روزنامه ایران ورزشی
1400/05/11
دوومیدانی، پرهزینه‌های بدون نتیجه
نفر به نفر سامان موحدی راد کار تیم دوومیدانی ایران در المپیک هم پایان یافت. ناامید کننده و پر حاشیه. البته که تک مدال احسان حدادی در تاریخ دوومیدانی ایران موجب نشده که حالا همه انتظار مدال از رشته دوومیدانی داشته باشند اما به هر حال رکوردهای برجا مانده از این تیم در برابر هزینه‌های فراوانی که برای آن شده موجب شده تا این روزها انتقادات زیادی از نتایج قهرمانان دوومیدانی ایران صورت بگیرد. در صدر این لیست احسان حدادی قرار دارد. پرتاب کننده همیشه ناراضی و پرحاشیه ایرانی بعد از یک اردوی طولانی در آمریکا به توکیو رسید. نایب قهرمان المپیک لندن در سومین حضور المپیکی‌اش بین 32 ورزشکار حاضر در این رقابت‌ها در رده بیست و ششم قرار گرفت. حدادی با مصدومیت پا به این رقابت‌ها گذاشت و شاید خودش را هم پشت همین مصدومیت پنهان کند اما می‌دانیم که رکوردهای ثبت شده او در این رقابت‌ها هیچ نسبتی با دلارهایی که به پایش خرج شده ندارد. اینکه فدراسیون تصمیم گرفته بود چنین هزینه‌ای را برای ورزشکاری که ماه‌ها قبل خبری از مشکل دیسک کمرش در رسانه‌ها منتشر شده بود و از قضا فدراسیون خیلی اصرار داشت که واقعیت ندارد. در آستانه این رقابت‌ها هم مهدی پیرجهان با مثبت شدن تست کرونایش از حضور در المپیک بازماند تا خیلی زود و پیش از شروع رقابت‌ها یک شوک بزرگ به تیم ایران وارد شود و یک سهمیه از بین برود. به جز این دو گزینه حسن تفتیان هم یکی از ستاره‌هایی بود که روی درخشش او در المپیک حساب باز شده بود و این انتظار به پاس سفرهای رنگارنگ اروپایی و آمریکایی‌اش و هزینه‌های هنگفتی که برایش صورت گرفته، صادق است. تفتیان ماه‌های طولانی در فرانسه حضور داشت و شاید این انتظار می‌رفت که به نیمه نهایی برسد اما با دو صدم ثانیه اختلاف نتوانست این هدف را محقق کند. او در مسابقاتی که طی ماه‌های اخیر در آنها شرکت کرد، رکوردهایی همچون 24/10 ثانیه، 36/10 ثانیه، 38/10 ثانیه، 47/10 ثانیه و... را به ثبت رساند اما با برگزاری رقابتش در المپیک، بهترین عملکرد خود را نشان داد؛ هر چند که در صعود به نیمه نهایی ناکام ماند. تفتیان هم مثل حدادی بعد از نتیجه نگرفتن دست به دامن برخی بهانه‌ها شد. او بعد از این مسابقات از ابتلایش به کرونا پیش از بازی‌ها خبر داد و گفت که عوارض این بیماری روی عملکردش مؤثر بوده. شاید تنها نکته مثبت کاروان ایران نمایش فرزانه فصیحی بود. ورزشکاری که با سهمیه یونیورسال به المپیک رفته بود و اگرچه از او توقع مدالی نبود اما رکوردهایش چیزی نزدیک به رکوردهای معمول بود. در مجموع فدراسیون دوومیدانی با برگزاری اردوهای طولانی مدت و پرهزینه در کشورهای مختلف دنیا سعی داشت ستاره‌هایی در المپیک داشته باشد اما از پیش معلوم بود هزینه پای ورزشکاران پا به سن گذاشته‌ای چون تفتیان و حدادی نتیجه‌ای نخواهد داشت.
