روزنامه جهان صنعت
1396/04/20
در گفتوگو با محسن هاشمی مطرح شد؛
محسن هاشمی به سوالاتی در باب شهردار آینده تهران، چالشهای شورای پنجم و عملکرد ۱۲ ساله قالیباف در حوزه حملونقل عمومی پاسخ داد.او با بالاترین رای در تاریخ ۱۰ ساله شورای شهر تهران یعنی یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر وارد شورای پنجم شد. محسن هاشمی ۱۳ سال رییس هیاتمدیره و مدیرعامل شرکت مترو تهران بود و مترو تهران در زمان مدیریتش به بهرهبرداری رسید. او پیش از این در دوره چهارم شورا به عنوان کاندیدای ریاست شهرداری تهران، رقیب قالیباف بود و در لحظه آخر با تغییر رای یکی از اعضا از تصدی کرسی شهرداری باز ماند. همین تجربه باعث شده اکنون بهعنوان یکی از گزینههای اصلی شهرداری تهران مطرح باشد. با این حال حفظ یکدستی شورای شهر تهران و میثاقنامهای که برخی از اعضای لیست امید امضا کردهاند، شهردار شدن محسن هاشمی را در دوراهی قرار داده است.با اینکه هاشمی هنوز به عنوان یکی از کاندیداهای اصلی شهرداری مطرح است، هنوز به تمایل خود در این رابطه پاسخ روشنی نداده و خود را تابع نظر جمع میداند اما مثل همیشه پاسخهای قاطعی در مورد مترو و حملونقل عمومی دارد و انتقادات تندی در این زمینه به قالیباف وارد میکند. از نظر او شاید مترو از نظر طولی پیشرفت کرده باشد اما اکثر خطوط تکمیل نیستند و ظرفیت مترو در پنج سال گذشته تغییر قابل توجهی نکرده است. بخشی از گفتوگوی مفصل محسن هاشمی را با ایلنا درباره مشکلات حملونقل که از معضلات این روزهای پایتخت به شمار میرود در ادامه میخوانید.شما در شورای پنجم عضوی از کمیسیون موقت حملونقل و ترافیک هستید و مقرر شد تا پیش از شروع رسمی کار هر کمیسیون گزارشی از شرایط حوزه خود ارائه دهد، گزارش کمیسیون شما در چه مرحلهای است؟
کمیسیون حملونقل شورای پنجم خوشبختانه فعالترین کمیسیون این شورا بوده و طی فرصت محدودی که در اختیار داشت، توانست ۱۲ جلسه برگزار کند و با استفاده از کارشناسان و توانمندی اعضای کمیسیون، برنامهای در ۱۱۰۰ صفحه آماده کرده تا به شورا ارائه کند. مساله مهمی که در این برنامه بهخوبی مشهود است، اهمیت بحث حملونقل عمومی انبوهبر است که باید بتواند روزانه بیش از ۱۰ میلیون سفر شهروندان را پوشش دهد. متاسفانه هماکنون حملونقل عمومی انبوهبر فقط 5/2 میلیون سفر را انجام میدهد و این عدد در پنج سال گذشته رشد چشمگیری نیافته است. با توجه به شرایط موجود باید در چهار سال آینده یک برنامه فشرده تهیه شود تا میزان حملونقل عمومی انبوهبر با تامین امکانات، تجهیزات و زیرساختهای موردنیاز دو برابر شود.
بزرگترین چالش تهران در عرصه حملونقل عمومی را چه میدانید؟
هماکنون روزانه حدود ۲۵ میلیون سفر در تهران انجام میشود. از این تعداد سهم اتوبوس تقریبا پنج میلیون است که با توجه به محدودیت معابر، امکان افزایش چشمگیر آن وجود نداشته و نسبت قابل قبولی به کل سفرهای روزانه دارد اما سهم حملونقل انبوهبر ریلی، فقط دو و نیم میلیون سفر است. با توجه به نرم استاندارد میزان حملونقل انبوهبر ریلی باید چهار برابر شود تا سیستم حملونقل تهران متوازن عمل کند. از سوی دیگر طرحهایی نظیر بیآرتی قصد داشتند در برخی مسیرها بخشی از بار مترو را جابهجا کنند اما سیستم بیآرتی با ظرفیت مترو غیرقابل مقایسه است و شاهد عدم موفقیت طرح بودیم. بخش قابل توجهی از معابر و بزرگراهها به سیستم بیآرتی اختصاص یافت این درحالی است که مسافر قابل توجهی در این خطوط جابهجا نمیشوند و فقط بار ترافیکی را در ساعات پیک تشدید کردهاند.
