ستاره کم نور «لتیان» ، شوک لیست اسکوچیچ و هم‌کلام با پدیده پارکور جهان


 
 
    گزارش


ایزدیار و جدیدی ستاره‌های کم نور «لتیان»
 
مائده کاشیان-فیلم «لتیان» اولین ساخته علی تیموری، پس از مدتی اکران آنلاین، از فردا در شبکه نمایش خانگی منتشر می‌شود. این فیلم که ستاره‌هایی مانند امیر جدیدی، پریناز ایزدیار و سارا بهرامی دارد، نتوانست در اکران آنلاین حضور موفقی داشته باشد و رضایت مخاطبان را جلب کند. بازی بازیگر نقش اصلی مرد فیلم یعنی امیر جدیدی یکی از نقاط ضعف مهم «لتیان» بود و بازیگر نقش اصلی زن آن یعنی پریناز ایزدیار هم در نقش نه چندان متفاوت خود، توجه مخاطب را جلب نکرد. بازی بد یک بازیگر خوب امیر جدیدی در «لتیان» نقش آقازاده‌ای به نام «طاها» را بازی می‌کند که به طرز بیمارگونه‌ای شکاک و عصبی است و در پی کشف گذشته نامزد خود است.پیشتر نمونه‌ای از این شخصیت را با بازی بسیار خوب جدیدی در «عرق سرد» دیده بودیم، اما برخلاف آن فیلم، امیر جدیدی در «لتیان» نمی‌تواند تغییر احساسات لحظه‌ای کاراکتر «طاها» را به نمایش بگذارد. او در این فیلم بازی بسیار تصنعی و یکنواختی دارد، بنابراین هیچ حسی به مخاطب منتقل نمی‌کند، حضور قابل باوری در فیلم ندارد و تماشاگر را با خود همراه نمی‌کند. البته شخصیت‌پردازی «طاها» هم ضعف‌های مهمی دارد و این موضوع نیز به سهم خود بازی جدیدی را تحت تاثیر قرار داده است. حضور تکراری پریناز ایزدیار پریناز ایزدیار نقش دختری به نام «سلما» را بازی می‌کند که در آستانه ازدواج است، اما همسفر شدن او با همسر سابقش «مانی»، مشکلاتی را برایش به وجود می‌آورد. بازی پریناز ایزدیار در این فیلم، بازی او در فیلم‌هایی مانند «هت‌تریک» و «متری شیش و نیم» را برای مخاطب تداعی می‌کند و تفاوت زیادی با آن‌ها ندارد. بنابراین او نیز در کنار دیگر بازیگران فیلم مانند امیر جدیدی و سارا بهرامی بازی خوبی از خود به نمایش نمی‌گذارد. هرچند که نمی‌توان بازی ایزدیار را جزو نقاط ضعف فیلم به حساب آورد، اما از طرفی هم نمی‌توان بازی او در این فیلم را خوب و متفاوت دانست.         شوک لیست اسکوچیچ به فوتبال‌دوستان  یک لشگر ستاره‌  پشت خط تیم ملی!   فهرست تیم ملی فوتبال برای برگزاری 2 دیدار تدارکاتی مقابل ازبکستان و مالی در روزهای 17 و 22 مهرماه اعلام شد. این لیست که اولین لیست اعلام شده توسط دراگان اسکوچیچ از زمان حضورش در تیم ملی ایران است، نکات و غایبان سرشناس زیادی دارد و سوالات زیادی را در ذهن طرفداران فوتبال ایجاد کرده است. علیرضا بیرانوند، علیرضا جهانبخش، مرتضی پورعلی‌گنجی و وریا غفوری، 4 نفر از این بازیکنان هستند که در همه اردوهای قبلی عادت داشتیم آن‌ها را ببینیم اما این‌بار خبری از اسم‌شان نیست. دلیل غیبت این 4 ستاره مصدومیتی است که از ناحیه همسترینگ برایشان پیش‌ آمده‌. بیرانوند در بلژیک، جهانبخش در انگلیس، پورعلی‌گنجی در چین و غفوری در استقلال دچار مصدومیت همسترینگ شدند. با این‌حال لیست اعلام شده غایبان