روزنامه ایران ورزشی

میثم قشلاقی: باور نمی‌کردم بوکسور قزاقستانی را شکست دهم

گفت و گو محسن وظیفه         یکی از ستاره‌های تیم ملی بوکس در مسابقات قهرمانی آسیا در امارات میثم قشلاقی بود. بوکسور جوان 24 ساله بجنوردی که در وزن 81 کیلوگرم روی رینگ می‌رود تا قبل از این فقط در یک تورنمنت بین‌المللی رده سنی جوانان شرکت کرده بود اما در این دوره از رقابت‌های بوکس قهرمانی آسیا توانست با شایستگی قهرمان جهان از قزاقستان را شکست دهد و برای کسب مدال طلا هم تا پای جان با حریف ازبکستانی که او هم مدال‌دار جهان و المپیک بود، مبارزه کرد. شاید مهم‌ترین سؤال درباره میثم این بود که او به یکباره از کجا پیدایش شد و چطور به چهره اول بوکس ایران تبدیل شد؟ جوانی که تا قبل از این کمتر کسی حتی نامش را شنیده بود اما در امارات بهترین بوکسور ایران شد. خودش در جواب این سؤال نام علیرضا استکی را می‌آورد و می‌گوید که چون سرباز بود مجبور به حضور در پادگان بود اما علیرضا اسکی کلی دوندگی کرد تا او را از پادگان به اردوی تیم ملی ببرد.   به نظرم ابتدا درباره نحوه ورودت به رینگ با هم صحبت کنیم. اینکه از چه زمان و به چه صورتی شروع کردی؟     در سطح باشگاهی با مربی خوب و زحمتکشم آقای پویا ناوی در بجنورد کارم را شروع کردم. از سال 97 به تیم ملی رسیدم اما سربازی کمی کارم را سخت کرد و رفتن به پادگان باعث شد حضورم در اردوی تیم ملی با مشکل مواجه شود. قهرمانی آسیا اولین حضورت در رده ملی بود؟     بله برای اولین بار در قهرمانی آسیا حاضر شدم. البته یک بار به تورنمنتی در ترکیه هم اعزام شدم که در رده جوانان بود و اولین حضور رسمی‌ام در یک تورنمنت مهم بین‌المللی همین مسابقات قهرمانی آسیا بود. رسیدن از جوانان به بزرگسالان با فاصله زیادی همراه شده.     بله رفتم سربازی و در پادگان بودم اما علیرضا استکی بارها سراغم را گرفت و خیلی تلاش کرد تا اینکه مرا از پادگان به اردوی تیم ملی کشاند که نتیجه را هم دیدید و نایب قهرمان آسیا شدم. از پادگان به اردوی تیم ملی؟     واقعاً اگر تلاش علیرضا استکی و نامه‌نگاری فدراسیون بوکس نبود کاملاً از بوکس فاصله می‌گرفتم و معلوم نبود بعدش چه اتفاقی در انتظارم بود. بعد از کلی تلاش و دوندگی این اجازه را دادند که در دوران سربازی کنار تیم ملی هم تمرین کنم و بلافاصله بعد از اتمام سربازی هم به تیم ملی رسیدم. کجا چشم استکی تو را گرفت؟     خب در جوانان بودم و دیده بود. در قهرمانی کشور هم شرکت کردم و سوم شدم اما به اردو دعوت شدم. بعد در لیگ و انتخابی همه را بردم و با همان سومی قهرمانی کشور به تیم ملی بوکس رسیدم. کمتر کسی فکر می‌کرد بتوانی قهرمان جهان از قزاقستان را شکست دهی.     راستش را بخواهید خودم هم باور نمی‌کردم بتوانم برنده باشم. از قبل شروع مسابقات به این موضوع فکر می‌کردم و فقط قزاق و ازبکستان را حریف خودم می‌دانستم و مطمئن بودم که بقیه را می‌برم اما در اینکه ازبک و قزاق را شکست دهم دچار تردید بودم. مسابقه اولم با هند بود که دو متر قد داشت؛ مثل این چهره‌هایی که در سینمای بالیوود زیاد دیدیم ولی من راحت شکستش دادم. وقتی داشتیم فیلم مسابقه بوکسور قزاقستانی را که قهرمان جهان بود آنالیز می‌کردیم، علیرضا استکی گفت که هند را راحت بردی و حتماً این قزاق را هم شکست می‌دهی؛ اصلاً نباید بترسی. به قزاق و ازبک فکر می‌کردی که با هر دو هم مسابقه دادی؟     