انتظار تهران تمدید شد

آفتاب یزد- گروه سیاسی: در حالی که مقرر شده بود تا روز گذشته شورای شهر تهران گزینه‌های نهایی خود برای شهرداری پایتخت را به‌صورت رسمی اعلام کند، این قرار برای دو هفته دیگر به تعویق افتاد. این در حالی است که پیش از این از برخی افراد به‌عنوان جدی‌ترین گزینه‌های ساختمان بهشت نام برده می‌شد و حالا با تمدید دوهفته‌ای شورا برای تصمیم‌گیری، به‌نظر می‌رسد در 14 روز پیش‌رو گمانه‌زنی‌ها و حرف و حدیث‌های انتخاب شهردار به اوج خواهد رسید.
برخلاف روزهای اخیر شورای پنجم، انتظار پایتخت برای شناختن شهردار جدید خود بار دیگر به درازا کشیده شد. در حالی که پیشتر مرتضی الویری از تاریخ 31 خرداد برای رسیدن به پنج نام نهایی برای تصدی کرسی شهرداری تهران خبر داده بود، این تاریخ به 14 تیر ماه منتقل شد. با این حال پس از گمانه‌زنی‌های دو هفته اخیر که در روزهای گذشته به اوج خود رسیده بود و مقرر بود روز گذشته با پایان یافتن مهلت از پیش تعیین شده، پایتخت‌نشینان گزینه‌های نهایی شهرداری خود را بشناسند، بار دیگر شورای بیست و یک نفره تصمیم گرفت برای تصمیم‌گیری 14 روز فرصت بخرد. مرتضی الویری، رئیس سنی منتخبان پنجمین دوره شورای شهر تهران با تایید این خبر اعلام کرد: «معرفی گزینه‌های شهرداری، دو هفته به تعویق افتاد.»
**گزینه‌های اصلی
تا قبل از به پایان رسیدن مهلت قبلی شورا، به‌نظر می‌رسید محمود حجتی،‌ محمدعلی نجفی، حسین مرعشی و محسن مهرعلیزاده از اقبال بیشتری برای نشستن بر مسند مدیریت کلانشهر تهران برخوردارند. از طرفی از میان دو حزب، اتحاد ملت و کارگزاران، اتحادی‌ها بر سه گزینه اول تاکید بیشتری نشان دادند. هر چند قرار بود تمام احزاب تحت لوای شورای سیاستگذاری عمل کنند نه اینکه از ابتدا فراکسیون تشکیل دهند و تجربه تلخ شورای اول را خدای ناکرده


تکرار کنند.
با این حال، علی شکوری‌راد، دبیرکل حزب اتحاد ملت در این خصوص اعلام کرده است: «برای شهرداری تهران آقایان حجتی، نجفی و مرعشی هر سه گزینه حزب اتحاد هستند. هر یک از این سه نفر شهردار شوند موفق خواهند بود و ما خاطر جمع خواهیم بود که این حیثیتی که پای شورای پنجم گذاشته شده، حفظ می‌شود. حفظ این حیثیت از همه مهمتر است.» با این حال ماجرای کارگزارانی‌ها متفاوت به‌نظر می‌رسد. در شرایطی که تا همین چند روز گذشته برخلاف عهد و پیمان اعضای شورا و مطالبه مردم تهران مبنی بر عدم خروج منتخبان شورای شهر پنجم از این جمع، عده‌ای در تلاش بودند تا محسن هاشمی را به‌عنوان گزینه اصلی شهرداری مطرح کنند، حالا با فشار افکارعمومی و پافشاری مردم و رسانه‌های اصلاح‌طلب حامی لیست امید، کارگزارانی‌ها به تکاپوی تازه‌تری افتاده‌اند. در حالی که حجتی، نجفی و مهرعلیزاده بنا بر تخصص و سوابق خود به‌گفته برخی کارشناسان کارآمدترین گزینه‌های موجود به حساب می‌آمدند، با افزایش فشارها بر محسن هاشمی نام حسین مرعشی نیز پررنگ‌تر از قبل عنوان شد و حالا به‌نظر می‌رسد اتحاد و کارگزاران در انتخاب مرعشی همسو شده‌اند. با این همه، محمدعلی نجفی چندان به پذیرفتن این سمت راضی به نظر نمی‌رسد و شاید بسیاری از کارشناسان نیز معتقد باشند سازمان برنامه کشور به حضور او نیاز بیشتری دارد و البته بعید است کسی در کارآمدی و توانمندی او برای مقابله با بحران‌های تو در تو و پیچیده شهرداری آتی تردیدی به خود راه دهد. همچنین محمود حجتی که ظاهرا از گزینه‌های مقبول اکثریت شوراست در هفته‌های اخیر سعی کرده از هیاهو و جنجال و کار روانی برای افزایش فشار به نفع خود پرهیز کند. از سوی دیگر، گفته می‌شود بیماری وی توان کار در شهرداری را به او نمی‌دهد و به‌نظر می‌رسد در وزارت جهاد کشاورزی در صورت رضایت می‌تواند بهتر عمل کند.
