ضرورت استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر در تهران

زهره خسروی‪-‬ بحث صیانت از محیط زیست همواره یکی از دغدغه‌های بزرگ جامعه بین‌المللی به شمار می‌آید. حفاظت از منابع طبیعی تجدید ناپذیرهمانند سوخت‌های فسیلی، معادن، ذخایر نفتی و گازی و سایر منابع و نیزرعایت حقوق نسل‌های آینده و از طرفی ارائه الگوی مصرف استاندارد از وظایف ذاتی دولت هاست. امروزه توسعه پایدار شهری تحت سیطره همین الگوها بوده و بدون رعایت استانداردهای زیست محیطی امکانپذیر نمی‌باشد.
یکی از اهداف رسیدن به توسعه پایدار شهری، ایجاد تعادل و توازن بین ابعاد اقتصادی و زیست محیطی اداره یک کلان شهر است.
رویکرد سنتی اقتصاد با در نظر نداشتن حقوق نسل‌های آینده موجب تخریب، آلودگی و از بین رفتن محیط زیست می‌شود که با در نظر گرفتن مفاهیم اولیه توسعه پایدار شهری و قوانین وضع شده در این حوزه، «اقتصاد سبز» به عنوان یک ابزار کارآمد در اختیار دولت‌ها و جوامع قرار گرفت.
اقتصاد سبز که رشد و توسعه اقتصادی را بر مبنای تعادل اکولوژیکی محیط زیست پایه‌ریزی می‌کند، موجب رشد و توسعه، حفاظت و صیانت از محیط زیست بصورت توامان می‌شود. پایه اقتصاد سبز را می‌توان در استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر دانست.


شاخص‌های اصلی سودمندی انرژی‌های تجدیدپذیر، کاهش وابستگی به منابع فسیلی، کاهش انتشار گازهای آلاینده واحدهای تولیدی و صنعتی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌باشد.
سهم این نوع از انرژی‌ها در رسیدن به کیفیت و مطلوبیت استاندارد زیست محیطی و نیز دست یافتن به شاخصه‌های اقتصاد سبز و نهایتاً رسیدن به توسعه پایدار بسزا می‌باشد.
خوشبختانه طی سال‌های اخیر تمایل ایران برای استفاده از این نوع انرژی (انرژی خورشیدی) رشد چشمگیری داشته است.
موقعیت اقلیمی کشور عزیزمان این امکان را به ما می‌دهد تا به بهترین نحو از این نوع انرژی بهره‌برداری کنیم. آنچه که امروزه استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر را امری لازم و ضروری کرده است رشد روز افزون جمعیت، بحران‌های آلودگی‌های زیست محیطی، توسعه بی‌رویه و غیر اصولی شهرها و جمعیت شهری و در نهایت انرژی و سوخت‌ها فسیلی است.
از دیگر سو، افزایش جمعیت و گسترش بی‌رویه شهرها و به دنبال آن افزایش ساخت و ساز، موجب کاهش منابع طبیعی و آلودگی محیط زیست شده است.
نگاهی به مشکلات جوامع شهری در جهان نشان می‌دهد کمبود منابع انرژی، بحران آلودگی هوا، افزایش روزافزون جمعیت و مشکلات زیست محیطی است، حرکت به سوی توسعه پایدار را به امری مهم و ضروری تبدیل کرده است و در این میان اجرای ساختمان سبز و معماری پایدار، یکی از عوامل تحقق توسعه پایدار است.
ارزیابی‌ها نشان می‌دهد تمایل کشورها از جمله ایران برای استفاده از انرژی خورشیدی و سایر انرژی‌های تجدیدپذیر در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری داشته است. نگاهی به تلاش‌های صورت گرفته در شهرداری تهران نیز نشان می‌دهد استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در فضاهای سبز شهری، اماکن عمومی، ابنیه و تاسیسات تحت مدیریت این سازمان روز به روز در حال افزایش است.
بررسی آماری تلاش‌های صورت گرفته در زمینه بکارگیری انرژی‌های تجدیدپذیر در شهرداری تهران حکایت از اهتمام ویژه به این امر مهم دارد و این سازمان توانسته است به رغم تنگناهای به وجود آمده به علت شیوع بیماری کرونا و نوسانات قیمت ارز، امکانات قابل توجهی را در راستای تولید انرژی‌های پاک فراهم سازد.
نظر به پتانسیل قابل توجه شهر تهران برای بهره‌گیری از انرژی‌های تجدیدپذیر به ویژه انرژی خورشیدی، این نوع از انرژی‌ها راهکار مناسبی برای غلبه بر معضلات محیط زیستی است.
به عنوان مثال ابلاغ نظام فنی و اجرایی «امکان سنجی، طراحی، نصب، راه‌اندازی و نظارت بر بهره‌برداری تجهیزات و سامانه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر در شهرداری تهران» در تاریخ ۲۰ شهریور سال جاری رویکرد ارزشمندی است که سبب توسعه و ترویج فناوری‌های انرژی‌های تجدیدپذیر در شهرها،
فراهم آوردن موجبات ترویج اجتماعی و فرهنگی آن در جامعه، بهبود وضعیت مصرف انرژی، کاهش آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی و مدیریت هزینه‌ها می‌شود.
خوشبختانه شهرداری تهران به عنوان متولی اصلی در امر مدیریت پایتخت، دارای زیرساخت‌های مناسبی برای بسترسازی و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر است و با دراختیار داشتن بیشترین فضاهای عمومی و
نیمه عمومی شهر، منابع مختلف شهری، سیستم حمل و نقل عمومی، سیستم نظارت بر ساخت و ساز در پهنه‌های مختلف شهر نیز می‌تواند در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در سطح شهر تهران، مهم‌ترین نقش را ایفا کند.
نظر به فعالیت ۴۳ نیروگاه خورشیدی، در سطح مناطق ۲۲گانه وجود دارد، پیشنهاد می‌شود زیرساخت‌های لازم برای استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان یکی از مصادیق تولیدکننده انرژی پاک فراهم آید.
بدون شک اختصاص تسهیلات یا مشوق‌های لازم می‌تواند زمینه را برای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر فراهم آورد.
گفتنی است استفاده از انرژی تجدیدپذیر همچنین می‌تواند به عنوان یک راهکاری برای معضل بیکاری باشد و از طریق ایجاد مشاغل جدید اقتصاد پساکرونا را رونقی دوباره ببخشد.