برای معیشت کارگران

امان الله قرائی مقدم‪-‬ این روز‌ها با توجه به نرخ بالای تورم شرایط زندگی کارگران بسیار تحت تاثیر بحران‌های اقتصادی قرار گرفته است و حقوق آن‌ها با خط فقر فاصله بسیار بالایی دارد. بسیاری حتی در تهیه نیاز‌های غذایی خود با مشکل مواجه شده‌اند و کمک‌های یارانه‌ای حتی پاسخگوی بخش کوچکی از نیازهای آنان نیست. کارگر قشر بزرگی از افراد جامعه را تشکیل می‌دهد.
من کلمه قشر را به کار می‌برم نه طبقه. زیرا طبقه اصطلاح غلطی است که متاسفانه در میان افراد مصطلح شده است. قشر یعنی لایه‌ای از طبقه پس معنایی متفاوت از طبقه دارد. طبقه اجتماعی از اقشار مختلف تشکیل شده است. کارگران قشر عظیمی از افراد جامعه را تشکیل می‌دهند که بسیار مهم هستند.
فعالیت‌های اقتصادی از سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات تشکیل می‌شود. زحمت تمام این سه بخش به خصوص بخش یک و دو بر عهده کارگران است. بنابراین توده عظیمی از جامعه را در بر می‌گیرند وتامین معیشت آن‌ها دارای اهمیت بسیار بالائی است زیرا جمعیت بالایی دارند. شنیده شده است که قرار است در سال دو مرتبه حقوق کارگران اصلاح شود که این اتفاق خوبی است. زیربنای اشتغال را قشر کارگر تشکیل می‌دهد. تامین معیشت این قشر از واجبات است اگر کارگران نتوانند به این مهم دست پیداکنند امکان اعتراض افزایش پیدا می‌کند. اکنون به هیچ عنوان بین معیشت زندگی کارگران و حقوق آن‌ها تناسبی وجود ندارد. آمارهایی وجود دارد که می‌گوید 35 درصد افراد از گوشت نمی‌توانند استفاده کنند. بسیاری از کارگران به دلیل دغدغه‌های معیشتی بالا و شرایط بد تغذیه‌ای صرفا حضور فیزیکی در محل کار خود دارند اما ذهنشان بر روی کار متمرکز نیست. در نتیجه تولید و بازدهی در فعالیت‌های اقتصادی جامعه کاهش پیدا می‌کند. به همین دلیل لازم است که دولت به این قشر عظیم اجتماعی بپردازد و معیشت آنان را تنظیم کند. امروز کارگران با حقوق‌های پایین خود قادر به ادامه زندگی نیستند.