گلوله‌های شرقی بیخ گوش جنگجویان سرخ!

امید مافی‪-‬ درست چهارده روز دیگر در هوای بهاری دوحه ارتش سرخ برای فتح قاره کهن رودرروی فینالیست خاور دور خواهد ایستاد. نبردی که حکم مرگ و زندگی را برای تیمی خواهد داشت
که غایت آمالش نشاندن یک ستاره دیگر بر روی جامه مردانش می‌باشد.
چهارده روز دیگر در «جاسم بن حمد» گلوله‌های شرقی یکی پس از دیگری از بیخ گوش قفس بان سرخ‌ها رد خواهد شد و فشار خون ما پای جعبه رنگی به بیست خواهد رسید.
ابرام و اصرار بر اینکه قرمزها باید با جلال و جبروت گام در نبرد نهایی قاره بگذارند و با تسخیر دوحه جام پرزرق و برق را به خانه بیاورند دور از منطق نیست.


پسران یحیی با چنگ و دندان از کنار عرب‌ها و ازبک‌ها گذر کردند و از دوئل با کابوهای دشداشه پوش! سربلند بیرون آمدند.
این یعنی خیز بلند برای تحقق رویایی بیات شده و پایان دادن به قارقار کلاغ‌هایی که چشم دیدن فوتبال زار و نزار ما را ندارند.
در این بین یحیی در قامت رهبر ارکستر سرخ‌ها اگر بخواهد آرامش را از چشم فندقی‌ها بگیرد و بیست و نهمین روز آذر را به روز لبخند ماندگار خود و توپچی هایش بدل کند،گریزی ندارد جز آنکه به تمام جاده‌های منتهی به جاسم بن حمد مشکوک باشد و با هشیاری نقشه میخکوب کردن شرق نشینان آسیا را ترسیم کند.نقشه‌ای زهردار و کارساز که در خنکای سحر آفتاب را بیدار کند و چنان ضرب شستی به حریف نشان دهد که چاره‌ای جز تسلیم شدن و کادو کردن جام برای پسران آریایی نداشته باشد.
بی شک تیم اول شرق آسیا با سلبریتی‌های نامدارش هیچ شباهتی به شهر خودرو و نفت مسجد سلیمان نخواهد داشت و به راحتی در روز موعود دست از سر کاپیتان سید جلال و یارانش برنخواهد داشت.
در چنین شرایطی یحیی برای آنکه قطار را به ایستگاه رفته برگرداند باید برای تمام خطوط برنامه داشته باشد و برای خط آتشی که از باروت تهی است چاره‌ای بیندیشد.
پرسپولیس مدل ۹۹ روی سکوی قهرمانی آسیا خواهد ایستاد اگر روی طناب قدم نزند و شمایل یک تیم تا بن دندان مسلح را در دیدها قرار دهد و تکلیف رقیب تیزچنگ خود را در دوحه روشن کند.
این تیم با همه ضعف‌ها و کاستی‌ها می‌تواند،اگر با دست پر به آن سوی آب پرواز کند و جوری نمایش دهد که آب از سر تفنگدارانش نگذرد.