ما را چه به روزنامه الکترونیکی؟!

دیروز نخستین شماره از روزنامه سال جدید را با تمکین از تصمیم نامیمون ستادکرونا، الکترونیکی درآوردیم!
من، اما روزنامه بی‌کاغذ را نفهمیدم! و احساسی نداشتم! سرد و منجمد بود انگار و نوعی احساس بیهودگی!
۲۶ سال بوی تند کاغذ روزنامه در مشام ما بود. گره کاغذ داشتیم و در بند ورق زدن بودیم!
دهه هفتاد، وقتی نخستین چاپ‌های کیهان را از چاپخانه ماقبل‌تاریخش در زیرزمین عهدباستانش می‌آوردند در تحریریه، شوق ورق زدن و تجربه سیاه شدن دست‌ها با جوهر سربی، یک دنیا می‌ارزید. آن زمان ما احساس می‌کردیم دنیا به انتظار نشسته تا ببیند کیهان چه از آب درآورده است و واقعاً هم همین بود!


حالا پس از سه دهه روزنامه‌نگاری کاغذی، تحمل روزنامه جوان غیرمکتوب، آن هم با عنوان نچسب «الکترونیکی» دشوار می‌نمود! از همکاران خواستم برای بازشدن این گره هم که شده و برای ثبت در آرشیو روزنامه، نسخه چاپی روزنامه را از زیراکسی سر کوچه تهیه کنند تا خوب از نزدیک تماشایش کنیم!
این روز‌های الکترونیکی مثل برق می‌گذرد و ما با کاغذ برمی‌گردیم. قول می‌دهیم!