ژوبین صفاری سیاه‌نمایی و یادآوری چند واقعیت

حسن روحانی روز گذشته درباره کمبود تخت بیمارستانی در سیستان و بلوچستان و انتقاداتی که در این زمینه مطرح است، گفت: این حرف سیاه‌نمایی است؛ زیرا تعداد سرانه تخت بیمارستانی سیستان و بلوچستان با متوسط کشور برابر است. حال اینکه به گفته نماینده این شهر پیش از ورود وزیر بهداشت بسیاری از بیماران را مرخص کرده بودند در حالی شرایط مساعدی برای ترخیص نداشتند. همچنین وضعیت بهداشتی در بسیاری از روستاهای سیستان و بلوچستان خوب نیست.
اما شاید لازم باشد خطاب به آقای روحانی رئیس جمهوری چند واقعیت از دوران ریاست جمهوری شان را به اختصار بیان کنیم حتی اگر متهم به سیاه‌نمایی شویم.
آقای رئیس جمهوری روز گذشته از تورم تک رقمی و چند دستاورد اقتصادی و سیاست خارجی در دولت یازدهم گفت که البته به درستی آن را بیان کرد و درنهایت مردم نیز به واسطه همان عملکرد با شعار «به عقب بر نمی‌گردیم» با رای قاطع پای صندوق‌ها آمدند تا وضعیتی به مراتب بهتر را تجربه کنند. اما حالا هرچقدر دولت آمار جمع بزند و از دستاوردهایش بگوید واقعیت اما از سرخوردگی مردمی می‌گوید که تا سال‌ها از هر وعده‌ای برای فردای بهتر می‌ترسد. واقعیت از اختلاف عمیق طبقاتی می‌گوید که طی این سال‌ها بیشتر شد و پر کردن این شکاف قطعا زمان بر خواهد بود. واقعیت از سیستان و بلوچستانی می‌گوید که سال 96 رای اکثریت را به حسن روحانی داد و بعد از 4 سال به خاطر عملی نشدن وعده‌هایش رای خود را به رقیب او در سال 96 به صندوق ریخت.حالا اما آقای روحانی از سیاه‌نمایی می‌گوید. هتاکی، توهین و استفاده از الفاظ رکیک توسط وزیر و مسئولان وزارتخانه‌اش حتی اگر محق باشند واقعیت تلخی است که مردم برای همین بد دهانی‌ها در دولت قبل به او رای دادند. هرچند که به نظر می‌رسد همانطور که اختلافات رئیس جمهوری با آقای نمکی طی ماه‌های گذشته تغییری در روند وضعیت نداشت، تذکر احتمالی رئیس دولت هم اثری نمی‌داشت اما حداقل انتظار به جای سیاه‌نمایی خواندن نقدها، تذکر در افکار عمومی نسبت به بد دهنی وزیر دولت بود.
هرچند بیان این حرف‌ها در روزهای پایانی ریاست آقای روحانی اثری در تغییر وضعیت نخواهد داشت اما بد نیست تا آقای روحانی بداند که طی این 4 سال تصمیم های زیان باری چون بالا بردن یکباره نرخ بنزین، تغییر نکردن ساختارهای معیوب و ... را مردم از یاد نبرده‌اند.


و بهتر آن است که بداند واقعیت موجود، از بین رفتن اعتماد مردمی است که از هزاران دست‌انداز در مسیر بهبود وضعیت خسته شده بود و رای‌اش اثری در تغییر شرایط نداشت.
آقای روحانی، اینها سیاه‌نمایی نیستند که ای کاش همه چیز را گردن کرونا نمی‌انداختید و کمی واقع‌بینانه کاستی‌های خود و اطرافیانتان را واکاوی می‌کردید. این نوشتار به هیچ وجه به معنای دفاع از سنگ‌اندازانی که طی این سال‌ها تلاش کردند تا تحریم‌ها شدت پیدا کند و دولت شکست بخورد نیست بلکه دفاع از مردمی است که شما می‌توانستید به پشتوانه آنها شاید جلوی آن سنگ‌اندازی‌ها هم محکم‌تر بایستید و خواست مردم را آنطور که بود جامه عمل می‌پوشاندید نه آنطور که از پشت شیشه خودرویتان دیدید. همانگونه که در انتخابات دیدید و گفتید اما فراموش کردید.