روزنامه خراسان
1400/12/09
بحران اوکراین و پاسخ به 4 سوال
در این یادداشت به 4سوال درباره بحران اوکراین پاسخ دادم: - چرا اوکراین به این بحران دچار شد؟ - ما اگر در شرایط اوکراین قرار گرفتیم چه می کردیم؟ - ایران باید چه موضعی داشته باشد؟ - آیا به روس ها می شود اعتماد کرد؟ * اوکراین قربانی نابلدی و ناتوانی بایدن شد. بایدن استراتژی اصلی سیاست بین‌الملل خود را تمرکز بر مهار چین و روسیه گذاشت اما این استراتژی را به بدترین شکل ممکن پیاده کرد. از یک طرف دست به اقداماتی ضد روسی زد که از جمله آن تصمیم برای گسترش ناتو تا مرزهای روسیه بود و از طرف دیگر تصمیم گرفت که پرونده های دیگر مسائل بین المللی اش از جمله افغانستان را ببندد اما آن ها را به گونه ای انجام داد که بیشتر نمایانگر ضعف آمریکا بود. پوتین هم از یک طرف نگران امنیت آینده روسیه شد و از طرف دیگر شاهد ضعف دولت بایدن؛ پس تصمیم گرفت به جای این که بایستد و بعدها منفعلانه دفاع کند، فعالانه در زمانی که طرفش در ضعف کامل است دست پیش را بگیرد.تمامیت ارضی هر کشوری محترم است و باید حفظ شود اما به نظر می‌رسد هر کس جای پوتین بود از فرصت ضعیف ترین رئیس جمهور آمریکا بهترین استفاده را می کرد. *دخترم از من پرسید اگر ما به جای اوکراین در این شرایط قرار بگیریم چه باید بکنیم؟ من پاسخ دادم همه هنر آقا این بود که کاری کرده است جمهوری اسلامی به رغم دشمنی های بسیار شدیدتر در چنین وضعیتی قرار نگیرد. ایشان به عنوان رهبر ایران و فرمانده کل قوا در این سال ها راهبرد «قدرت بازدارندگی درون زا» را پیاده کرد به گونه ای که هزینه های تعرض به خاک ایران چنان سنگین است که کسی جرئت فکر کردن به آن را هم ندارد. تصمیمی را که رئیس جمهور اوکراین نیز در آنفالو کردن اکانت رهبران کشورهای غربی در توئیتر گرفت ،اگر از ابتدا انجام می‌داد نه به عنوان بازیچه آمریکا، روس ها را نگران ناتو کرده بود و نه کشورش را در انتظار نامردی غربی ها بی دفاع کرده بود. *ایران چه موضعی باید داشته باشد. طرفدار روسیه باشد یا اوکراین؟ جواب روشن است طرفدار منافع ایران .منافع ایران ایجاب می کند که کاملا محتاطانه عمل کنیم. نه حامی جنگ روس باشیم و نه حامی دخالت بلاوجه کشوری هزاران کیلومتر دورتر در امور منطقه نزدیک به ما. مذاکرات وین، تحریم های جدید روسیه، توافقات راهبردی و اقتصادی ایران و روسیه، توافق احتمالی آینده، همه بر پیچیدگی ماجرا می افزاید اما در یک جمله ما باید یک راهبرد را دنبال کنیم که نه اجازه دهیم روس ها با آمریکا بر سر ما معامله کنند و نه آتش اختلاف آمریکا و روس ها دامن ما را بگیرد. به نظر می رسد بهترین سیاست، بی طرفی ایران در ماجرای اوکراین و تاکید مجدد بر تقویت عملی روابط راهبردی و اقتصادی ایران و روسیه است. *روس ها هم مثل دیگر کشورها هستند و به دنبال منافع خودشان. بنابراین باید خیلی محکم کلاه خودمان را نگه داریم و این سیاست جمهوری اسلامی بوده است به عنوان مثال ما اعتماد نکردیم که در اجرای برجام اورانیوم های غنی شده خود را قبل از وارد شدن کیک زرد به روسیه بفرستیم اما سوال این است که آیا نداشتن اعتماد کامل به روس ها به این معنی است که منافع مشترکی را که می توان با روس ها (مثل دیگر کشورها) تامین کرد ، کنار بگذاریم؟ چطور برای غرب پرستان هر توافقی با آمریکا که بارها و بارها با کودتا و فریب و بدعهدی به ما ظلم کرده است، نه فقط بدون اشکال بلکه امری ضروری است اما تعامل هوشمندانه با روس ها برای منافع روشن اقتصادی با رعایت همه ملاحظات، برچسب وطن فروشی می خورد. آقایانی که چشمداشت به غرب داشته و کمین نشسته اید که نگذارید ایران هیچ منافعی از تعامل با روس ها ببرد، ما کلاه خودمان را محکم نگه می داریم، چرا شما کلاه خودتان را محکم نگه نمی دارید.
سایر اخبار این روزنامه
وین در مرز توافق یا بن بست؟
«نیسان آبی» چپ کرد!
«باریستا»ها، جادوگران کافه‌ها
خواب خرگوشی تلویزیون در اوکراین
بازرگام؛ ایده خوب، اجرای ناگوار!
فروش اقساطی کودک نافرجام ماند
بحران اوکراین و پاسخ به 4 سوال
اجرای آزمایشی مزد منطقه ای
لایحه شهرداری؛ افزایش 100 درصدی قیمت قبور
سرُم؛ آن امحا این کمبود!
عید رسالت شده است و موسم توحید - بعثت احمد(ص) رسید و ختم نبوت
