روزنامه ایران ورزشی
1399/09/30
شکست پرسپولیس؛ فیلم تکراری؟
یادداشت حمیدرضا صدر فقط شکست نبود. نوع شکست بود. بیم تکرار قصه‌های تکراری. پیمودن همان راه همیشگی. آنچه رخ داد و این شکستگی دل‌ها را عمیق‌تر کرد. در نگاه کلی بازی باید مسیر دیگری را می‌پیمود. تیمی که در نبرد نهایی از حریف جلو می‌افتد. آن هم با گلی طی جریان بازی در دقایق نزدیک به پایان نیمه اول به فرمول حفظ نتیجه تا آغاز نیمه دوم روی می‌آورد. به حفظ توپ و گردش آن برای به صدا درآمدن سوت ولی تیم هیجان‌زده به بازی هیجان‌زده‌اش ادامه داد. ادامه داد و دو ضربه پنالتی تقدیم حریف کرد. پیاپی و متفاوت. یکی با خطا و یکی با اصابت توپ به دست. دروازه‌بان، اولی را دفع کرد ولی ضرب برگشتی یعنی گل مساوی. دومی که توسط همان بازیکن نواخته شد را دفع نکرد و تیم مغلوب راهی رختکن شد. شکست‌هایی با یک گل اختلاف در فینال‌ها با چنین قصه‌ای تلخ هستند. دو ضربه پنالتی پیاپی ما را به جام جهانی 1978 برد. جایی که طی سه دیدار مرحله گروهی «سفره پنالتی‌ها» را برای هلند و پرو پهن کردیم. در دیدار اول برابر هلند حسین فرکی در دقایق آغازین تا آستانه گشودن دروازه حریف پیش رقت، ولی توپ راهی خارج شد و سپس فاصله تیمی با رویکرد آماتوری و یک ترکیب حرفه‌ای عیان شد. سه ضربه پنالتی تقدیم شده را رنسن برینگ وارد دروازه ناصر حجازی کرد، بله سه پنالتی. در بازی آخر برابر پرو چهار گل دریافت کردیم که دو گل با ضربه کوبیاس از روی نقطه پنالتی بودند، بله دو پنالتی یعنی که حجازی در مجموع برابر پنج ضربه پنالتی قرار گرفت. بازی غریزی بازیکنان‌مان در هر دو دیدار نشان دادند آزمون بین‌المللی را پشت سر نگذاشته‌اند و به بازی از ته دل تن می‌دهیم. در حالی که بازیکنان تکنیکی مثل پروین و صادقی و قاسمپور را در اختیار داشتیم. می‌توان برابر اولسان از «VAR» گله کرد. می‌توان نق زد. ولی بپذیریم در زمینه سخت‌افزاری از فوتبال جهان عقب افتاده‌ایم و این ابزار برای فوتبال ما و بازیکنان‌مان بیگانه است و هنوز نوعی نمایش تلویزیونی به شمار می‌رود. چیزی برای تماشا کردن و شاید هیجان. بازیکنان‌مان هنوز غریزی بازی می‌کنند. بی‌اعتنا به تکنولوژِی که قرار است برخوردها و تماس‌ها را کالبدشکافی کند و کالبدشکافی هم می‌کند. تفاوت کلاس فوتبال‌ها نه فقط با استعداد بازیکنان بلکه با کیفیت برگزاری و مدیریت هم روشن میشود که در فینال آسیایی بارقه‌هایش را نشان داد. وقتی روی ورزش سرمایه‌گذاری نمی‌کنیم قیمتش را هم می‌پردازیم.
سایر اخبار این روزنامه
می‌دانستیم وزیر ورود می‌کند ما زودتر اقدام می‌کردیم!
90 درصد پست‌های بین‌المللی ورزش ایران فایده ندارند
خاقانی، نهمین مصدوم فصل
جنگ نابرابر سهراب با رقبای خارجی
چه کسی حق شوخی با فرگوسن را داشت؟
فغانی داور اصلی ایران شد
کافو: من درست وسط یک بازی به دنیا آمدم
یک دست تا قله آسیا
مثل همیشه به خودمان باختیم
شکست پرسپولیس؛ فیلم تکراری؟
