بیم و امید انتصاب رئیس جدید بانک مرکزی

با گذشت دو ماه از تشکیل دولت سیزدهم، سرانجام تکلیف مستاجر جدید ساختمان شیشه ای میرداماد مشخص شد و با معرفی از سوی احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد و تایید هیئت دولت، علی صالح آبادی سکان ریاست کل بانک مرکزی را برعهده گرفت.صالح آبادی 43 ساله از ابتدای تشکیل دولت یکی از چند گزینه مطرح برای این سمت بود. وی از سال 85 تا 93 سکاندار ریاست سازمان بورس و از 93 تاکنون مدیر عامل بانک توسعه صادرات بوده است. صالح آبادی دارای مدرک کارشناسی ارشد معارف اسلامی و مدیریت مالی از دانشگاه امام صادق و دکتری مدیریت مالی از دانشگاه تهران است.رئیس جمهور در جلسه روز چهارشنبه هیئت دولت گفت: این که در هر فساد اقتصادی ردی از بانک و شبکه بانکی به چشم می‌خورد، گواه آن است که در نظام بانکی کشور اشکالاتی وجود دارد. وی از رئیس کل بانک مرکزی خواست با نظارت جدی و دقیق بر نظام بانکی کشور، حفظ منافع ملت را اساس کار خود قرار دهد و به خاطر هیچ منفعتی در مقابل منفعت ملت، کشور، ارزش پول ملی و منافع اساسی کوتاه نیاید.صالح آبادی در نخستین اظهارنظر خود اعلام کرد:  تلاش می‌کنیم با کنترل پایه پولی و همچنین جلوگیری از اضافه برداشت بانک‌ها از منابع بانک مرکزی، بازار را کنترل کنیم و با کمک شبکه بانکی از اضافه برداشت بانک‌ها جلوگیری شود.صالح آبادی که معتقد به اداره کشور بدون اتکا به نفت است راهکار انتشار اوراق بدهی و فروش سهام در بورس تهران را علاج کسری بودجه می داند و اعتقاد دارد که با مدیریت واردات و صادرات می توان ارز مورد نیاز کشور را تامین کرد .او همچنین پیشتر بر کاهش نرخ سود بانکی تاکید کرده و به همین منظور خواستار کاهش بلند مدت نرخ بهره بین بانکی شده بود.انتصاب صالح آبادی با بازتاب های متفاوتی رو به رو شد. برخی با اشاره به تجربه نسبتا موفق وی در بورس و بانک توسعه صادرات به فرجام این مدیر جوان خوش بین هستند و برخی دیگر نقطه ضعف وی را این می دانند که اقتصاددان نیست و مدیریت مالی خوانده است، اگرچه حضور افراد غیراقتصاددان در راس بانک مرکزی مسبوق به سابقه است و تخصص مدیریت مالی از جنبه بانکداری به مدیریت بانک مرکزی مرتبط است.برخی نیز معتقدند جنس عملکرد صالح آبادی در بانک توسعه صادرات و این مسئله که این بانک بیشترین ارتباط را با نقل و انتقالات ارزی داشته ، به گونه ای است که برای مدیریت بانک مرکزی در شرایط فعلی مناسب است و می توان امید داشت که مدیریت بازار ارز از ثبات خوبی در دوره وی بهره مند شود.همچنین تجربه فعالیت وی در دو دولت مختلف و همکاری با پنج وزیر اقتصاد از سال های 1385 تا 1400 نشان می دهد که وی شخصیتی غیرجناحی است و امکان تعامل با طیف های مختلف را دارد اما همین نقطه قوت تعامل پذیری  برای برخی این سوال را ایجاد کرده است  که آیا وی توانایی استقلال نظر در بانک مرکزی را خواهد داشت؟ آن هم در شرایطی که بانک مرکزی با خواسته هایی از جنس پول پاشی و افزایش نقدینگی مواجه است و نیاز به سخت گیری در برابر این خواسته ها کاملا ضروری است.