سرشناس دیگری نیز دارد. روزبه چشمی می‌توانست در غیاب پورعلی‌گنجی مصدوم یکی از نفرات دعوت شده باشد اما اسکوچیچ چنین نظری ندارد. همچنین  رامین رضاییان که مرد مورد اعتماد کارلوس کی‌روش و مارک ویلموتس بود، جایی در ترکیب تیم ملی با نظر مربی کروات ندارد. در خط هافبک هم 2 چهره ویژه و باتجربه که همواره عادت داشتیم در لیست تیم ملی حضور داشته باشند، جایی در ذهن اسکوچیچ ندارند. مسعود شجاعی و اشکان دژاگه 2 کاپیتان تیم ملی و تراکتور که پای ثابت اردوهای تیم ملی بوده‌اند، حالا در تفکرات اسکوچیچ نقش نبسته‌اند و این مربی 2 کاپیتان یوزهای ایرانی را کنار گذاشته ‌تا در غیاب آن‌ها احسان حاج‌صفی بازوبند کاپیتانی تیم ملی را بر دست ببندد. همچنین غیبت سعید عزت‌اللهی هافبک دفاعی توانمند و لژیونر فوتبال ایران که طی سال‌های گذشته در مرکز خط هافبک بازی‌های درخشانی داشته نیز از عجایب است. کریم انصاری‌فرد دیگر ستاره‌ای است که به نظر می‌رسد جایش در تیم ملی خالی باشد. گفتی است سردار آزمون، مهدی طارمی، امیر عابدزاده و مهدی ترابی، ۴ لژیونر دعوت شده به اردوی تیم ملی شب گذشته وارد تهران شدند.     گفت و گو  نوجوان ایرانی ؛ پدیده پارکور جهان  گفت وگو با نوجوان 17ساله ای که برای نخستین بار در تاریخ ورزش کشورمان، قهرمان مسابقات جهانی پارکور شد  مصطفی میرجانیان| روزنامه نگار گاهی بالا می‌پرد، مثل یک پرنده سبکبال که دیوار چندمتری و پله چندسانتی‌متری برایش فرقی ندارد. گاهی می‌خزد مثل ماری که زمین صاف و سنگلاخ برایش یک‎معنا دارد. گاهی معلق است بین زمین و آسمان. پارکور، این رشته جذاب چیست که بچه‌های امروزی این‌قدر عاشقش هستند؟ حدود یک‎هفته پیش خبر رسید که «یاسین همتی‎نژاد» 17ساله در مسابقات جهانی پارکور ازمیان 70ورزشکار برتر جهان، مقام اول را به‌دست آورده‌است.  یاسین حالا کم‎سن‌ترین پارکورکار ایرانی است که برای خودش اسم ‌و رسمی دارد و پدیده این رشته در جهان شناخته می‌شود. در «جوانه» این‎هفته سراغ این نوجوان قهرمان رفتیم و درباره رشته پرهیجانش گپ زدیم.     قهرمانی تو حسابی سروصدا به‎پا کرد. چطور به این موفقیت رسیدی؟ من هشت سال است که پارکور کار می‌کنم و در این چندسال در مسابقات داخلی و خارجی زیادی شرکت کرده‌ام. البته همه این مسابقات غیررسمی بوده و به همین دلیل مدال‌هایم آن‌چنان خبرساز نشده‌است. حدود چهارماه پیش به فدراسیون پارکور درخواست دادم تا این‌بار در مسابقات جهانی شرکت کنم و مدارکم تایید شد. وقتی خبر آمد که به‎دلیل کرونا ،مسابقات به‌صورت آنلاین برگزار می‌شود، خیلی خوشحال شدم چون دیگر لازم نبود برای شرکت در مسابقات هزینه زیادی پرداخت کنم. شرکت‌کننده‌ها در مسابقات حضوری استرس زیادی دارند؛ حتی کوچک‌ترین خطاها دیده می‌شود و ممکن است یک اشتباه کوچک مقام اول و دوم را جابه‌جا کند ولی در مسابقات آنلاین هر نفر می‌تواند بنا به موانعی که از قبل مشخص شده‎است، چندین‌بار جلوی دوربین تمرین کند و بهترین ویدئو را برای هیئت داوران بفرستد. من هم بهترین فیلم ام را فرستادم که موردتشویق قرارگرفت و4هزار فرانک سوئیس معادل 120میلیون تومان جایزه گرفتم. این پول البته هنوز به دستم نرسیده اما مربی‌ام پیگیرش است. من هم بخشی از جایزه را به مربی‌ام می‌سپارم تا برای ورزشم استفاده کند. در این مسابقات پنج، شش ایرانی دیگر هم شرکت کردند اما من اولین کسی بودم که در سطح جهانی این رشته قهرمان شدم.     