داستان یک «معروف» والیبالی

احسان محمدی

سعید معروف یک سوپر استار است. از آنها که انگار از روز نخست، گلیم بخت‌اش را سفید بافته‌اند. خوش‌تیپ، باهوش، خوش‌تکنیک و حتی گاهی تلخ. او کاپیتانی است که معمولاً با داورها درگیر می‌شود و بیش از تمام بازیکنان والیبالی که می‌شناسیم کارت زرد گرفته است، عاشق کل‌کل و کری‌خوانی برای بازیکنان حریف است و با جا خالی‌های رندانه‌اش خیلی اوقات دل ما را پای گیرنده‌های تلویزیونی خنک کرده است.
میرسعید معروف لکرانی در عصر خوبی به ترکیب تیم ملی والیبال اضافه شد. سال‌هاست به پنجه‌های طلایی‌اش عادت کرده‌ایم. یک پاسور باهوش که همیشه می‌تواند بازیکنان کناری‌اش را به پرواز در بیاورد.


او را پسر مغرور والیبال هم لقب داده‌اند. در کشوری که خیلی زود تب می‌کنیم کسانی معروف را به باندبازی در تیم ملی متهم کرده‌اند و بعد از مدتی همان‌ها چنان برای او هورا کشیده‌اند که می‌گویند بهترین بازیکن والیبال جهان است.
او البته زبان گزنده‌ای دارد و بی‌تعارف حرفش را می‌زند. چندی قبل علیه رئیس فدراسیون والیبال موضع گرفت و گفت: «این آدم شعور درک مسائل رو نداره نه به دلیل اینکه زبان والیبال سخت باشه یا من پیچیده حرف زده باشم، نه، فقط قدرت فهمش رو نداره». حتی وقتی شایعه پناهندگی‌اش مطرح شد در بیانیه‌ای تند به مخالفانش تاخت. او را پسر تلخ والیبال لقب می‌دهند. تلخِ دوست داشتنی. چیزی شبیه کاکائوی 70 درصد. نمی‌شود دوستش نداشت.
قلب تیم‌ملی والیبال ایران سال‌هاست با پنجه‌های او تنظیم می‌شود. با سعید معروف پیروز می‌شویم یا به سختی حتی مقابل بهترین‌های جهان شکست می‌خوریم.
روز گذشته در دیدار حساس مقابل کره‌جنوبی باز هم این معروف بود که به داد ما رسید و در پیروزی کلیدی 3-2 و ست پنجم این بازی باز با زیرکی و رندی به ایران کمک کرد.
نه فقط در والیبال بلکه در تمام ورزش‌‌های تیمی ایران، بازیکنان بسیار اندکی داریم که بتوانند تا این اندازه روی تیم تأثیر بگذارند و به نوعی غیرقابل جایگزین باشند. او در دیدار با کره جنوبی نشان داد که شایسته همه تحسین‌هایی است که نثارش می‌شود.
سعید معروف که برای بیش از 14 تیم باشگاهی در داخل و خارج بازی کرده است حالا می‌خواهد تیم ملی را با پیروزی احتمالی مقابل چین به المپیک 2020 برساند.
جایی که می‌تواند بهترین جا برای خداحافظی‌اش از والیبال باشد. او به عنوان یک فوق‌ستاره انبوهی از مدال‌های طلا و نقره آسیایی را به دست آورده است که ما دهه‌ها از آن محروم بودیم و فارغ از آن همیشه در هر تورنمنت جهانی یکی از گزینه‌های اصلی بهترین پاسور بوده است. دیدن سعید معروف در نشست‌های مطبوعاتی دوشادوش سرمربی همیشه به ایرانیان حتی برای پیروزی مقابل روسیه و برزیل و ایتالیا هم اعتماد به نفس می‌دهد.
معروف در رژه افتتاحیه المپیک 2016 در اعتراض به کت و شلوارهای طراحی شده شرکت نکرد و به طعنه گفت آنقدر اندازه‌شان بزرگ است که راحت می‌شود برای المپیک بعدی هم پوشید!
ما می‌خواهیم تیم ملی والیبال‌مان را در ژاپن ببینیم، برای برای سعید معروف یک کت و شلوار مناسب سفارش بدهید!