رأی به صرف ناهار و شام!

 
 
این روزها در حالی شاهد تبلیغات عجیب و هزینه‌های میلیاردی در انتخابات مجلس یازدهم  هستیم که هر کاندیدایی قصد دارد به صورت تک ‌نفره و به شکل‌های غیرمعمول، اعتماد مردم را به دست بیاورد و یکی از صندلی‌های سبز بهارستان را تصاحب کند. در  کشورهای جهان سوم به دلیل نبود احزاب فعال، تشکل‌های سیاسی و گروه‌های منسجم مردمی، کاندیداها به هر روشی که جامعه آن را می‌پذیرد، مردم را اطراف خودشان جمع می‌کنند تا اعتماد آنها را به دست بیاورند و راهی مجلس شوند. این روش‌های تبلیغاتی در بسیاری از مواقع، غیر معمول و به شکل میهمانی‌های انتخاباتی به صرف ناهار و شام خود را نشان می‌دهد. از سوی دیگر روش برگزاری انتخابات و تبلیغات در کشورهای توسعه یافته همچون آلمان، فرانسه، آمریکا و... نوع دیگری است و مردم کاندیداها را نمی‌شناسند و آنها به حزب متبوع‌شان رای می‌دهند، چون اهداف حزب از قبل مشخص شده و مردم می‌دانند با روی کار آمدن هر کدام از افراد و کاندیداهای حزب متبوع‌شان، چه اتفاقی در زندگی، معیشت، درآمد، کاهش مالیات‌ها و... رخ می‌دهد. اما این شرایط در کشورهای جهان سوم به دلیل نبود احزاب فعال، وجود ندارد و افراد در هر دوره و بنا به شرایط سیاسی- اجتماعی کشور، چهره سیاسی و عقیده‌‌شان تغییر می‌کند. یعنی مردم پیش از این فلان کاندیدا را به عنوان یک شخص اصلاح‌طلب می‌شناختند و بعد از ناکارآمدی اصلاح‌طلبان، همان فرد در چهار سال بعد به عنوان یک چهره اصولگرا، تبلیغات انتخاباتی می‌کند. ما در کشورمان کاندیداهای مستقل نداریم و افراد به ائتلاف‌ها و دسته‌هایی مراجعه می‌کنند که امکان پیروز شدن‌شان بیشتر است، ...
ادامه صفحه9