**لزوم پرهیز اصلاح‌طلبان از اشتباهات دهه گذشته
در سوی دیگر اما، به نظر می‌رسد هیچ‌کس به اندازه حسین مرعشی برای رسیدن به صندلی شهرداری راغب نیست. درست چند ساعت مانده تا اعلام لیست گزینه‌های نهایی که البته انتشارش دو هفته به تعویق افتاد، برخی نزدیکان حزب کارگزاران و تعدادی از نزدیکان محسن هاشمی و حسین مرعشی، شروع به فعالیت هماهنگ در فضای مجازی کردند. توئیتر و اینستاگرام این افراد با تصویر، کپشن و متن‌هایی در مدح توانایی‌های مرعشی شروع به کار کرد. البته به این فعالیت نمی‌توان چندان خرده گرفت. نکته قابل توجه شاید در تکرار چندباره و غیراخلاقی نام محسن هاشمی باشد تا پس از کنار رفتن او از جمع گزینه‌های نهایی، نام حسین مرعشی بیشتر به چشم بیاید. مرعشی و هاشمی بی‌شک در اندیشه‌های سیاسی، همچنین شیوه عمل و تعامل با اصلاح‌طلبان، اصولگرایان و البته طرف حساب‌های شهرداری سیاستی یکسان دارند و دو روی یک سکه‌اند که از جیب کارگزاران بیرون آمده است. بدون شک توانایی تعامل با ارگان‌ها و مجموعه‌های طرف حساب شهرداری که برخی بدهکار و برخی طلبکارند، نیازمند روحیه‌ای تعاملی، اما مصلحت‌اندیشانه است که از قضا قالیباف نشان داد از مجموعه صلاحیت‌های شهردارشدن تنها وجه تعاملی ماجرا را داشته است. در دوره آتی و با توجه به ریاست‌جمهوری حسن روحانی و وجود شورای یکدست اصلاح‌طلب، برای تکرار نشدن حواشی پیرامون اصلاح‌طلبان که از قضا بعضی نام‌های امروز در آن روزگار نیز فعالیت پررنگی داشتند، جدای از صلاحیت‌های لازم، بی‌حاشیه‌بودن، هماهنگ‌بودن با اصلاح‌طلبان، همچنین توانایی مدیریت مخالفان و منتقدان نیز از ویژگی‌های کلیدی مورد نیاز به‌نظر می‌رسد. علی مطهری، نایب‌رئیس مجلس شورای اسلامی، در سخنانی با اشاره به‌ویژگی‌های شهردار آینده تهران تصریح کرد: «شهردار تهران نباید سیاسی باشد و هدف‌های سیاسی خود را دنبال کند، همین رویکرد سیاسی باعث می‌شود، هر فردی که شهردار می‌شود، بعد از مدتی هوس رئیس‌جمهوری به سرش بزند. شهردار باید دارای رویکردی تخصصی و شهرسازی بوده و در آبادانی شهر تهران بکوشد.»
**رزومه مدیریتی مرتبط، نیاز شهردار آینده
از سوی دیگر، علی‌رغم اشتراک اتحاد ملت و کارگزاران بر حسین مرعشی و با توجه به حجم تخلفات انجام شده در شهرداری، بدهی‌های سرسام‌آور و عدم‌شفافیت برخی از پروژه‌ها و مراودات این سازمان تحت مدیریت دوازده ساله محمدباقر قالیباف، به نظر می‌رسد مصلحت در این باشد تا فردی در راس امور مدیریتی شهری پایتخت قرار گیرد که علاوه بر کارآمدی و دارا بودن توانایی‌های لازم، از ابتدای کار نیز مورد تخطئه تخریب‌چی‌های جبهه مقابل قرار نگیرد. صادق زیباکلام در خصوص مسئله شهردار آینده عنوان کرده است: «تصور کنید کرباسچی، مرعشی یا تاجزاده شهردار تهران شود؛ از همان لحظه اصولگرایان برای حمله به شهردار تهران زمین و زمان را به‌هم می‌دوزند.» چنین اظهارنظری نه تنها بیراه نیست، بلکه کمکی به حل مشکلات تهران نیز نمی‌کند. البته تخریب‌ها و کارشکنی‌های برخی در هر صورت به قوت خود باقی خواهد بود.
حسین مرعشی از چهره‌های تاثیرگذار ایران پس از انقلاب به حساب می‌آید که تا قبل از روی کار آمدن دولت هشتم در سمت‌های گوناگونی مشغول به کار شده است. مرعشی علاوه بر دو دوره نمایندگی مردم کرمان در مجلس‌های پنجم و ششم، به‌عنوان رئیس جهادسازندگی، معاون سیاسی استاندار و در نهایت استاندار کرمان نیز خدمت کرده است. از سوی دیگر او هشت سال رئیس دفتری هاشمی رفسنجانی در زمان رئیس‌جمهوری آیت‌الله، معاونت رئیس دولت اصلاحات و در نهایت ریاست کوتاه‌مدت بر سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری را نیز در کارنامه خود دارد. این در حالی است که بی‌شک شهردار آتی تهران علاوه بر اشراف به مسائل اقتصادی ناگزیر است رزومه مدیریتی و قابلیت اجرایی بسیار بالایی داشته باشد تا در بدو تحویل گرفتن میراث قالیباف زیر بار این فشار کمر خم نکند. مسئله‌ای که در عمل کفه ترازو را به سود حجتی، نجفی و مهرعلیزاده با رزومه‌ای قوی، کارآمد و مرتبط سنگین‌تر می‌کند، اما با توجه به فرصت دو هفته‌ای پیش‌رو، باید دید که دیدار نمایندگان شورا با گزینه‌های اصلی چه سرانجامی را برای تهران رقم می‌زند. تهران سیاسی‌تر و پرحاشیه‌تر می‌شود و نمایندگان شورا تحت فشار سیاسی‌کاری‌ها قرار می‌گیرند یا سیاست‌های قالیبافی پایان یافته و نتیجه اعتماد مردم پایتخت به افراد لیست شورای شهر در مسیری عاقلانه
بروز پیدا می‌کند.