرهنگ است و اکثر فیلسوفان تاثیر گذار جهان آلمانی هستند و یا حداقل به زبان آلمانی کتاب دارند. از طرف دیگر نمی‌توان تاثیرات فرهنگ فرانسه را در جهان نادیده گرفت، حتی از لحاظ سیاسی هم بخواهیم در نظر بگیریم، پیشینه دموکراسی در فرانسه نشان می‌دهد...
که این زبان می‌تواند جایگزین مناسبی برای شکست انحصار زبان انگلیسی باشد. به نظر من در کنار زبان انگلیسی اگر قرار است انحصاری شکسته شود باید از یکی از این زبان‌ها استفاده کرد، اینکه چرا آقایون زبان چینی را مطرح می‌کنند برای من جای سوال دارد! چرا زبان ژاپنی را مطرح نمی‌کنند؟
گذشته از همه موارد بالا باید دید آیا آموزش و پرورش ما پتانسیل لازم برای این کار را دارد؟ حالا به فرض اینکه قرار بر این شد که آموزش زبان چینی را هم در مدارس راه بیندازند، آیا زمینه‌های لازم برای این کار وجود دارد؟ در طول این سال‌ها آموزش و پرورش کشورمان که تدریس زبان‌های عربی و انگلیسی را اجباری کرده بود کجا در تدریس این زبان‌ها موفق عمل کرده است؟دانش آموزان اگر زبان انگلیسی را خوب صحبت می‌کنند حتما بیرون از مدرسه آموزش دیده اند وگرنه با آموزش‌های مدرسه هیچ دانش آموزی حتی نمی‌تواند در ابتدایی ترین سطح انگلیسی صحبت کند. هیچ تجربه موفقی در این زمینه‌ها وجود ندارد. ما در آموزش و پرورش امکاناتی درباره زبان آموزی نداریم. در همه آموزشگاه‌ها امکاناتی مثل ضبط صوت و این دست از موارد برای یادگیری دانش آموزان استفاده می‌شود اما در آموزش پرورش و


کلاسهای ما این امکانات وجود ندارد. آموزش و پرورشی که همین امسال با بودجه ای که برای آن تصویب کرده اند که به گفته دست‌اندرکاران آموزشی 20 هزار میلیارد کم دارد چطور می‌تواند آموزش زبانی مثل چینی را در مدارس راه اندازی کند؟ من فکر می‌کنم این‌ها موجی است که آقایان راه می‌اندازند
و بعد از مدتی هم فروکش می‌کند تا زمان دیگری باز هم مسئول دیگری بیاید و دلش بخواهد حرفی بزند.... وگرنه مسئولین خوب می‌دانند که آموزش و پرورش توانایی و امکانات چنین موضوعاتی را ندارد.