روزنامه ایران ورزشی
1399/09/30
جنگ نابرابر سهراب با رقبای خارجی
رضا عباسپور - پس از پایان رکوردگیری تیم ملی وزنه‌برداری در تهران و هفته نخست رقابت‌های لیگ در اهواز، پرونده اردوی نخست آماده‌سازی تیم ملی نیز بسته شد. بچه‌های ملی‌پوش به استان‌های خود بازگشتند و تمریناتشان دوباره مثل قبل انفرادی و بدون نظارت کادرفنی در باشگاه‌های محل زندگیشان در دستور کار قرار گرفت. اگرچه برخی از ستاره‌های ملی‌پوش و عنواندار جهانی، به جای تمرین کردن در خارج از اردوی تیم ملی این روزها سر از پیست موتورسواری، کوه و دشت و بیابان درآورده‌اند اما سهراب مرادی ستاره رکوردشکن و امید المپیکی کشورمان در دسته 96 کیلوگرم با تصاویری که در صفحه شخصی خود در فضای مجازی منتشر می‌کند، نشان می‌دهد که عزمش را جزم کرده تا به همین سبک مثل رقبای قدرتمند قطری و چینی خود با آنها کری‌خوانی خود را در فضای مجازی دنبال کند و قدرتش را اینطور به رخ رقبا بکشد. دست به وزنه شدن مرادی در سالنی فرسوده اگرچه آماده شدن سهراب مرادی ستاره بی‌حاشیه و رکوردشکن وزنه‌برداری جهان و المپیک کشورمان در دسته 96 کیلوگرم برای اهالی وزنه‌برداری اتفاقی جالب و امیدوار‌کننده است اما یک موضوع ناراحت‌کننده در مورد او وجود دارد. آن نکته مهم نیز فضا، محل تمرین و وسایل فرسوده، کهنه و پرریسکی است که سهراب مرادی مجبور است در شهرش با آنها تمرینات سنگین و المپیکی خود را دنبال کند. دقیقاً اتفاقی که مدت‌‌ها است برعکس‌اش در مورد رقبای درجه یک و سرشناس قطری و چینی سهراب مرادی از نظر تجهیزات، فضای تمرینی و امکانات به روزی که در اختیار آنها قرار داده شده را شاهدیم. سهراب این روزها در شهر خود به خاطر اینکه اردوی تیم ملی تعطیل شده و فدراسیون و کادرفنی برنامه‌ای برای تحت نظر قرار دادن ستاره‌های ملی‌پوش و پرامید خود ندارند، مجبور است برای اینکه از رقبای قدرتمند و درجه یک خارجی خود (ابراهیم فارس قطری یا تیان تائوی چینی) عقب نماند، در سالنی فرسوده با وسایلی قدیمی و کهنه برنامه تمرینی خود را در دستور کار قرار دهد. این در حالی است که سهراب مرادی به تازگی وضعیت کتف جراحی شده و کمر آسیب‌دیده‌اش بهبود یافته و به شرایطی رسیده که او می‌تواند ریسک کرده و زیر وزنه‌های سنگین برود. حالا اگر یک درصد در حین تمرینات انفرادی او در این سالن قدیمی با وسایل و تجهیزات فرسوده، بار دیگر ستاره 96 کیلویی وزنه‌برداری ایران در این شرایط حساس و سرنوشت‌ساز آسیب جدی ببیند، کدام مسئول پاسخگوی این فاجعه ملی خواهد بود یا اینکه چه گزینه‌ای را می‌توانیم جایگزین او کنیم که امید به مدال‌آوری در المپیک باشد؟ این در شرایطی است که کیانوش رستمی دیگر وزنه‌بردار عنواندار و ملی‌پوش کشورمان نیز در این دسته وزنی شرایط خوبی از نظر رکوردی و آمادگی ندارد و روی او هم نمی‌توان برای المپیک با این وضعیت بد رکوردی حساب مدالی باز کرد. نکته جالب توجه شرایط رقبای درجه یک سهراب مرادی ستاره المپیکی کشورمان (فارس قطری و تیان تائوی چینی) است. دو فوق ستاره‌ای که جدی‌ترین رقبای سهراب برای کسب مدال طلای قهرمانی آسیا و المپیک 2021 توکیو در این وزن به شمار می‌روند و نفر اول و دوم رنکینگ رتبه‌بندی دسته 96 کیلوگرم سهمیه ورودی به بازی‌های المپیک هستند. این دو وزنه‌بردار خارجی که البته هم قاره‌ای سهراب و آسیایی هستند، از نظر تجهیزات اختصاصی وزنه‌برداری، تجهیزات تمرینی نو و مدرن، سالن مجهز و استاندارد اختصاصی که در اختیار دارند و با حمایت ویژه‌ای که از آنها میشود، تقریباً هیچ مشکل یا دغدغه خاصی برای تمرین کردن و رسیدن به شرایط ایده‌آل رکوردی برای وزنه زدن و رکوردشکنی در بازی‌های المپیک ندارند. حال سؤال از مسئولان ورزش و فدراسیون وزنه‌برداری این است که برای شما مدال طلای سهراب مرادی در بازی‌های المپیک پیش رو و قرار گرفتن این وزنه‌بردار ارزشمند روی سکوی قهرمانی المپیک چقدر می‌ارزد؟ اگر سهراب در سالن تمرینی قدیمی که هم‌اکنون در آن مشغول تمرین است، زیر وزنه‌هایی که فرسوده و کهنه بوده و سال‌ها پیش از درجه اعتبار و استاندارد خارج شده، آسیب جدی دیگری ببیند چه باید کرد؟ هزینه حمایت همه‌جانبه از این قهرمان جهان و المپیک در ماه برای کسب یک مدال خوشرنگ و ارزشمند طلای المپیک مگر چقدر برای مسئولان ورزش و فدراسیون تمام میشود که آنها حاضرند ریسک از دست دادن چنین وزنه‌بردار درجه یک و پرامیدی را به خاطر چند میلیون تومان هزینه بیشتر به جان بخرند؟ سهراب این روزها با انگیزه و امیدی که برای کسب سهمیه المپیک و دشت یک نشان خوشرنگ طلایی دیگر در توکیو به دست آورده آرام آرام دارد به شرایط ایده‌آل رکوردی گذشته خود نزدیک میشود. بنابراین بد نیست مسئولان کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و فدراسیون وزنه‌برداری اگر حقیقتاً مدال طلای سهراب و سهمیه المپیکی او برایشان ارزش دارد، مثل همتایان خارجی این وزنه‌بردار، شرایط مشابه و ایده‌آلی را برایش فراهم کنند تا سهراب بی‌دغدغه و با فراغ بال مهیای کسب سهمیه ورودی و افتخارآفرینی در توکیو شود.
سایر اخبار این روزنامه
می‌دانستیم وزیر ورود می‌کند ما زودتر اقدام می‌کردیم!
90 درصد پست‌های بین‌المللی ورزش ایران فایده ندارند
خاقانی، نهمین مصدوم فصل
جنگ نابرابر سهراب با رقبای خارجی
چه کسی حق شوخی با فرگوسن را داشت؟
فغانی داور اصلی ایران شد
کافو: من درست وسط یک بازی به دنیا آمدم
یک دست تا قله آسیا
مثل همیشه به خودمان باختیم
شکست پرسپولیس؛ فیلم تکراری؟
