بریتانیا به اتحادیه اروپا تخفیف داد

فریدون مجلسی‪-‬ ادعای بزرگی است اگر بگوییم بریتانیا در فقره ی برگزیت به هرآن چه می‌خواست رسید اما واقعگرایانه اگر بنگریم؛ انگلستان با تخفیف‌هایی که به اتحادیه ی اروپایی داد تقریبا توانست توافق نامه برگزیت را نهایی کند. به زعم برخی از جمله خود من، انگلستان نه چیزی داد و نه چیزی گرفت اما توانست به یک توافق مهم و تاریخی دست پیدا کند توافقی که اگرچه خشنود و ناخشنودهایی در قاره ی سبز دارد اما به کرسی نشانیدن حرف محافظه کارانی بود که نمی‌خواستند زیر پرچمی واحد، مجبور به پذیرش سیاست‌هایی باشند که گاه با منافع ملی بریتانیا در مجموع و منافع ملی انگلستان به طور اخص در تعارض بود.
اگرچه این روزها اظهار نظراتی از سوی مقامات اسکاتلند مبنی بر تلاش برای استقلال می‌شنویم اما از بین ایرلند شمالی، اسکاتلند و ولز؛ مسئله سازترین کشور ایرلند شمالی است نه اسکاتلند! بگذریم از ولز که خود تمایلی برای جدایی ندارد و می‌پندارد ـ به درستی ـ که اگر ساز جدایی کوک کند متضرر اصلی خود او است حتی بدون داشتن زبان مشترک نیز، ولزی‌ها همچنان می‌خواهند بر مدار بریتانیای متحد باقی بمانند. ایرلندی‌ها نیز با همسایه ی جنوبی خود توافقاتی داشته‌اند تا از ناحیه ی برگزیت ضربه نخورند باقی می‌ماند اسکاتلند که قطعا دولت انگلستان زیر بار پروسه ی جدایی طلبی و استقلال نخواهد رفت همچنان که اسپانیایی‌ها اجازه ی استقلال به «باسک» ندادند!
اسکاتلند اگر به جدایی از بریتانیا و استقلال می‌اندیشد روی منابع نفتی دریای شمال حساب کرده، البته روی مالیات
نه خود نفت اما به طور حتم انگلستان در این حوزه کوچکترین نرمشی نشان نخواهد داد و از همین روی باید گفت این پلان، پلانی شکست خورده است مگر راه را در مسیری و تفکری دیگر دنبال کنند.موضوع دیگری که در اذهان برخی ممکن است شکل بگیرد متمرکز شدن بر موضوع اسکاتلند به عنوان یک زخم باز و یک نقطه ی ضعف برای ضربه زدن به انگلستان در عرصه بین‌الملل و مسائل منطقه‌ای است که باید گفت این یک توهم شکننده است که دست یازدیدن بدان قطعا آثار زیانباری برای طرف متوهم و مترصد برای سوء استفاده ایجاد خواهد کرد و بر جای خواهد گذاشت. موضوع انتهایی اما فاصله گرفتن بریتانیا از کشورهای


خاورمیانه و روی آوردن به کشورهای
مشترک المنافعی نظیر کانادا، استرالیا و نیوزیلند است
که در دراز مدت به دلیل تغییرات گسترده در اقتصاد و سرمایه‌گذاری قطعاً نخواهند توانست نیازهای بریتانیا را پوشش دهند.
در یک جمع‌بندی کلی می‌توان گفت انگلستان در مسئله ی مهم برگزیت با تخفیف‌هایی توانست به همه ی مباحث مهم فی مابین
فائق آید و به نیت‌های خود با دادن تخفیف‌هایی دسترسی پیدا کند اما اگر فکر کنیم در رویه ی سیاسی بریتانیا یا اتحادیه ی اروپایی پس از جدایی، تغییری رخ داده بدان معنا است که از این موضوع آن طور که باید دریافتی نداشته اند.
کوتاه سخن این که برگزیت بیش از آن که تاثیرگذاری داشته باشد به دنبال راهی است تا مرزهای سیاسی حفظ شود تا بریتانیا با آزادی عمل بیشتری در کنار اتحادیه بایستد.