لوکیشن جنجالی فیلم جدید نرگس آبیار

آفتاب یزد - گروه شبکه: نرگس آبیار ، کارگردان کشورمان به تازگی در حال ساخت سریال نمایش خانگی «سووشون» است. مجموعه‌ای که قرار است فیلمبرداری آن در مجموعه تاریخی عفیف آباد شیراز انجام شود. به‌همین منظور عوامل فیلم برای کامل شدن دکور، ساخت و سازهایی در این عمارت تاریخی انجام دادند. موضوعی که ضمن جنجال برانگیز بودنش، انتقادهای زیادی را از سوی دوستداران میراث فرهنگی در پی داشت. چرا که آنها معتقدند که عمارت در این روند ساخت و ساز‌ها آسیب دیده است. اعتراض ها به اثرات مخرب ساخت سریال سووشون در باغ تاریخی عفیف‌آبادِ آنقدر بود که باعث شد کارزاری از سوی مردم شیراز نیز برای توقف سریع ساخت‌وساز در محوطه این باغ راه‌اندازی شود.در متن این کارزار آمده است: «ما مردم شیراز، از تمامی مسئولان محترم درخواست داریم پیگیری فرمایید تا ساخت‌وسازهای سریال سووشون در محوطه باغ عفیف‌آباد هرچه سریع‌تر متوقف شود. باغ عفیف‌آباد از میراث ملی ثبت‌شده در ایران است و این اقدام ضربات جبران‌ناپذیری به این اثر ملی وارد خواهد کرد.»
> به باغ آسیبی وارد نمی شود
البته بعد از انتقادات،داریوش پیرو، طراح صحنه سریال سووشون در این باره گفت که سازه و دکور،۲۰ سانتی متر با نمای اصلی عمارت فاصله دارند. علاوه بر آن کاوری هم برای عمارت ایجاد شده که به هیچ عنوان یک آجر هم به بدنه آن ضربه نزند. از سوی دیگر سرپرست اداره کل میراث فرهنگی استان فارس نیز در مصاحبه‌ای گفته است:«این سازه به عمارت باغ عفیف‌آباد هیچ ضربه و آسیبی نمی‌زند، چون قابل جابه‌جایی است و فاصله لازم هم با بنا رعایت شده و در پایان پروژه نیز باید توسط تهیه‌کنندگان و با نظارت به صورت ایمن جمع‌آوری شود.»نرگس آبیار نیز کارگردان این سریال در صفحه مجازی اش در اینستاگرام در این باره توضیح داد که این سازه پرتابل بوده و از دیوار عمارت حدود ۵ سانتی‌متر فاصله دارد و همچنین روی عمارت پلاستیک کشیده‌اند. او همچنین اعلام کرده است که اگر هر متخصصی نظر بدهد که این سازه به بنا آسیب می‌زند، عوامل آن را حذف خواهند کرد.
اما به هر حال تصاویری که از باغ عفیف آباد منتشر شده گواه این است که خسارت‌هایی به باغ و بنای تاریخی عفیف آباد وارد شده است. علاوه بر آن فعالان میراث فرهنگی معتقدند که حتی اگر سازه، پرتابل و قابل جابه‌جایی باشد، نه تنها آسیب بصری وارد می‌کند، که هنگام جمع‌آوری خساراتی را به همراه خواهد داشت. ضمن این‌که احتمالاتی چون زلزله یا طوفان و یا بارندگی‌های شدید را که اتفاقا جنوب کشور و استان فارس کم درگیر آن نیست، باید درنظر گرفت که با ریزش این سازه که در نزدیکی عمارت تاریخی قرار دارد، به بخش‌هایی از اثر تاریخی صدمه وارد شود. نکته جالب توجه اینجاست که نرگس آبیار در حالی دست به این اقدام زده است که دو سال پیش نسبت به تخریب بافت تاریخی شهر شاهدیه و روستای اجدادی خود «ابرندآباد» در استان یزد واکنش نشان داده و گفته بود: «متاسفانه بخشی از هویت شهر تاریخی یزد در حال از بین رفتن است و شاهد هستیم


که خانه‌ها و یا فضاهایی به شکل نماهای رُم باستان یا حداقل کاریکاتوری از آن ساخته شده که متاسفانه جایگزین معماری باستانی و ایرانی شهر یزد شده و این مساله در شهر شاهدیه مشهودتر است و شهرداری بی‌توجه و بی‌اهمیت به این ساخت و سازها است. تاسف‌بارتر این‌که شبانه آب زیر خانه‌های قدیمی ریخته می‌شود تا نشست کند و کار بر ویرانگران آسان شود و شهرداری و میراث فرهنگی سکوت کرده‌اند.» این کارگردان سینما در همان مصاحبه درباره این‌که سینما چه کمکی به حفظ میراث شهرهای تاریخی می‌کند، گفته بود: «به جای ساختن دکورهای عظیم برای ساخت فیلم‌هایی که در فضاهای تاریخی می‌گذرد بهتر است در بافت‌های واقعی فیلم بسازیم و بخشی از پول تولید را که قرار است صرف ساخت دکور شود صرف ترمیم بافت‌های قدیمی و تاریخی در نقاط مختلف کشور بکنیم.»
