کوپاآمه‌ریکا را تعطیل کنید

فرانسیسکو ناباس   کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی راه‌حل ساده‌ای برای مشکلات اخیرش در کوپاآمه‌ریکای پیش‌رو پیدا کرد. البته این بهترین راه نبود. هفته‌ها اعتراضات ضددولتی در کلمبیا که دست‌کم 43 کشته بر جای گذاشت، نهاد حاکم بر فوتبال آمریکای جنوبی را مجبور کرد کلمبیا را از میزبانی خلع کند و آن را تماماً به آرژانتین بدهد؛ کشوری که در برابر ویروس کرونا به زانو درآمده است. در حالی که کمتر از دو هفته به شروع کوپاآمه‌ریکا باقی مانده، تنها کمی بیش از 5درصد مردم آرژانتین در برابر کرونا به‌طور کامل واکسینه شده‌اند. روزانه در آرژانتین به‌ازای هر صدهزار نفر 72 مورد ابتلا به ویروس کرونا گزارش می‌شود که خیلی بدتر از اوضاع هند است که در ازای هر صدهزار نفر 17 مورد ابتلا به ویروس کرونا دارد. تراژدی پاندمی در یک کشور، اثر آن در کشور دیگر را کمرنگ نمی‌کند اما اینکه در چنین شرایطی میزبانی یک تورنمنت بین‌المللی را بر عهده بگیرند در حالی که روزانه صدها نفر جان خود را به‌خاطر این ویروس از دست می‌دهند، مطلوب نیست. آلبرتو فرناندس، رئیس‌جمهوری آرژانتین که دوران فعلی را بدترین مقطع در شیوع کرونا توصیف کرده باید شرمسار باشد. همینطور کونمبول که باید تورنمنت را تعطیل کند. الان زمان جشن در آمریکای جنوبی نیست. بعضی پیشنهاد کردند این رقابت‌ها در آمریکا برگزار شود اما هنوز هیچ چیز مشخص نیست. وضعیت به وجودآمده فوق‌العاده خطرناک و حساس است. اقتصاد آرژانتین به‌خاطر شیوع این ویروس 10درصد افت کرد. تقریباً 12هزار هتل و رستوران در سراسر این کشور در سال گذشته تعطیل شده‌اند. سیستم بهداشت آرژانتین در حال سقوط است. یک زن 22ساله روی زمین بیمارستان در حالی که منتظر جای خالی در ICU بود، جان خود را از دست داد در حالی که نزدیکان مقامات دولتی پیش از موعد، خودشان را به واکسن می‌رسانند. هفته گذشته باشگاه ریورپلاته 25 مورد مثبت ویروس کرونا داشت. بازیکنان تیم حالا نسبتاً وضعیت خوبی دارند اما راننده اتوبوس تیم جان خود را از دست داد، بدتر از همه اینکه ویروس تا به حال باعث مرگ 75هزار نفر شده است. برای دومین سال متوالی مردم در خانه‌ها حبس شده‌اند. مدارس بسته است اما مثل اینکه حتماً این تورنمنت بین‌المللی فوتبال باید برگزار شود. البته در آرژانتین پیش از این هم فوتبال به‌عنوان مسکن و آرام‌بخش به توده‌ها تزریق شده است. مثل هیتلر که در سال 1936 بازی‌های المپیک را برگزار کرد، آرژانتین تحت رژیم استبدادی خورخه ویدلا میزبانی جام‌جهانی 1978 را بر عهده گرفت. از آن تورنمنت به‌عنوان ابزاری الهام‌بخش برای ایجاد ناسیونالیسم در کشوری که به‌خاطر سرکوب سیاسی، گرفتن قهری نوزادان از مادران معترض و ناپدید شدن پنج تا 30هزار نفر سرخورده شده بود، استفاده کردند. آرژانتین قهرمان آن جام شد اما این قهرمانی آسان به دست نیامد. مقابل پرو باید چهار گل می‌زدند تا به مراحل پایانی صعود کنند، 6 بر صفر برنده شدند. این توافق‌های پنهانی هیچگاه قابل اثبات نیستند اما پرو در پنج بازی آخرش روی هم شش گل خورده بود و آرژانتین در پنج بازی آخرش روی هم شش گل زده بود. پدر من آن موقع 13 سال داشت که در استادیو گیگانته د آروییتو در روساریو، پرو قربانی شد. او می‌گفت احساس می‌کرد سکوهای سیمانی به‌خاطر بالا و پایین پریدن هواداران زیر پایش می‌لرزیده، یا اینطور به یاد می‌آورده. آن پیروزی برایش واقعی بوده و هنوز هست. به‌عنوان یک بزرگسال حقیقت را فهمیده. حالا ما همه می‌دانیم اما به هر حال برنامه دولت اثر داد و خاطرات برای ما شیرین است. من هم می‌خواستم چنین حسی داشته باشم. بارها ناامید شدم تا اینکه در فینال جام‌جهانی 2014 به آن نزدیک شدم وقتی گونسالو ایگواین از میان دو مدافع میانی مقابلش حرکت و دروازه مانوئل نویر را باز کرد. اما آفساید بود، کاملاً هم آشکار اما وقتی فهمیدم که صدایم کامل گرفته بود. امروز که کشورم در غرقاب کووید-19 دست و پا می‌زند، اهمیت کمتری می‌دهم. به قول روزنامه‌نگار مشهور، خورخه لاناتا، دیگر اهمیت نمی‌دهم که 11 میلیونر به‌دنبال توپ هستند و می‌خواهند توپ را وارد دروازه حریف کنند. به این داستان‌ها اهمیتی نمی‌دهم. لیونل مسی هم برایم مهم نیست. او نمی‌تواند زخم‌های ما را درمان کند. ما خانواده و دوستان‌مان را از دست می‌دهیم و او همینطور پول درمی‌آورد. من می‌خواهم کشورم ایمن باشد. من می‌خواهم خواهرم یک جوانی معمولی داشته باشد؛ چیزی که لیاقتش را دارد. من می‌خواهم والدینم، دوستانم و همه واکسینه شوند. لیونل مسی، کونمبول، فرناندس: شما هم این را می‌خواهید؟ نگذارید توپ فوتبال کثیف شود. منبع: گاردین