نمک روی زخم مردم نپاشید

آفتاب یزد - گروه شبکه: در طول این یک سال و خورده‌ای از حضور کرونا در کشورمان، شاهد پیک‌های متعددی از این بیماری بوده و هستیم. پیک‌هایی که با گرفتن جان انسان‌های بی‌شمار هربار قوی‌تر از بار قبلی خود ظاهر می‌شود و کمبودهای حوزه بهداشت و درمان را بیش از پیش نمایان می‌کند. حوزه‌ای که تا همین چند وقت پیش سکان آن دست سعید نمکی بود. او به عنوان وزیر بهداشت در این مدت نتوانست آنطور که باید مدیریت قوی و قطعی در خصوص مهار و کنترل این بیماری داشته باشد یا حداقل شرایط بیمارستان‌ها را برای مردم و کادر درمان به گونه‌ای رقم بزند که مانند حالا با کمبود تخت‌های بیمارستانی آنهم در شرایطی که با خیل عظیمی از بیماران کرونایی روبه رو هستیم، مواجه نشویم. به همین خاطر هم است که در مدت زمانی که سعید نمکی وزیر بهداشت بود نوک پیکان انتقادها به سمت او بود. حال سعید نمکی جای خود را به بهرام عین اللهی داده است اما عین اللهی هم گویا کم کاری‌های سعید نمکی در حوزه بهداشت و درمان که نتیجه آن چیزی جز آمار بالای مرگ و میر کرونا نبوده، فراموش کرده که به تقدیر و تمجید از او پرداخته است.
> نمکی شهید زنده است و عین الماس درخشید
چرا که بهرام عین اللهی وزیر بهداشت دولت سیزدهم در مراسم تکریم و قدردانی از خدمات سعید نمکی گفته بود: «این جلسه، جلسه تودیع نیست بلکه جلسه تکریم و قدردانی از خدمات بزرگمردی به نام دکتر سعید نمکی است که در این مدت شجاعانه در مقابل همه مسائل، ایستاد و خدا به او توفیق داد که در ایام مسئولیت، خدمات ارزشمندی را ارائه کند و اجر همه این کارها با خدا است. وی یادآور شد: هرقدر کارها سخت‌تر باشد، اجر آن‌ها بیشتر است. در محرم امام حسین (ع) و اهل بیتش ایستادند و کار سختی انجام دادند که در تاریخ ماندگار شد بنابراین هر کار سختی، اجر بیشتری دارد. امروز در پیچ تاریخی قرار داریم که در طول تاریخ کشور ما بی‌نظیر است. بحران کرونا، چهره واقعی و خدمتگزار جامعه پزشکی و سلامت کشور را نشان داد و امروز بیش از ۲۰۰ شهید مدافع سلامت تقدیم کشور کرده‌ایم. دوست بسیار عزیز ما، دکتر زارع رئیس
بیمارستان لبافی نژاد بود که جانشین ایشان شدم و امروز هم جایگزین دکتر نمکی شدم که به نوعی شهید زنده است و راه شهدا را ادامه می‌دهد و این پرچم، هیچ وقت بر زمین نخواهد ماند و اگر دلاوری برود، فرد دیگری پرچم نظام سلامت را نگه می‌دارد.» وی خاطرنشان کرد: «تلاش شبانه روزی دکتر نمکی بسیار ارزشمند بود که در راه نظام همه چیز خودش را فدا کرد. مهمترین چیزی که هر فردی دارد، آبرو است و دکتر نمکی، آبروی خودش را در راه نظام و خدمت به مردم در حوزه سلامت گذاشت و این نشان از مردانگی ایشان است. امروز وزارت بهداشت عرصه جهاد فی سبیل‌الله است. اگر قرار بود همه چیز آرام باشد، دکتر نمکی همانند یک الماس در این عرصه کرونا، نمی‌درخشید.»


> واکنش کاربران
درست است که نمی‌توان زحمات نمکی را در این عرصه نادیده گرفت اما اگر او به عنوان یک وزیر قاطعانه رفتار می‌کرد مثلا آنجاهایی که نیاز بود، دستور می‌داد مردم پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند نه آنکه خواهش و التماس کند یا به عنوان یک پزشک مسئولان را از خطرات جدی کرونا ویروس آگاه می‌کرد و اجازه نمی‌داد هر مسئولی در مقام پزشک ظاهر شود ونسخه‌های بی‌فایده درخصوص کرونا بپیچند، شاید الان با پیک پنجم کرونا روبه رو نبودیم یا لااقل انسان‌های زیادی به خاطر کرونا جان نمی‌باختند. ضمن آنکه وزیر بهداشت روحانی عملکرد به شدت زیر سوالی در زمینه واردات واکسن دارد. به هر حال تعریف و تمجید عین اللهی از سعید نمکی مورد توجه کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته و واکنش‌های آن‌ها را در پی داشته است.
یکی از کاربران در این باره نوشته است: «حداقل نمک رو زخم مردم نپاشید».
کاربر دیگری گفته است: «به برکت حضور همین آقای نمکی بود که زنده زنده داریم شهید میشیم».
دیگری نوشت: «با این همه تعریف و تمجید چه نیازی به حذف و تعویض وزیر داشتیم؟»
یکی دیگر از کاربران اینطورمی نویسد: «مثلاً چه گلی به سر زده چه کار خارق‌العاده‌ای کرده جز اینکه در همه موارد ضعف هم داشته!»
یکی دیگر از کاربران اینطور می‌نویسد: «درخشیدن مانند الماس نمکی چیزی شبیه همان آفتاب تابان برجام است؛ لطفا از واژه‌ها درست استفاده کنید».
کاربران دیگر به کنایه نوشته است: «‎ واژه‌ها را دستمالی کنید. روی زخم ملت، نمک بپاشید و داغشان را تازه کنید. بهم نان قرض بدهید».
کاربران دیگر نوشته اند: «جناب عین‌اللهی با این تعریف و تمجید حضرتعالی از نمکی، اجاز می‌دادید آقای سعید نمکی
درپست وزارت باقی می‌ماند و به خدمات مشعشع‌شان ادامه می‌دادند!»، «دیگه در این حد هم رویکرد تحولی لازم نیست... اینکه آقای عین اللهی دوران نمکی را درخشش الماس می‌داند یعنی در بهترین حالت باید به دنبال تکرار همان قصه باشیم؟»، «از دید وزیر فعلی، وزیر قبلی مثل الماس درخشید و آبروی خودش را خرج کرد. امید به بهبود نداشته باشیم یا به حساب تعارفات معمول این‌گونه مراسم بگذاریم؟»