اینجا به ماسک و الکل نیاز است!

بابک خطی‪-‬ در پیگیری وضعیت امسال کودکان کار در حضور پاندمی کرونا در کنار فعالان کار کودکان در مراکز حمایت‌ از کودکان کار به نظر میرسد در اکثریت موارد امکان تحصیل مجازی به دلیل نبود امکان داشتن وسائل الکترونیکی حداقل متاسفانه ممکن نبوده و امکان اتصال آنان به شبکه آموزش دانش‌آموزان (شاد) فراهم نیست.
البته واضح است که اگر امکان تهیه این وسائل توسط مسئولین متولی تحصیل دانش‌آموزان در جهت اجرای برنامه تحصیل رایگان طبق قانون اساسی فراهم می‌گردید نور علی نور بود، اما واقعیت این است که متاسفانه به دلیل مشکلات این امکان فعلا وجود ندارد. پس آیا به این خاطر باید کودکان کار را رها کنیم؟! قطعا خیر.
در سال‌های قبل تعداد قابل توجهی از این کودکان به مراکز حمایت از کودکان کار مراجعه و در کلاس‌هایی که با زحمت و تلاش زیاد در جهت تهیه بیشترین امکانات ممکن، توسط افراد علاقمند و معلمان بازنشسته داوطلب برگزار می‌شد،تحصیل می‌کردند؛ گامی ارزشمند که مانع از جاماندن این کودکان از تحصیل می‌شده‌است.
چنانکه ذکر شد امسال با توجه به نبود زیر ساخت‌های تحصیل الکترونیک در اکثر موارد،چاره‌ای جز تحصیل حضوری نیست و طبق پیگیری‌ها تحصیل در مکان‌های قبل به صورت حضور چهار تا پنج نفر با رعایت دقیق فاصله اجتماعی در هر کلاس و حضور یک تا دوروز در هفته میسر است و در مراکز مختلف، کم و بیش اوضاع به همین شکل است.


طبعا آنچه در اولویت قرار دارد سلامت کودکان کار و مراقبت از آن است که قطعا اهمیت آن بر هر مسئله دیگری می‌چربد. پس با توجه به وضعیت فعلی در مورد کودکان کار بیش از هر چیز- تا رسیدن به هدف اصلی محو کار کودک- نیاز به وسایل حفاظتی از قبیل ماسک و الکل و مواد شوینده است که می‌تواند به صورت مالی یا کالایی به مراکز کودکان کار تحویل داده شود، در کنار وسائل بهداشتی، نوشت افزار نیز از نیازهای مهم کودکان کار محصل می‌باشد.
این مسئله خصوصا اکنون که کرونا بر تمام جنبه‌های دنیا سایه انداخته و ممکن است مسئله کودکان کار نیز در هیاهوی این پاندمی در اذهان کم فروغ شده باشد حائز اهمیت است و البته باید به همه این‌ها فرارسیدن امکان اپیدمی آنفلوآنزا را نیز اضافه کنیم.
تحصیل یکی از مهمترین مسائل کودکان کار است؛ امری آینده‌‌ساز و سرنوشت محور که می‌تواند به توانمندی آنان در آینده انجامیده و کاهش کودکان کار به طور بلند مدت را رقم بزند.
اقلام بهداشتی که ساده‌ترین آن‌ها ماسک، الکل و مواد شوینده است برای حفاظت از سلامت این کودکان و خانواده‌های‌شان لازم است و به طور بالقوه شرایط تحصیل آینده ساز آنان را فراهم می‌کند.
بنابراین نباید از کمک‌های مادی به‌ مراکز کودکان کار به عنوان پول پاشی بی‌نتیجه و هزینه‌کرد مصرفی برداشت شود چرا که این کمک‌ها همانطور که توضیح داده شد صرف صیانت از سلامت و امکان تحصیل این کودکان نازنین خواهد گردید که نوید جامعه‌ای کارآمد را داده و در جهت نیل به هدف اصلی این موضوع که همانا حذف کودکان کار است کمک موثر می‌کند.
بنابراین همانطور که توضیح داده شد به خاطر وجود پاندمی کرونا و عوارض آن اکنون بیش از هر زمان دیگری نیاز به کمک کردن به کودکان کار و مراکز حمایت از آنان برای رسیدن به اهداف پایه‌ای این مسئله احساس می‌شود.