دستگاه قضایی و مساله توهین به مقامات

در قوانين ما، توهين به مقامات و به طور مشخص، اهانت به رهبري و رئيس‌جمهور جرم تلقي شده است. رئيس‌جمهور، دومين جايگاه کشور را دارد و اگر فرد يا نهادي به عملکرد ايشان انتقاد دارد، بايد براساس نص صريح قانون اساسي و اختياراتي که قانون در اختيارش گذاشته است، استفاده کرده و با رعايت شئون اخلاقي، انتقاد کنند زيرا الگوهاي جامعه، بايد شئون اخلاقي را بهتر از ديگران رعايت کنند. در اين ماه‌هاي اخير، در برخي تجمعات، در برخي از جلسات مجلس در جلسه راي اعتماد به وزير صمت، در ميان سخنرانان صدا و سيما (براي مثال در روز قدس) و برخي ائمه جمعه شاهد اتهام‌زني و توهين به رئيس‌جمهور هستيم. نهايتا از اين شيوه کار نتيجه‌اي گرفته نخواهد شد و کساني که اهانت مي‌کنند، نه در ميان مردم محبوبيتي کسب کرده و نه اعتمادي کسب مي‌کنند. مخصوصا نمايندگان مجلس به جاي اهانت بايد از ظرفيت‌ها استفاده کنند. خودشان نگاه کنند که در اين چند ماهي که از عمر مجلس مي‌گذرد، چه قدمي مثبتي در جهت حل مشکلات مردم برداشته‌اند و به جاي اهانت، آن‌ها را مطرح کنند. اگر به انتخابات گذشته رجوع کنيم‌، متاسفانه تصوير ناپسندي از مناظرات انتخاباتي در اذهان مردم وجود دارد که افراد به جاي اينکه برنامه‌هاي خود را ارائه کنند، پيش از انتخابات شروع به تخريب رقيب کرده و از روي دوش او بالا مي‌روند تا جايگاه مناسبي براي خود کسب کنند که اين کار براي يک جامعه ديني صحيح نيست. شايسته است دستگاه قضايي که بايد توهين به مقامات را پيگيري کند، اقدامي قاطع در اين زمينه از خود نشان دهد.