مطالبه از تمام دولت‌ها

در ميان فهرست مطالباتي كه فرهنگيان و معلمان پس از بازنشستگي به دنبال تحقق آنها بوده‌اند، مهم‌ترين مطالبه بحث قانون مديريت خدمات كشوري مصوب سال ۸۶ است كه هيچ‌يك از دولت‌هاي پيشين به آن عمل نكردند. ابتر ماندن اين مصوبه در طول تمام اين سال‌ها فرهنگيان بازنشسته را دچار خسارت‌هاي مادي و معنوي فراواني كرده است. در ماده ۶۴ به صراحت از اعمال هر گونه افزايشي كه در مورد حقوق شاغلان صورت بگيرد به همان ميزان به بازنشستگان تسري پيدا مي‌كند. در عين ورود اين ماده قانوني است كه مسوولان ذي‌ربط به انحاي مختلف و تفسير به راي غلط، عامدانه از اجراي آن سر باز زده‌اند. حالا نگاهي به ماده ديگر بيندازيم؛ ماده ۸۵ اين قانون در مورد بيمه تكميلي بازنشستگان است كه در آن عنوان شده: صندوق بازنشستگي كشوري و وزارتخانه متبوع دوران اشتغال به كار بازنشستگان فعلي، بايد سهم خود از هزينه‌هاي مربوط به حق بيمه را پرداخت كنند كه متاسفانه تا جايي كه به فرهنگيان بازنشسته مربوط مي‌شود، وزارتخانه مربوط سال‌ها است از پرداخت سهم خود امتناع كرده و بازنشستگان را دچار زحمت فراواني كرده است. بازنشستگان كشوري در موضوع قانون مديريت كشوري و مواد مهم آن اشتراك منافع بسياري دارند كه مهم‌ترين آن همترازي بين بازنشستگان هم‌سطح و مشابه در دستگاه‌هاي دولتي مختلف است كه متاسفانه اين مطالبه مهم نيز تعمدا توسط مسوولان به محاق رفته است.  هر چند كه قانونگذار در قوانين مربوطه ذكر كرده‌اند كه شاغلان بعد از بازنشستگي از ذيل مسووليت آموزش و پرورش جدا شده و تحت نظر وزارت رفاه مي‌گردند اما همچنان در بحث بيمه تكميلي بازنشستگان و پاداش پايان خدمت مسووليت‌شان با وزير مربوطه در آموزش و پرورش است. فارغ از اينكه كدام دولت‌ها آمده و رفته‌اند...
 اگر اين وزارتخانه وزراي كارآمد و دلسوزي مي‌داشت علاوه بر دو موضوع فوق وزير بايد پيگير ساير مطالبات اين بازنشستگان فرهنگي نيز مي‌بود، چرا‌كه اين قشر ۳۰ سال از عمر و جواني خود را صرف تعليم و تربيت نوباوگان، نوجوانان و جوانان اين مرز و بوم در آموزش و پرورش كرده‌اند و سهم بسزايي در رشد و اعتلاي كشور داشته‌اند و نبايد اكنون در سالمندي به حال خود رها شده و با كمترين حق و حقوقي در تبعيض و فلاكت به سر برند. فرهنگيان سال‌ها است كه پس از بازنشستگي به دنبال احقاق حقوق خود بوده‌اند اما روي روشن ماجرا اين است كه در اين ميان، پس از سال‌ها مطالبه‌گري، خوشبختانه در سال‌هاي اخير بازنشستگان دستگاه‌هاي مختلف دولتي در احقاق خواسته‌ها و مطالبات يكديگر را پيدا كرده‌اند و در كنش‌هاي مختلف و به صورت متحد دوش به دوش همديگر به دنبال اجابت اين مطالبات هستند.