روزنامه اعتماد
1395/11/09
پس‌از تراژدي پلاسكو...
با گذشت حدود 200 ساعت از آتش‌سوزي، سرانجام عمليات آواربرداري ساختمان پلاسكو به پايان رسيد و وارد مرحله جديدي از اين اتفاق شديم؛ مرحله‌اي كه از يك سو بايد آسيب‌ديدگان حادثه، اعم از مصدومين يا خانواده‌هاي كساني كه جان عزيزان خود را در جريان اين حادثه از دست دادند، بازسازي روحي و رواني كرد. از سوي ديگر راه انداختن دوباره كسب‌وكار صدها كارگاه و مغازه و جاري كردن خون دوباره در رگ‌هاي صنعت پوشاك و رسيدگي به مسائل بسيار پيچيده مالي از قبيل دريافت و پرداخت بدهي‌ها، چك‌هاي از ميان رفته و نيز پرداخت بيمه آسيب‌ديدگان (اعم از فرد يا مغازه و كارگاه) بخش ديگر كار است و البته يك بخش بسيار مهم‌تر كار رسيدگي دقيق و بي‌طرفانه به دلايل و علل شكل‌گيري اين حادثه است. هرچند همان‌طور كه مقام معظم رهبري متذكر شدند تاكنون بايد اهتمام اصلي متوجه نجات احتمالي جان‌باختگان و رفع و رجوع امور مي‌بود، ولي اكنون كه اين مرحله به پايان رسيده است، بايد درباره رويداد تاسفبار ريشه‌يابي كرد تا شاهد تكرار اين نوع حوادث نباشيم. در اينجا به طور خلاصه به چند نكته در اين زمينه و حواشي آن اشاره مي‌شود. 1- پيش از هر نكته عدم پذيرش مسووليت از سوي هيچ مسوولي چشمگير بود. حتي در يك مورد كه از قول رييس بنياد مستضعفان نوعي از عذرخواهي منتشر شد، بلافاصله تكذيب گرديد. 2- چند گروه و نهاد در اين فاجعه مي‌توانند دخالت يا مسووليت داشته و به تناسب مقصر محسوب شوند. الف- مالك، ب- مستاجران و كسبه و هيات‌مديره آنان، ج- شهرداري و زيرمجموعه آن آتش‌نشاني، د- شوراي شهر، ه- اداره كار و احتمالا ادارات ديگر مثل بيمه و دادگستري و. . . نيز مي‌توانند در بروز اين وضع مسوول تلقي شوند. 3- خطاها نيز در چند مرحله رخ مي‌دهند. الف- نظارت ناقص بر ضوابط ايمني ساختمان و كارگاه‌ها، ب- عدم توجه به اخطارها از سوي مخاطبان، ج- عدم برخورد با متخلفان، د- سهل‌انگاري در مقابله با حادثه، ه- ضعف شرايط نهاد مقابله‌كننده با آتش به لحاظ تجهيزات و امكانات و نيروي انساني و مديريت، و- ناهماهنگي و ضعف در مقابله با حادثه پس از فروپاشي ساختمان در كنترل بحران و نيز ضعف در اطلاع‌رساني و آواربرداري، ز- ضعف‌هاي قانوني. همچنين مي‌توان به رفتار مردم و رسانه‌هاي جمعي اعم از رسمي و غيررسمي پرداخت. پرداختن كامل به هر يك از اين موارد نيازمند كار كارشناسي دقيق و جامع است. گروه رسيدگي‌كننده بايد مستقل و بي‌طرف و تركيب آن مورد اعتماد جامعه باشد. هرچند و به طور معمول نهادهايي كه گمان مي‌كنند گزارش نهايي اگر به صورت مستقل تهيه شود عليه آنان خواهد بود، از ابتدا سعي مي‌كنند يا اين بخش از كار كه رسيدگي جامع است انجام نشود، يا اگر هم شد، تركيب گروه رسيدگي‌كننده به گونه‌اي باشد كه گزارشي عليه آنان نتيجه‌گيري يا منتشر نشود. در اين ميان انتشار فايل صوتي و تصويري منتشرشده از سوي شهرداري تهران كه در سال 1393 در جلسه‌اي با حضور اعضاي شوراي شهر بوده، ابعاد ماجرا را بسيار روشن كرده است. زيرا مطابق اين فايل آقاي شهردار به صراحت مي‌گويد كه به دليل تبعات ناشي از تبليغات يا فشارها عليه شهرداري از برخورد قانوني با ساختمان‌هايي كه وضعيت ايمني آنها خطرناك است از جمله پلاسكو پرهيز كرده‌اند و اين نكته و اقرار بسيار مهمي است. هرچند بخش اول اظهارات آقاي شهردار محل تامل است، ولي در اينكه اقرار مي‌شود كه وظيفه قانوني خود را انجام نداده، نكته بسيار مهمي است، كه در هر گزارشي بايد مورد استناد قرار گيرد. 4- يكي از نكات مهمي كه كمتر مورد توجه قرار گرفته است، مالكيت غيرشخصي اين ساختمان است. وجود اين نوع مالكيت بر ساختمان در كنار سرقفلي موجب مي‌شود كه حس مسووليت در برابر نگهداري و تامين امنيت ساختمان كاهش پيدا كند. جالب است كه توجه كنيم نگراني هريك از كارگران و صاحبان مغازه‌هاي اين ساختمان بسيار بيشتر از ديگران مهم است. اگر آنان در بروز اين وضع مقصر نيستند، بايد از مقصران احتمالي ادعاي خسارت كنند، نه آنكه اين سرمايه بزرگ مردم از ميان برود و نويد ساختن يك ساختمان ديگر را بدهند.
سایر اخبار این روزنامه
نوشته‌هايم نه خوب مي‌كند، نه مي‌كشد!
هياهوي ترامپ
باران و بلا در جنوب
زنان و منشور حقوق شهروندي
اين راهش نيست
حمله دوباره به موسيقي
از بگومگوهاي سياسي نتيجه‌اي حاصل نمي‌شود
مرادخاني: هر سياستي مدير خودش را مي‌طلبد
پس‌از تراژدي پلاسكو...
ده‌ها ساختمان شبيه پلاسكو وجود دارد
انساني بزرگ با آرزوهاي بزرگ
پايان آواربرداري آغاز دلدادگي خانواده‌ها
