روزنامه آرمان ملی
1399/07/30
درد بیماران دیابتی از کمیاب شدن انسولین
در ميان کمبود اکثر داروها، اين روزها آثار کمبود انسولين در بازار دارويي کشور، نگاه‌ها و توجهات را به‌خود جلب کرده است. ضرورت انسولين براي مبتلايان ديابت مثل اکسيژن براي بيماران ريوي و تنفسي است و اگر چند روز انسولين نزنند، آن زمان نمي‌توان تصور کرد که چه بلايي به سر آنها مي‌آيد. آنچه اثر اين کمبود را دردناک‌تر مي‌کند، قول يکي از مسئولان ارشد وزارت بهداشت است که چندي پيش گفته بود: «يک و نيم برابر نياز بازار، انسولين وارد شده است» اينکه اين اضافه بر نياز بازار به چه سرنوشتي دچار شده يکي از معماهاي سردرگم در کشور است. انسولين قلمي محصولي نيست که به درد افراد غيرديابتي بخورد، يا بتوان آن را احتکار و انبار کرد که بعدها به فروش برسانند و اين نيز يک عامل ديگر در اين معادله چندمجهولي کمبود انسولين است. همزمان با توقيف 19 کاميون حامل داروهاي ضروري در کشور همسايه، موضوع کمبود انسولين نيز آشکار شد، درحالي‌که اين روزها جمعيتي بالغ بر پنج‌ميليون نفر در کشور نياز ضروري به تزريق روزانه اين دارو به اندازه مشخص دارند. گفته مي‌شود حدود 600هزار نفر بيمار نيازمند به انسولين تزريقي در کشور وجود دارند.در بازار اشفته و آزاردهنده تحريم ظالمانه، وزارت بهداشت با تمام قدرت و با تلاش‌هاي فوق‌العاده داروهاي ضروري، تخصصي مثل همين انسولين را تهيه و عرضه مي‌کند. توليد اين محصول توسط بعضي از کارخانجات داخلي نيز در کنار واردات آن تا به امروز اجازه ايجاد مشکل را براي بيماران ديابتي نداده بود، همچنين داروهاي بعضي از بيماري‌هاي خاص نيز تحت قواعد خاص اما به‌آساني قابل تهيه هستند، کمااينکه نگارنده يک بيمار مبتلا به ام‌اس در خانواده دارد. اما اين چه وضعيتي است که هربار بايد در استرس و اضطراب چيزي باشيم که در تمام دنيا و در رديف اقلام عادي و معمولي است. بي‌ترديد ضعف مديريت در توزيع و عدم کنترل کانال‌هاي توزيع داروهايي همچون انسولين، يکي از اصلي‌ترين مشکلات در اين زمينه و اکثريت موارد است، کمااينکه فقط انسولين قلمي کمياب شده و نمونه‌هاي ديگر آن در بازار تا حدودي قابل دسترسي است. حالا در کنار بيماري و تحمل انواع عوارض، بيم و هراس عدم دسترسي به دارو و ضايعات مرتبط با آن مزيد بر علت شده است. در شرايط حاضر با توجه به شيوع کرونا، اقامت در منزل و عدم خروج جز در موارد ضروري، مرتبا توسط مسئولان و رسانه‌ها توصيه مي‌شود، يک بيمار ديابتي درصورتي‌که فرد ديگري براي جست‌وجوي دارو و تهيه آن را نداشته باشد، خود بايد به تهيه انسولين همت گمارد که در صورت ابتلا به کرونا، بيش از هر فرد ديگري در معرض خطر مرگ قرار خواهد گرفت. در اين شرايط حساس، نياز است که حداقل يکي از مقامات مسئول در اين رشته به افکار عمومي توضيح دهد که علت و مدت اين کمبود تا زماني خواهد بود؟ متاسفانه درگيري‌هاي لفظي و حتي فيزيکي بين جويندگان نسخه به‌دست و خسته از جست‌وجو در داروخانه‌ها براي پيدا کردن يک انسولين قلمي، گوشه‌اي از مشکلات جامعه ديابتي ما شده است. هر خانواده‌اي که يک بيمار مبتلا به ديابت در اطراف خود داشته باشد، با اين سطور آشناست و و بغض درگلومانده اينگونه افراد را به‌خوبي مي‌شناسند. در نهايت مانند بسياري از موارد ديگر، چاره‌اي جز دعا براي رفع کمبودهاي انسولين وجود ندارد.
سایر اخبار این روزنامه
سقوط ارز، سكه و خودرو
چرا مجلس در حل مشكلات سهيم نيست؟
تداوم روند صلح ابراهیم حتی با پیروزی بایدن!
تعویق انتخاب ۱۴۰۰ را بررسی کنید
بازداشت دختر دوچرخه‌سوار بدون حجاب!
سال سیاه سپید‌پوشان سلامت
مجلس دنبال برخورد و استيضاح نيست
پایان داستان استیضاح‌نشدنی
سیاست‌های یک بام و دو‌هوا، داد وزیر را درآورد!
بازارهاي اقتصادي؛ از اصلاح به سمت تعادل
اصلاح‌طلبان با برنامه‌ریزی وارد انتخابات شوند
منتقدان چه اهدافی از حمله به رئیس‌جمهور دارند؟
صندوق ذخیره فرهنگیان در مدار شفافیت؟
درد بیماران دیابتی از کمیاب شدن انسولین
