این مردم شریف

مجید ابهری‪-‬ مردم هرکشور در دو بعد عمومی‌و خصوصی ارزیابی شده ومورد‌ مطالعه قرار می‌گیرند.
الف- وجوه عمومی‌مردم یک کشور: قبول و پایبندی به اسناد بالا دستی و قوانین اصلی کشور مثل قانون اساسی ، قانون مدنی ، ضوابط واستانداردهای حقوقی و جزایی که هرچه اعتقاد به موارد یاد شده استوارتر وعمیق‌تر باشد، چارچوب‌های امنیت اقتصادی ، فرهنگی واجتماعی ملموس تر و با دوام تراست.
ب-ابعاد خصوصی: که ناظر بر روابط افراد و آحاد جامعه با یکدیگر در خانواده و جامعه می‌باشد. اطاعت ازقوانین و رعایت آنها در بهبود وضعیت فردی واجتماعی است.
حمایت دولت از مردم وظیفه و ماموریت اصلی این نهاد بوده و مردم از هرجغرافیا ، نژاد و فرهنگ باید از پشتوانه دولت از حفظ و توسعه امنیت تا تامین نیازهای مادی ومعنوی برخوردار باشند. هر فرد به اعتبار تولد در محدوده جغرافیایی کشور و کسب شناسنامه ایرانی از مزایای شهروندی برخوردار می‌گردد. در مقابل دریافت خدمات و برخورداری از مواهب کشور مردم نیز از دولت در مواقع حساس اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی حمایت کرده و در ابعاد مالی وجانی در اجزای حامی‌دولت قرار می‌گیرد. دربسیاری از اوقات دولت علیرغم امکانات گسترده از ارائه خدمات مختلف ناتوان می‌گردد. اما دلسوزی وحمایت‌های مردم نباید به صورتی درآید که وظایف ذاتی دولت فراموش گردد. درشرایط حاضر که حدود ۷۰ درصد ازمردم زیر خط فقر قرار داشته ودر صد قابل توجهی نیز زیر خط فقر مطلق قرارگرفته اند؛ دولت باید از تعارفات کاسته و بر خدمات اضافه کند. چند روز پیش در خبرها آمده بود که از مردم خواسته شده گوشی‌های هوشمند خود را جهت استفاده دانش آموزان روستایی هدیه نمایند. تنها دانش آموزان روستایی نیستند که توانایی خرید گوشی هوشمند را ندارند؛ بلکه درمیان دانش آموزان شهری نیز اکثریت آنان توان تهیه این نوع گوشی را ندارند. بسیاری از والدین که درآمد مناسبی برای خرید این گوشی‌ها را ندارند خود را به آب وآتش زده و با قرض وحتی فروش طلاجات خود آماده خرید شده اند. در این میان موبایل قاپها بازار داغی دارند . آیا مدیران وزارت آموزش وپرورش از اوضاع جامعه خبر ندارند؟ یک کارمند یا یک بازنشسته چطور گوشی حداقل دومیلیونی می‌تواند بخرد؟ چرا باید نوجوانان وجوانان تحقیر شوند؟ آیا وزیر محترم آموزش وپرورش می‌تواند عدم کاربردهای نامناسب این نوع گوشی‌ها را تضمین نمایند؟ فضای بی در و دروازه مجازی چه فسادهایی را به جامعه نخواهد کشاند. پس‌از پایان این روزهای سخت گوشی هوشمند خود یک مسیر هزینه ساز در سبد خانواده‌های روستایی خواهد شد. من آنچه را که بر اساس تجربه علمی‌در این زمینه دارم عرض می‌کنم؛ خانواده‌ها بر اساس اجبار فرزندان به هر شکل باید این ابزار را تهیه کنند بقیه به عهده مربیان و برنامه ریزان است و آینده بهترین داور.