ناگهان دیدیم که روباه آمد سر سفره‌مان!

 به تازگی ویدئویی در شبکه‌های اجتماعی پربازدید شد که در آن روباهی از سرمای هوا گریخته و مهمان سفره خانواده‌ای خونگرم در یکی از روستاهای حومه اردبیل شده بود. در این ویدئو، این خانواده  اردبیلی بر خلاف باور رایج به وحشی بودن روباه، به این حیوان و خانواده‌اش پناه دادند و در حال نگهداری از این حیوانات هستند. این اتفاق بهانه‌ای شد تا در مینی پرونده امروز زندگی‌سلام این میزبان خونگرم را پیدا کنیم و گپ‌وگفتی در این باره داشته باشیم.
 
   این روباه از بهار امسال مهمان باغ ما بود
«سجاد عزیزی»، 30 ساله از روستای صائین شهرستان «نیر» در استان زیبای اردبیل درباره ویدئوی پربازدید در شبکه‌های‌اجتماعی می‌گوید: «این ویدئو مربوط به یک روباه از یک خانواده 4 نفره است که  از تابستان و بهار امسال مهمان باغ ما هستند. هرچند خیلی نزدیک نمی‌شدند اما ما همیشه به این خانواده غذا می‌دادیم و این شد که کم‌کم به ما اعتماد بیشتری کردند. البته می‌دانید روباه حیوانی نیست که اهلی بشود و تا مدت‌ها فاصله خودش را با ما حفظ می‌کرد تا این که کم کم این محبت و غذا دادن باعث شد نزدیک بیاید و مثلا بارها تا پاگرد خانه‌ ما آمده بود اما جلوتر نه. تا چند روز پیش که منطقه ما درگیر برف و بوران زیادی شد و ما که از قضا سر سفره شام بودیم، ناگهان دیدیم روباه داخل خانه شده و کنار سفره ایستاده است و از آن جا که در چند روز گذشته چند کلیپ از یخ‌زدن حیوانات به ویژه روباه‌ها دیده بودیم، نگران وضعیت این روباه شدیم و از روی ترحم به او پناه دادیم و شروع به مراقبت کردن از او کردیم. البته باید اضافه کنم که در این مدت ما متوجه شدیم برف و سرما و برودت باعث شده است روباه خانواده‌اش را به انباری گوشه باغ ما ببرد که از عمد در آن را باز گذاشته بودیم و الان که با شما صحبت می‌کنم، حال این خانواده خوب است و با گرم‌شدن هوا و تمام‌شدن برف و بوران از آن‌جا خارج خواهند شد.»
    در باغ‌مان میزبان پرنده‌های مهاجر هم بودیم


سجاد از رفتار خانواده‌اش با حیوانات می‌گوید: «خانواده من به هیچ عنوان ترس از حیوان ندارند و همیشه هم عاشق حیوانات بوده اند. در باغ ما حیوانات مختلفی از لاک‌پشت و جوجه‌تیغی دیده می شوند یا حتی در فصل مهاجرت به دلیل منطقه استخر شکلی که داریم، میزبان پرنده‌های مهاجر هم هستیم. حتی چند نژاد از پرنده‌های وحشی هم زیرشیروانی ما مسکن و مأوا دارند که الان به دلیل زادولد خیلی زیاد شده‌اند و دیدن پرواز گروهی این نوع پرنده‌ها بالای باغ و روستا جذاب و لذت‌بخش است. غیر از روباه و پرندگان وحشی ما میزبان یک سمورسنگی هم بودیم که گونه‌ای کمیاب در این منطقه و البته در ترکیه و اروپاست. راجع به آزار و اذیت هم باید بگویم با توجه به نگرشی که افراد به محیط‌زیست دارند رفتارها متفاوت است اما متاسفانه به دلیل نبود آموزش صحیح و اصولی ، گاهی اوقات اخباری از بعضی افراد روستا، البته مانند خیلی جاهای  دیگر، مبنی بر آزار و اذیت حیوانات حتی گونه‌های در حال انقراض می‌شنویم که امیدوارم اوضاع بهتر شود. من هم با توجه به پیام‌ها و بازخوردی که از کلیپ دیدم درصددم کمپینی راه بیندازم تا حمایت از حیوانات وحشی یک اصل همگانی شود و بعدها بیشتر از این حسرت نخوریم.»
   برای طبیعت رو به احتضارمان باید کاری کنیم
سجاد، ایده راه‌اندازی «زنگ محیط‌زیست» در مدارس ابتدایی را داده و در این‌باره می‌گوید: «بازخوردها به این ویدئو که با دوربین گوشی خودم گرفتم و در صفحه خودم بارگذاری کردم، خداراشکر بهانه‌ای شد تا عزیزان علاقه مند به محیط‌زیست پیام بدهند و فرصتی فراهم بشود تا راجع به حفظ محیط‌زیست به گفت‌وگو بنشینیم. استقبالِ کسانی که نگران محیط‌زیست هستند، از محیط‌بانان و مسئولان خیلی عالی و غافلگیرانه بود تا جایی که امروز میزبان مسئولان محیط‌بانی بودم که برای تقدیر از من آمده بودند. این میزبانی فرصتی شد تا من از مسئولانی که پیگیر این موضوع هستند تا آزاری به حیوانات نرسد، تشکر کنم. همچنین محیط‌بانی به ما قول داده است تا در قالب یک کمپین از مدارس ابتدایی شروع به آموزش راجع به حیوانات منطقه، گونه‌های مختلف آن و نحوه برخورد با این حیات‌وحش کنیم. من هم امیدوارم پیشنهاد زنگ محیط‌زیست که قرار است از همین منطقه استارت بخورد هرچه زودتر در سراسر کشور رواج پیدا کند تا بچه‌ها بیشتر با طبیعت، بهداشت‌محیط در طبیعت و طبیعت وحشی‌گونه‌های آن و در کل احترام به محیط‌زیست آشنا شوند و موثر باشیم. یادمان باشد که فرصت کمی برای احیای محیط‌زیست محتضرمان باقی مانده است. در آخر هم تشکر می‌کنم از همه مردمی که پیام دادند و حمایت کردند، از دوستداران طبیعت و از مسئولانی که پیگیری کردند. مثلا خیلی‌ها بعد از دیدن کلیپ خواستند با منطقه و حیواناتش آشنا بشوند و حتی گفتند به روستای ما سر می‌زنند که این خودش هم فرصت خوبی برای شناخت روستاست و هم برای آموزش همگانی در حفظ محیط‌زیست.»