روزهای روشن والیبال در ریمینی

گزارش محسن آجرلو     لیگ ملت‌های والیبال به پایان هفته دوم خود رسید و همه تیم‌ها شش بازی از 15 بازی خود در مرحله مقدماتی را انجام داده‌اند. تیم ایران هم پس از اینکه در آغاز این رقابت و هفته اول نمایش چندان موفقی نداشت، در هفته دوم جزو بهترین تیم‌ها بود و هر سه بازی خود را با پیروزی پشت سر گذاشت. شاگردان ولادیمیر آلکنو در آغاز هفته دوم ابتدا به مصاف ایتالیا رفتند. سپس با کانادا دیدار کردند و در سومین رقابت خود در این هفته هم شنبه شب به مصاف بلغارستان رفتند. سه بازی که شاید آسان‌ترین هفته برای ایران در این رقابت‌ها بود و در نهایت هم سه برد برای والیبالیست‌های ایران به ارمغان آورد. به این ترتیب با یک بردی که در هفته اول و مقابل هلند ثبت شده بود، تیم ایران با 4 برد سه امتیازی، در شرایط برابر با اسلوونی در رده ششم جدول 16 تیمی این رقابت‌ها قرار گرفت و بالانشین شد.   اتفاقی بهتر از پیروزی! کسب سه برد پیاپی در هفته دوم لیگ ملت‌ها با هر ترکیب و شرایطی که حریفان ایران داشتند، اتفاق بسیار خوبی بود. خوشحالی خیلی‌ها از عملکرد ایران در این رقابت‌ها شاید به خاطر همین پیروزی‌ها باشد اما اتفاقی که در ریمینی ایتالیا در حال رخ دادن است، اهمیت بسیار بیشتری از کسب چند پیروزی دارد. ولادیمیر آلکنو سوای شروع نه چندان خوب ایران که دلایل خاص خودش را داشت، در سایر بازی‌ها روند جالب و هوشمندانه‌ای را در پیش گرفته است. چینش‌های مختلف او در هر بازی، استفاده گسترده و قابل توجه از همه بازیکن‌ها و دادن زمان کافی به هر یک برای بازی، پس از سال‌ها حس خوب دیدن رشد و پیشرفت تیمی را به والیبال‌دوستان داده است.   امید به آینده یکی از لذت‌های لیگ ملت‌های امسال، دیدن بازیکنان جوان و آینده‌داری است که نشانه‌های تبدیل شدن به یک ستاره را می‌شود به وضوح در نمایش‌شان دید. بازیکن‌هایی مانند بردیا سعادت 19 ساله که مشخص است از بازی در کنار الگوهای والیبال خود و مقابله با بازیکنان خوب دنیا لذت می‌برد و با داشتن یک فیزیک فوق‌العاده، رفته رفته اعتماد به نفس می‌گیرد و بازی به بازی بهتر می‌شود. جوان‌های دیگری مانند میثم صالحی و امیرحسین اسفندیار که چند سالی می‌شود در تیم‌های پایه و لیگ عملکرد خوبی دارند اما هیچ‌گاه چنین فرصت مناسب و درخوری در تیم ملی نداشتند تا بتوانند شایستگی‌های خودشان را در چنین ویترینی بچینند و به مردم و دنیا نشان دهند. از صابر کاظمی باید گفت که پس از حضور کوتاه در لیگ ملت‌های دو دوره پیش، تقریباً فراموش و روند رشدش در تیم ملی چیزی حدود سه سال متوقف شد.   نشانه‌های یک مربی بزرگ ولادیمیر آلکنو پس از سال‌ها بالاخره تیم ایران را صاحب یک مربی بزرگ و تأثیرگذار کرده. مربی که برخلاف تصورها، دغدغه اثبات یا تلاش برای ماندن در ایران را ندارد. او همزمان با توجه به روحیه‌ای که دارد، نیم نگاهی به نتایج دارد و اجازه دادن حتی یک ست را به سادگی نمی‌دهد و همچنین زمان و فرصت کافی را به همه بازیکنان می‌دهد تا خودشان را نشان دهند. نتیجه‌اش هم می‌شود داشتن سه چهار بازیکن خوب و آماده در هر پست. حالا دیگر وقتی غفور مصدوم شده، تیم ایران زمین نمی‌خورد و اضطراب نداشتن یک پشت خط زن را حس نمی‌کند. وقتی عبادی‌پور در زمین نیست، استرس ندارد که با چه بازیکنانی جایش را پر کند و برای نفر کناری سید محمد موسوی، سه یا چهار بازیکن مستعد و آماده را دارد. همه اینها ثمره تصمیم درست فدراسیون و جذب یک مربی بزرگ و با کلاس جهانی، حتی برای مدت زمان محدود است؛ زمانی که قطعاً در صورت عدم کسب نتیجه دلخواه در المپیک هم ثمره‌اش را تا مدت‌ها در والیبال‌مان خواهیم دید.  کما اینکه آثار تصمیم‌های غلط گذشته را هنوز با خودمان داریم و مصدومیت کهنه غفور، یادگار فشار عجیب و اشتباهی است که در لیگ ملت‌های 2019 و توسط ایگور کولاکوویچ به او آوردیم.   رقابت با آمریکا در گام هفتم تیم‌های حاضر در لیگ ملت‌های والیبال دیروز، امروز و فردا را استراحت خواهند کرد و از روز چهارشنبه بازی‌های هفته سوم را آغاز می‌کنند. تیم ایران هم در آغاز این هفته و بازی هفتم خود، از ساعت 20:30 چهارشنبه به مصاف تیم ملی آمریکا خواهد رفت.