اخلال در ناتوی عربی

موضع‌گیری عربستان، مصر و امارات علیه قطر و تحریم این کشور، یک اختلال در طرح ناتوی عربی علیه ایران به وجود آورد.
از طرفی دیگر می‌دانیم، عمان و کویت نیز همواره سیاست‌های بینابین و بعضا بی تفاوتی نسبت به موضع‌گیری‌های عربستان داشته اند، احتمالا برخی کشورهای عربی دیگر مثل آفریقا و تونس نیز وارد این موضع‌گیری ها نمی‌شوند. همه این موارد به سود ایران خواهد بود.
اما من معتقدم که ایران در چنین شرایطی باید با احتیاط موضع‌گیری کند و همان طور که ظریف هم اعلام داشته، ایران باید از حل مشکلات منطقه با مذاکره سخن بگوید. کشور ما نباید اقدام عجولانه‌ای کرده و به یکباره دست به جانبداری از کشوری بزند. به هر حال قطع روابط کشورهای عربی با قطر، حلال مشکلات خاورمیانه نخواهد شد.
بلکه باید با دید گسترده‌تری به وضع موجود خاورمیانه و مشکلات آن چشم‌ بیندازیم. ایران باید صبر کند و کشورهای عربی را در موقعیت ارزیابی قرار دهد و یک تصمیم عجولانه نگیرد .


ولی باهمه این احوال در شرایط موجود قطع رابطه کشورهای عربی با قطر به دلیل وقفه ای که در اتحاد عربی علیه ایران انداخته به سود کشورمان است.
این روزها در ارتباط با قطر بحث کودتا نیز مطرح می‌شود؛ کودتایی که بعید می‌دانم با درآمد نفتی، سطح رفاه و رابطه‌ای که این کشور با سایر کشورها دارد، عملی باشد . هر چند قطر در مواضع اخیرش
نشان داده است که تبدیل به رقیب عربستان شده و در منطقه نیز نقش تعیین کننده‌ای دارد .
همین موضوع است که خشم عربستان را برافروخته تا به دنبال بهانه ای برای اعمال فشار بر قطر باشد.
از سویی درباره همکاری مصر با عربستان علیه قطر نیز باید گفت که «السیسی» در مصر مدتها مترصد چنین فرصتی بود تا انتقام پدر امیر قطر را از او بگیرد(!) به هر حال قطر از زمان محمد المرسی به عنوان یک حکومت حامی اخوان المسلمین از مرسی حمایت می‌کرد و علیه برکناری او نیز واکنش‌های تندی نشان داد. السیسی اکنون انتقامش را با همراهی عربستان از قطر گرفت. هرچند مشکل قطر با عربستان
ریشه ای تراست .
در این میان ایران باید منتظر موضع‌گیری کشورهایی مثل ترکیه نیز باشد و واکنش‌های سایر کشورهای منطقه را بررسی کند.چون اعلام مواضع آنها نیز در نوع تصمیم و موضع گیری ایران اهمیت دارد .
آنچه مشخص است اینکه بسیاری از کشورها هرچند مستقیما هم اعلام نکنند اما تلویحا از قطر حمایت و مخالف قطع ارتباطات هستند.