بله با هر دو روبه‌رو شدم و به نظرم هر دو را هم بردم اما نتیجه بازی با ازبک را داوران به من ندادند. قزاق را که خیلی راحت بردم اما مقابل ازبک واقعاً برابر بودیم و داوران می‌توانستند به من بدهند اما ندادند. ازبک‌ها حق خیلی از کشورها را خورده‌اند از جمله ما. داوری‌ها در امارات به نفع ازبکستان بود. همه می‌گفتند که فینال را بردم اما به من ندادند. بوکس ایران به یکباره رشد کرد. فکر می‌کنی دلیل اصلی این رشد چه چیز می‌تواند باشد؟     برنامه‌ریزی دقیق علیرضا استکی و همچنین حمایت فدراسیون. اردوها منظم برگزار شد. ضمن اینکه یک مسابقه با سوریه و ترکیه و بعد هم که تمرین مشترک با ازبک‌ها را داشتیم. تمرین با ازبک‌ها خیلی مفید بود؟     خیلی. وقتی با ازبک‌ها تمرین کردیم اعتماد به نفس بالایی پیدا کردیم. فهمیدیم که چیزی از ازبک‌ها کم نداریم. محل تمرین آنها مثل معبد شائولین بود. هزاران بوکسور در رده‌های سنی مختلف در این معبد در حال آموزش و تمرین بوکس بودند. یک فضای بزرگ داشت که داخل آن چندین سالن تمرین تعبیه شده بود و داخل هر یک از این سالن تمرین‌ها شاید نزدیک به 1000 نفر حضور داشتند. نایب قهرمان آسیا شدی که این برای خیلی‌ها در بوکس سقف آرزوها بوده؛ فکر می‌کنی بتوانی مدال بهتری هم بگیری؟     مدال طلای المپیک سقف آرزوهایم است و برای رسیدن به آن تمام تلاشم را می‌کنم. خیلی از بوکسورها شروع درخشانی داشتند؛ مثل بابک مقیمی، مرتضی سپهوند یا احسان روزبهانی اما بعد این درخشش خیلی ادامه‌دار نشده. به این فکر کردی که بتوانی میزان آمادگی‌ات را برای سال‌های آینده حفظ کنی؟     زندگی خیلی از این قهرمانان را خوب می‌دانم. اردوی تیم ملی را رها نمی‌کنم. با تمام وجود تلاش می‌کنم. مهر امسال قهرمانی جهان است که در آن شرکت می‌کنم و می‌خواهم آنجا هم بهترین نتیجه را به دست بیاورم.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
به امید دیدارِ «یسنا» (شهروند)افزایش ۳۵ درصدی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی (خراسان)پرونده‌ای که باز است (اعتماد) آمریکا با آتش بازی نکند؛ سلاح‌هایی در اختیار داریم که فکرش را هم نمی‌کنید (کيهان)
سایر اخبار این روزنامه
عذرخواهی رسمی+100 هزار دلار فصل قبل + مطالبات این فصل تیم ملی نیاز به آرامش دارد امشب بهترین لباست را بپوش ... ما همه با هم هستیم!ز اسکوچیچ: بحرین را مثل کف دستم می‌شناسم سرمربی عراق: وضعیت چمن خنده‌‌دار است سرمربی بحرین: ما همسطح ژاپن و ایران نیستیم مجیدی: در استقلال فاجعه مالی رخ داده است سامره: بحرینی‌ها روی مخ می‌روند فتح‌الله‌زاده: شب سختی در انتظار بحرین است؛ 4،3 گل می‌خورند عزیزی خادم: فدراسیون الهام‌بخش وحدت ملی و وحدت‌آفرینی است فتح بابت برای تمام مربیــان ایرانی میثم قشلاقی: باور نمی‌کردم بوکسور قزاقستانی را شکست دهم روزهای روشن والیبال در ریمینی شورش در کوپاآمه‌ریکا ثابت کنید همچنان بهترین هستید