> دکور فیلم را از باغ عفیف آباد می‌برم
در نهایت انتقادها باعث شد که نرگس آبیار کارگردان فیلم اعلام کند که این سازه‌ها را به مکان دیگری منتقل می‌کند.به گزارش ایرنا، نرگس آبیار کارگردان در توضیحاتی در شبکه‌های اجتماعی گفت: «در رابطه با پروژه سووشون که بر اساس رمان شاخص سیمین دانشور شکل گرفته، لازم است که توضیحاتی را عنوان کنم. حدود یک سال پیش تصمیم گرفتم که فیلمنامه‌ای را بر اساس این رمان تهیه کنم و سریالی را بر اساس آن در شیراز بسازم. هرچند که ساخت این فیلم در شیراز هزینه‌های بسیاری را به گروه تولید تحمیل می کرد اما با اصرار من قرار شد که برای انجام این پروژه به شیراز سفر کنیم تا صحنه های این فیلم در شیراز فیلمبرداری شود.»وی افزود:« در واقع هدف ما این بود که معماری بناها و اتمسفر زیبای شیراز بتواند در سریال نشان داده شود. چراکه از نظر من شهرک‌های سینمایی در تهران برای نمایش تهران قدیم ساخته شده است. شیراز معماری متفاوت و شگفت‌انگیزی دارد و به نظر من سریال سووشون که متعلق به مردم شیراز است باید در همین شهر و در بناهای متعلق به همان دوره فیلمبرداری شود. در نتیجه ما از بین باغ‌های شیراز، ضلع جنوبی باغ عفیف آباد را برای کار فیلمبرداری انتخاب کردیم تا بتوانیم به فیلمبرداری صحنه های مربوط به یک منزل مسکونی در این مکان بپردازیم.» وی بیان کرد: «به دلیل بزرگ بودن فضا احتیاج به یک دیوار داشتیم که البته دیواری که درحال حاضر ساخته شده پِی ندارد و همچنین نیاز به وجود یک حوض داشتیم که با پلاستیک ضخیمی این حوض را ایجاد کرده و زیر آن را پوشانده‌ایم. به پیشنهاد طراح صحنه و با کسب مجوزهای لازم و رعایت نکات ضروری به منظور حفظ بنا قرار شد روی بنا را با پلاستیک و پارچه بپوشانیم و دو گوشواره ایجاد کنیم.»وی گفت: «این گوشواره بر روی اسکلت فلزی قرار دارد و با زمین یک متر و با دیوار بیست سانتی‌متر فاصله دارد و حتی اطراف این اسکلت را بلوکهای سیمانی چسبانده‌اند. کارشناسان مختلفی از این طرح دیدن کردند و معتقد بودند که این طرح هیچ ضرر و آسیبی برای عمارت باغ عفیف‌آباد به دنبال ندارد.» آبیار بیان داشت: «اما من خودم فعال میراث فرهنگی هستم و سالها برای سرزمین آبا و اجدادی خود تلاش کرده‌ام لذا به احترام مردم که نگران آسیب به عمارت باغ عفیف آباد هستند الحاقات را به جای دیگری منتقل خواهیم کرد. من فقط یک کارگردان هستم و این گروه مانند سازمانی است که هر کدام از این افراد وظایفی دارند. کسب مجوز و انجام نامه نگاری با ادارات مختلف و پیشبرد این مسائل برای ساخت بنا، الحاقات و دکور با گروه تولید است و کارگردان فقط می‌تواند نظر خود را در خصوص خواسته‌هایی که دارد بیان کند.»آبیار ابراز کرد:« من امیدوارم با ساخت این سریال گوشه‌ای از تاریخ و فرهنگ غنی مردم شیراز و معماری شگفت انگیز بناها در این شهر را به مردم جهان بشناسانم. این کار نیاز به کمک و همدلی مردم شیراز دارد و امیدواریم این امر
محقق شود.»
> ممنونیم خانم آبیار
مدیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی و گردشگری فارس نیز در این باره گفت: «طی روزهای اخیر تصاویر ساخت و سازهای باغ عفیف آباد جهت تهیه لوکیشن یک فیلم خاطر اهالی شیراز، دوستداران میراث فرهنگی و محافظان بناهای تاریخی این خاک را آزرد.» مسعود منیعاتی با اشاره به موج انتقادها به این اقدام افزود:« با کمال احترام و ارزش بسیار نسبت به نگاه های نگران همه عزیزان در سراسر ایران و شیراز طی صحبتها و رایزنی هایی که از طرف انجمن دوستداران میراث فرهنگی و گردشگری فارس با عوامل تولید این فیلم و سرکار خانم آبیار صورت گرفت نتیجه بر آن شد که سازه های الحاقی آسیب رسان از این بنای تاریخی حذف شود و چنانچه قصدی بر دکور قابل حمل باشد با نظر متخصصان و دوستداران میراث فرهنگی شکل پذیرد.» منیعاتی خطاب به کارگردان این فیلم ادامه داد: «خانم آبیار شما نیز فرزند برومند و بانوی توانای همین خاک هستید و مسلما نمیتوان بر تلاش شما جهت معرفی هنرمندان و میراث این شهر به ویژه سیمین دانشور عزیز و اثر گرانبهای ایشان یعنی سووشون چشم پوشید. بسیار سپاسگزاریم که به دغدغه مردم این شهر و کشور اهمیت داده و با اعلام تصمیم بر حذف الحاقیات آسیب زا به دغدغه های علاقه‌مندان به آثار تاریخی و ملی پاسخ گفتید. قطعا این شهر، مردم و آثار تاریخی آن با قلب و رویی گشاده پذیرای شما، همراه و همدل عوامل در تهیه این اثر ارزشمند برای شیراز خواهند بود.»
گفتنی است باغ عفیف‌آباد یا گلشن از املاک شخصی ایل ذوالقدر، حاکم فارس در زمان صفویه بوده‌ است. این مجموعه شامل یک کاخ سلطنتی با قدمت قاجاری، موزه سلاح‌های قدیمی و یک باغ ایرانی است که در سال ۱۳۵۱ در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است.