روزنامه آرمان ملی
1399/01/27
اگر دردم یکی می‌بود چه می‌بود؟
وقتي کرونا در کشور ما بروز پيدا کرد، نشان‌دهنده اين بود که بهترين راه مبارزه با آن پيشگيري است که همان در خانه نشستن است. همه دنيا با بروز کرونا با رکود اقتصادي هم مواجه شد و احيانا امسال يکي از پررکودترين سال‌هاي دنيا خواهد بود ولي در کشور ما درد بيش از يکي است. درد مضاعفي داريم که درد تحريم غيرانساني و ظالمانه آمريکاست. وقتي کشورمان دچار تحريم شد، نشان داد که در دنيا هيچ‌قانوني حاکم نيست. يعني سازمان‌هاي بين‌المللي از جمله شوراي امنيت و سازمان ملل بيشتر براي تامين نظرات قدرت‌هاي بزرگ به‌وجود آمده‌اند. ما تحريم بين‌المللي نيستيم يعني شوراي امنيت عليه ما مثل گذشته تحريمي اعمال نکرده و با برجام همه تحريم‌هاي گذشته برداشته شده، اما انسان قلدري به نام ترامپ ايران را تحريم و زير توافق بين‌المللي زد. همه کشورهاي دنيا را تهديد کرد که اگر با ايران ارتباط داشته باشيد ايالات متحده ارتباطش را با آن کشورها قطع خواهد کرد. اين درد به مراتب از درد کرونا براي کشور ما سنگين تر و بدتر است. از يک طرف کرونا باري را بر همه عالم تحميل کرده و از طرف ديگر تحريم‌ها قبل از آن بيش از دو سال است که دارد کم‌کم ما را به مشکلات سنگيني مبتلا مي‌کند. در اين شرايط به‌نظر مي‌رسد در مرحله اول بايد از نظرات کارشناسي انديشمندان و دانشمندان داخلي و خارجي که ايران و نظام ما را قبول دارند، استفاده کنيم. دوم خيريني که در اين کشور کم هم نيستند و تعدادشان فراوان است و در خيلي جاها به‌صورت جسته گريخته کمک‌هايي در مراسم‌هايي مثل محرم و رمضان انجام مي‌دهند، زکات مالشان را بدهند و با هماهنگي و همدلي کاري کنند که خدمات و انفاق مومنانه‌اي که تعبير رهبري انقلاب بود در کشور تحقق پيدا کند. مسلماني به خدمت به مردم است آنهم مردمي که الان با همه وجود گرفتارند. موضوع سوم قدم‌هايي است که دولت برداشته اما وضعيت دولت از نظر اقتصادي نامناسب است. 16 سال در مجلس بودم و با همه نوع بودجه کم درآمد و پردرآمد آشنايي دارم. دولت اکنون در شرايطي نيست که در حد انتظار مردم به مردم کمک کند. دولت قبول دارد که حق با مردم است و مردم شرايط سختي دارند ولي درآمدي هم ندارد. وقتي درآمد نفت مان بسيار پايين است و درآمد اصلي‌مان هم نفت است و در اثر رکود دريافت ماليات ممکن نيست و وقتي در اثر عدم واردات و صادرات حقوق گمرکي و سود بازرگاني به بودجه دولت نمي‌آيد، دولت ديگر درآمد آنچناني ندارد. در عين حال دولت مي‌تواند با مصوبات بيش از اين راه را يک مقدار براي افرادي که دارند دچار مي‌شوند، باز کند و در اين راه بانک‌ها بايد پيشقدم شوند. معني ندارد بانکي ادعا کند تا مديرعاملش دستور ندهد، مصوبه‌اي را انجام نمي‌دهد. يکي از دغدغه‌هاي مردم قبوض آب و برق و گاز است و با توجه به اينکه بايد بهداشت بيشتري رعايت کنند آب بيشتري هم مصرف مي‌کنند. دولت بايد به مردم مهلت دهد ولي در عين حال بايد قبض‌ها را هم کاهش دهد تا مردم احساس آرامش بيشتري کنند. ظلمي که امروز به ملت ايران مي‌شود در دنيا بي‌سابقه است و بايد در همه رسانه‌ها به دنيا معرفي شود تا ماهيت استکبار جهاني مشخص شود. ضمن اينکه خود مردم بايد مراقب همنوعانشان باشند.
سایر اخبار این روزنامه
مجلس سنا جای مجلس شورا را پر می‌کند؟
روزهای خاكستری اقتصاد همراه با بحران اجتماعی فرا می رسد
تخلفات ارز ۴۲۰۰ تومانی
ريشه‌كني اپيدمي مانند آرامش قبل از توفان
کرونا و قصه پر غصه کولبران بیکار
نگاه نمايندگان محلی است نه ملی
وام یک میلیون تومانی، قرض‌الحسنه است
شستا بورس را رونق مي دهد
عراق به سمت كودتا و بي‌ثباتي مي رود
اگر دردم یکی می‌بود چه می‌بود؟
نگاه تحلیلگران: «سیستانی؛ سخنگوی سنتی الهیات انسانی»
چک‌های برگشتی؛ عوارض اقتصادی کرونا
چرا نعمت باران، نقمت میشود؟
تاثیر شبکه شاد بر عدالت آموزشی و اختلاف طبقاتی
نکاتی درباره اشکالات ساختاری در دو قوه
