روزنامه ایران ورزشی
1400/03/09
و همچنان پایه‌های ویران پرسپولیس ...
گزارش محمدقراگزلو هر بار که از تیم بزرگسال و ویترین باشگاه پرسپولیس فارغ شویم، سرکی می‌کشیم به آکادمی باشگاه اما واقعیت اینکه آکادمی حتی در لغت و به صورت فرمالیته هم در این باشگاه وجود ندارد که بخواهیم درباره‌اش صحبت کنیم. چند تیم پایه وجود دارد که هر سال در آستانه مسابقات بسته میشود، تدارک مناسبی نمی‌بیند، با مشکلات عدیده ساختاری و در فقر امکانات اولیه روزگار می‌گذرانند و در نهایت در بهترین حالت جایی در میانه جدول پیدا می‌کنند و مهم‌تر از آن خروجی هم برای تیم رده بالاتر به صورت زنجیروار و مرتب ندارد. در واقع شاید هر فصل چند بازیکن از تیم‌های رده پایین‌تر به رده بالاتر برسند اما در نهایت آنچه باید به تیم بزرگسال برسد یا آنقدر ناچیز است که نمی‌شود درباره پتانسیل‌های فنی‌اش حرف زد یا اگر هم 5،4 بازیکن از تیم امید به تیم اصلی می‌رسند در نهایت جایی در برنامه‌های سرمربی تیم بزرگسالان پیدا نمی‌کنند و به تیم‌های دیگر می‌روند. اتفاقی که همین چند ماه قبل در مورد نفراتی مثل سعید حسین پور، احسان حسینی و یکی دو بازیکن جوان دیگر افتاد هر چند همه اینها هم محصول آکادمی پرسپولیس نبودند و در مقطع سنی امید جذب پرسپولیس شدند. این مسأله در مورد مهدی عبدی هم تا حدودی مصداق دارد؛ او از قائمشهر به تیم امید پرسپولیس پیوست و بعد از آن بود که سر از تیم اصلی درآورد هر چند در مورد او حداقل باشگاه خوش شانس بود که مثل بسیاری از موارد، مفت از دستش نداد. با این حال الان در تیم اصلی پرسپولیس فعلاً هیچ بازیکنی از آکادمی باشگاه را نمی‌بینید و این یعنی فاجعه! در واقع اگر طی 5 سال اخیر ویترین باشگاه با قهرمانی‌ها و افتخارات متوالی دوباره جان و جلا گرفته اما در پستوی خانه پرسپولیس چیزی جز ویرانی، بحران و مشکلات عدیده پیدا نخواهید کرد. یک فصل دیگر از مسابقات رده‌های پایه گذشت و باز هم شرایط برای تیم‌های رده‌های مختلف پرسپولیس به بدترین شکل ممکن شروع شد، ادامه یافت و تمام شد. تیم نونهالان که توسط مسعود زارعی و نبی‌الله باقری‌ها هدایت میشود حالا در فاصله یک هفته مانده به پایان بازی‌ها در رده نازل یازدهم قرار دارد. این تیم در بدترین حالت سیزدهم و در بهترین شرایط نهم خواهد شد. تیم نوجوانان با هدایت رضا جباری و حسن‌خان محمدی هفتم شد و تیم جوانان هم در نهایت به همین عنوان رسید. جوانان را مجید پروین و محمد برزگر هدایت می‌کردند اما حاشیه‌های این تیم در نهایت حکم به کنار رفتن پروین و برزگر داد و جباری در سه هفته پایانی تیم را از سقوط نجات داد. تیم امید هم با منصور هاشمی و علیرضا محمد در نهایت به عنوانی بهتر از ششم دست نیافت و هاشمی با پیشنهاد مالی مناسب به گل گهر سیرجان رفت. این نتایج در شرایطی رقم خورد که ابتدای فصل با تغییر مدیریت باشگاه، کارت بازی بازیکنان تیم‌های مختلف که باید قراردادهایشان به امضای سمیعی می‌رسید خیلی دیر صادر شد و مثل همیشه تمام این تیم‌ها با کمترین دریافتی و بدون امکانات اولیه تمرین کردند. شاید باور کردنی نباشد اما باشگاه پرسپولیس با هزار دعوی و مرافعه سند ورزشگاه درفشی‌فر را بعد از سال‌ها به نام خود زد اما این ورزشگاه از زمان مدیریت طاهری به یکی از نزدیکان معاون او پنج ساله اجاره داده شده و در بدترین ساعات، زمین این مجموعه در اختیار تیم‌های پایه پرسپولیس قرار می‌گیرد. از این دست مشکلات در آکادمی پرسپولیس زیاد است و وقتی باشگاه رقیب از حیث نتیجه فوق‌العاده عمل کرده، این نتایج و عملکرد ضعیف بیشتر به چشم می‌آید. حالا اما صحبت از تغییرات مدیریت آکادمی و کادر فنی تیم‌های پایه پرسپولیس است. مربیانی که سلامت کار کردند اما همه از مشکلات می‌نالند و به شکل دردآوری از کمبودها می‌گویند. با این شرایط البته که به نظر نمی‌رسد تغییرات مدیریتی جوابگو باشد چرا که مشکلات آکادمی پرسپولیس ساختاری است و هر مدیری در بدو امر شعارهایی جذاب درباره سامان دادن به وضع آکادمی می‌دهد اما آنقدر درگیر امور تیم اصلی و باشگاه میشود که کلاً ساختارسازی و اصول اولیه باشگاهداری در فوتبال را فراموش می‌کند.
سایر اخبار این روزنامه
و همچنان پایه‌های ویران پرسپولیس ...
تابستان داغ نیمکت‌ها
جباری: دیگر دنبال پلی‌میکر نباشید
عزیزی خادم: نکته آزاردهنده، کمرنگ بودن حمایت است
اختلاف 32 میلیاردی وزارت و فدراسیون!
خاکپور: باقری تیم‌ملی را یکدست می‌کند
اسکوچیچ دلیلی برای نتیجه نگرفتن ندارد
نگاه اسکوچیچ به دعوت بازیکنان اشتباه است
مدیرروستا رفتنی شد تارتار برمی‌گردد
فیلیپ لام و تیم ملی ایران
خشت کج
موج جدید کرونا در آرژانتین؛ کوپا آمریکا در هاله‌ای از ابهام
وینیسیوس جونیور فرشته نجات یا فرشته عذاب؟
خیز نادال به‌سوی تاریخ‌سازی
