تجارت- گروه زیربنایی: در ایران روزانه حداقل 30 میلیون متر مکعب گاز بدون هیچ استفاده‌ای در مشعل‌ها سوزانده می‌شود که معادل مصرف یک روز گاز ترکیه است. به نوعی در حال حاضر تقریبا ۱۸ میلیارد متر مکعب و معادل دو فاز پارس‌جنوبی در مشعل‌ها سوزانده می‌شود. اما قسمت دردناک این قضیه آنجایی است که دود این دلارها به جان مردم کشور افتاده است و باعث بروز مشکلات و بیماری‌های فراوانی برای آن‌ها شده است. جلوگیری از هدر رفت این ثروت ملی یک تیر و چند نشان است. هم باعث کاهش آلودگی‌های زیست محیطی می‌شود و هم برای کشور درآمدی به همراه خواهد داشت.
در یکصد سال گذشته، افزایش استفاده از سوخت‌های فسیلی در صنایع مختلف اعم از پالایشگاهی، پتروشیمی، مجتمع‌های صنعتی و ... برای دستیابی به تولید بیشتر، ازدیاد آلاینده‌های مختلف در جهان را موجب شده و نگرانی‌های محیط‌زیستی، هزینه‌های مختلف اقتصادی و هزینه سلامت به بشر تحمیل کرده است که در این بین یکی از مهم‌ترین منابع آلودگی محیط زیست، گازهای فلر است.
سالانه بالغ بر 150 میلیارد متر مکعب گاز در جهان سوزانده و به مواد آلاینده تبدیل می‌شود که مطابق آمار بانک جهانی این رقم معادل یک‌سوم مصرف گاز کل اروپا است، از کل حجم گازهای آلاینده 75 درصد آن متعلق به 10 کشور است که ایران رتبه سوم جهانی و رتبه اول خاورمیانه را دارد.
اکنون در ایران روزانه حداقل 30 میلیون متر مکعب گاز بدون هیچ استفاده‌ای در مشعل‌ها سوزانده می‌شود که معادل مصرف یک روز گاز ترکیه است که اگر ارزش آن را به قیمت گاز وارداتی از ترکمنستان محاسبه کنیم در واقع روزی 5 میلیون و 200 هزار دلار گاز در ایران سوزانده می‌شود و اگر هزینه غیرمستقیم را هم که بابت آلایندگی که دارند، حساب کنیم سالانه 16 میلیارد دلار هزینه در پی دارند. البته در دولت قبل طرح‌هایی برای جمع‌آوری گازهای همراه نفت در دستور کار قرار گرفته بود و بنا بر این بود که تا 1401، 90 درصد آن محقق شود، به هر روی آنچه امروز بیش از پیش اهمیت دارد جدای مباحث زیست محیطی و ذخیره سرمایه به جای هدر دادن آن، جلوگیری از سوزانده شدن این ثروت می‌تواند بخشی از نیاز گازی کشور را که در حال تبدیل شدن به چالشی نگران‌کننده است، پوشش دهد. در همین ارتباط مهران امیرمعینی اظهار کرد: اگرچه منابع عظیمی از گاز همراه نفت فلز می‌شود اما چون پراکندگی زیاد است سرمایه‌گذاری توجیه‌پذیر نیست بنابراین باید به صورت هزینه- فایده اجتماعی به آن نگاه کنیم تا توجیه اقتصادی هم پیدا کند. به گفته وی؛ با توجه به بزرگ بودن رقم مورد نیاز برای سرمایه‌گذاری، بخش خصوصی چندان راغب نیست، چون طبق تحلیل هزینه- فایده، حتی اگر با قیمت پایین هم گاز را خریداری کنند، بازهم صرفه اقتصادی ندارد، بنابراین دولت و شرکت ملی نفت باید ورود کند، البته سرمایه‌گذاری‌هایی کرده اما کافی نبوده است.