دکتر فتح اله دهقان‪-‬ به پیش جهاندار پیمان کنیم

دل از جنگ جستن،پشیمان کنیم
صلح و دوستی در فرهنگ‌های مختلف جهان هنجارو ارزشی پذیرفته شده و جهان شمول است.درادیان آسمانی،آئین‌های بشری ارائه شده توسط مصلحین اجتماعی ودر دنیای مدرن و متجدد کنونی صلح آرمانی والا و مقدس است.جوامع و کشور‌ها در سایه صلح، صفا،آرامش و امنیت به پیشرفت و توسعه رسیده اند.
به گواه تاریخ، جنگ و نا امنی خر ابی،فقر،فساد،عقب ماندگی و...... را برای نوع بشر به همراه داشته است.قرآن کریم انسان‌ها را به صلح و آرامش سفارش نموده است.در فرهنگ ایرانی نیز همواره به صلح و دوستی سفارش شده است.
اخیرا جنگ میان دو کشور آذربایجان و ارمنستان آغاز شده است.از سوئی آذربایجان پاره تن ایران در اثر بی‌لیاقتی حاکمان قاجار ودر راستای سیاست توسعه سرزمینی روسها از مام میهن جدا شده است.


از سوی دیگر ارمنستان شرقی در مقاطعی تحت حاکمیت ایران بوده است.دیگر این که ارامنه به عنوان بخشی از هم وطنان در کنار دیگر اقوام ساکن این مرز و بوم هستند.
در هر حال دو کشور آذربایجان و ارمنستان در حال حاضر همسایه شمالی کشور ما هستند.آموزه‌های دینی و ارزشهای اخلاقی،تدبیر،مصلحت و آینده نگری حکم می‌کند، ایران به عنوان کشوری بزرگ و همسایه ضمن رعایت بیطرفی برای ایجاد صلح وآرامش میان دو کشور تلاش نماید.جنگ، ناآرامی و تشنج دراین منطقه ارمغان خوبی برای منطقه نخواهد بود.
با توجه به همسایگی وهمجواری مناطق مورد مناقشه با ایران،این در گیریها مستقیم و غیر مستقیم بر امنیت ملی ما تاثیر‌گذار است.اصابت گلوله،خمپاره و موشک به روستاهای نزدیک به منطقه امری اجتناب ناپذیر است.ورود آوارگان جنگی به کشورمان در صورت تشدید و بالا گرفتن جنگ نیز معضلات خاص خود را به د نبال خواهد داشت.
در سطح منطقه‌ای نیز ورود رقبای تاریخی این مرز و بوم به این درگیریها و سوءاستفاده از این حوادث به ضرر منافع و امنیت ملی ایران است.ورود گروههای تروریستی و سلفی به این درگیریها و بازشدن پای آنها به منطقه تبعات امنیتی برای منطقه به دنبال خواهد داشت.سابقه حضور و فعالیت این گروهها در منطقه و ارتباط آن‌ها با زادگاهشان افغانستان و پاکستان می‌تواند به کانونی از ناامنی دائمی تبدیل شود که مخل امنیت منطقه بوده و امکان استفاده رقبا در آینده را فراهم می‌نماید. در سطح بین‌المللی نیز ورود قدرتهای جهانی که مترصد حضور و ورود به این منطقه هستند در راستای منافع ایران نیست.
بحران افغانستان،عراق،سوریه و خاورمیانه شاهد عینی است که شایسته عبرت آموزی برای همگان است. به باور نویسنده ایران باید ضمن حفظ بی‌طرفی در جهت کاهش تنشها کوشیده وبرای ایجاد صلح دائمی و درازمدت تلاش نماید.