با توجه به تجربه ۱۳ ساله شما در ریاست هیاتمدیره شرکت مترو تهران، عملکرد قالیباف در حوزه مترو را چطور ارزیابی میکنید؟
توسعه مترو تهران در چندسال اخیر در بخش حفر تونل به خاطر دستگاههای حفاری و سازنده تونل پیشرفتهای که در دهه قبل خریداری شده بود، پیشرفت خوبی داشت اما باید توجه کرد که حفر تونل تنها بخشی از عملیات احداث مترو است و فعالیتهای فراوان دیگری از جمله تامین تجهیزات ثابت و متحرک، نیرورسانی، تامین واگن و کشنده، احداث ایستگاه و هواکشها، احداث پایانهها و اتصال آن به خطوط هم برای راهاندازی مترو ضروری است. اگر خطوط مترو بدون این بخشها احداث و افتتاح شود بهطور عمده کارکردی نمایشی و تبلیغاتی داشته و نمیتواند ظرفیت جابهجایی مسافر را ارتقای جدی بخشد، متاسفانه تابهحال با وجود آنکه از نظر طولی مقادیر زیادی افتتاح شده است، خطوط تکمیل نیست.
در حال حاضر میزان جابهجایی مسافر در مترو تهران کمتر از 5/2 میلیون سفر در روز است و این رقم پنج سال قبل هم در همین حدود بود در حالی که در طرح جامع حملونقل تهران، ظرفیت مترو باید به 10 میلیون سفر در روز یعنی چهار برابر وضع فعلی برسد تا مشکلات مربوط به ترافیک و آلودگی هوا قابل تحمل شود.
شهردار تهران ادعا میکند بزرگترین چالش حملونقل عمومی تهران عدم پرداخت تعهدات مالی دولت در این عرصه است، نظر شما در این مورد چیست؟
در دولتهای اخیر همواره شهرداران این موضوع را طرح کردهاند البته تا حدودی درست است و دولتها میتوانستند به مترو منابع بیشتری تخصیص دهند بهخصوص دولتهای نهم و دهم که بهدلیل بالا بودن قیمت نفت، منابع ارزی فراوانی در اختیار داشت اما سوال اینجاست که فرض کنیم تامین ارز مورد نیاز مترو اولویت دولتها نبود، آیا مترو اولویت نخست شهرداری تهران بوده است؟ اگر میزان منابع مالی که مثلا به پروژه اتوبان صدر تخصیص داده شده را با کل اعتبارات مترو در طول دهه گذشته مقایسه کنیم، مشخص میشود مترو چقدر در اولویت شهرداری قرار داشته است!
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
نگرانی نداریم
رییس پارلمان بخش خصوصی در کنفرانس ملی ساخت ایران:
شرمساری آمریکا
ریشههای تغییر مثبت بازار سهام
تعامل مجلس و ستاد مبارزه با مواد مخدر درباره مجازات حاملان و فروشندگان مواد مخدر؛
جزییات برنامه دولت برای توسعه میادین مشترک نفتی؛
مدت انقضای رفع سوء اثر چک ۳ ساله شد
سخنگوی وزارت بهداشت اعلام کرد؛
برادر! سوادت را!
تئوریسین امور غیر قابل تئوریزه در صداوسیما
سونامی بدهی بانکهای خصوصی
طرح چالشبرانگیز کارورزی دولت از فردا اجرا میشود؛
صدور ۲۵ درصد پروانههای ساختمانی تهران بین سالهای 86 تا 94؛
سونامی بدهی بانکهای خصوصی
در گفتوگو با محسن هاشمی مطرح شد؛
از شورای شهر پنجم چه میخواهیم
از شورای شهر پنجم چه میخواهیم
آینده جنبش ضداردوغانیسم
آینده جنبش ضداردوغانیسم
آینده جنبش ضداردوغانیسم