ضرورت اصلاح در سیاست‌گذاری

حسین کاشفی
مردم، حال و روزشان خوب نیست و گرفتاری‌شان روزبه‌روز بیشتر می‌شود. علت این ناخوش‌احوالی را هم به شعارهای توخالی مسئولین ربط می‌دهند. هیچ‌چیز بدتر از این نیست که جامعه نتواند روی وعده‌های دست‌اندرکاران حساب جدی باز کند. به‌ویژه در حوزه اقتصاد که تداوم شلختگی، معیشت مردم را به معنای واقعی کلمه در تنگنا قرار داده است.
سفره‌های مردم در حالی کوچک و کوچک‌تر شده است که می‌شد از وقوع چنین وضعیتی پیشگیری کرد. شرایط بد فعلی، ریشه در مقطعی دارد که تصمیم‌گیران وقت، تحریم‌ها و قطعنامه‌ها را «کاغذپاره» می‌دانستند و به‌قدری به ندانم‌کاری‌های شان اصرار کردند که شد آنچه نباید می‌شد. آقایان حتی خودشان هم نمی‌دانند که چطور ندانستند بدون ارتباط با کشورهای دیگر، نه‌تنها نمی‌توانیم کاری از پیش ببریم بلکه سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
تحریم به هر کشوری تحمیل شود، حتماً اثر منفی خود را نشان خواهد داد و مردم فشارهای خردکننده را متحمل خواهند داشت.  متأسفانه یکی از گسترده‌ترین و مخرب‌ترین تحریم‌های جهان، سال‌هاست که علیه کشورمان، فعال شده است و باید امیدوار باشیم، حالا که ضرورت تعامل با دنیا به اثبات رسیده است، تدبیری اندیشیده شود تا با اصلاح رویکردهای مساله‌ساز، بستری برای عبور از برهه بحرانی کنونی فراهم‌شود.
در واقع آنهایی که تلاش‌شان را برای یک‌دست کردن فضای مدیریتی انجام دادند، یا نمی‌دانند چه موقعیت هزینه‌سازی را به جامعه و مردم تحمیل کردند یا منفعت‌هایی جدا از منافع ملی و مصالح عمومی دارند. تندروها نمی‌دانند،‌ هر سیستمی به حضور احزاب منتقد نیاز دارد تا سیاست‌گذاری‌های غیرکارشناسی و تصمیم‌های نابه‌جا را شناسایی و آژیر هشدار را به صدا درآورند. اگر احزاب و رقبا، صادقانه و منصفانه امور را نقد کنند و تذکرهای لازم را بدهند، اشکالات سیستم تصمیم‌گیری و اجرایی کشور، به کمترین حالت ممکن خواهد رسید. پس باید مسئولان «ضرورت  اصلاح در سیاست‌گذاری» را درک کنند تا از این طریق مشکلات کمرنگ و رضایت‌مندی عمومی پررنگ شود.