به‌نظر خیلی‌ها پارکور، مخصوص بچه‌پولدارهای شهرهای بزرگ است. تو چطوری این رشته را یادگرفتی؟ من متولد «گچسارانِ» استان کهگیلویه‎وبویراحمد هستم. وقتی سنم کمتر بود، هربار به پارک محله‎مان می‌رفتم، بچه‌ها را می‌دیدم که پارکور تمرین می‌کنند. آن‎زمان اصلا اسم این ورزش را نمی‌دانستم اما از حرکاتی که آن‌ها انجام می‌دادند، خوشم می‌آمد. حدود دوسال تمرین کردم بدون آن‌که بدانم چه ورزشی انجام می‎دهم. اوایل، حرکات را با نگاه کردن به بچه‌ها انجام می‎دادم اما یک‌روز ناگهان توانستم مثل ژیمناستیک‌کارها پاهایم را 180درجه باز کنم. در شهر ما باشگاهی برای پارکور وجود نداشت و من دوسال بعد که برای زندگی به شیراز آمدیم، به باشگاه رفتم و ورزشم را به‌صورت حرفه‎ای ادامه دادم.     تا چندسال پیش پارکور خیلی شناخته شده‌نبود اما حالا نوجوان‌های زیادی در این رشته فعالیت می‌کنند. ماجرا چیست؟ تازه چندسالی است که این رشته به رسمیت شناخته شده‎ و مسابقاتی برایش   برگزار می‌شود. پارکور یک ورزش نمایشی است و از آن‌چیزهایی است که مردم خوش‌شان می‌آید. برای همین خیلی از پارکورکارها در فضای مجازی هم پرطرفدار هستند. مثلا من در اینستاگرام 42 هزار دنبال‌کننده دارم. هرروز فیلم تمرین‌هایم را در صفحه شخصی‌ام منتشر می‌کنم و مخاطبانم تشویقم می‌کنند. تا چندسال پیش پارکورکارهای ایرانی فقط به حرکات نمایشی فکر می‌کردند ولی حالا برای قهرمانی در مسابقات تلاش می‌کنند. هر ورزشی ، ایده‎آلی دارد. مثلا کشتی‌گیرها به المپیک و فوتبالیست‌ها به جام‎جهانی فکر می‌کنند. آخرین مرحله پارکورکار، مسابقات «art of motion» است که برایش تلاش می‌کنم. تا حالا کسی از ایران در این سطح از مسابقات شرکت نکرده‎است.     بچه‎های پارکورکار در کشور ما حمایت می‎شوند؟ من تا حالا بارها به‎دلیل مشکلات مالی از شرکت در مسابقات جهانی انصراف داده‎ام چون سفر به کشورهای دیگر هزینه زیادی دارد. الان هم که قهرمان جهان شده‌ام، هیچ اسپانسری ندارم. پارکور، ورزش پرهزینه‌ای نیست. من الان ماهیانه برای حضور در باشگاه فقط 150هزار تومان می‌دهم ولی شرکت در مسابقات هزینه زیادی دارد و این مشکل همه ورزشکارهاست. متاسفانه همه چشم‌ها به فوتبال دوخته شده‎است و کسی به پارکور و رشته‌های دیگر توجهی نمی‎کند. یک دوره‌ به‎دلیل شرایط بد تصمیم به مهاجرت گرفتم. از چند کشور هم دعوت‎نامه داشتم ولی ماندم چون می‌خواهم برای کشور خودم تلاش کنم. با این‌که خیلی از نوجوان ها و جوان‌ها عاشق پارکور هستند ولی هنوز در خیلی از شهرها باشگاه و مربی و محل تمرین نداریم.