کولبران، شانه‌هایی خموده از سر ناچاری

دردسرهای کولبران
آدامس، ال‌سی‌دی، لباس و عینک جزو بارهایی است که کولبران با خود حمل می‌کنند. آنها هفته‌ای یکی دوبار به مرز عراق می‌روند و از آنجا بار را تحویل می‌گیرند. آنها متعهد می‌شوند که اگر آسیبی به بار وارد شود، آن را جبران کنند.
اگر کار باشد، آنها هیچ‌وقت کولبری نمی‌کنند. بعد از مدتی کولبری استخوان‌درد می‌گیرند و دیگر هیچ کاری نمی‌توانند انجام دهند. تازه اگر در این مدت گرفتار ماموران پلیس یا بهمن و سیل نشوند. خطر ریزش کوه هم همیشه هست. برای هر کیلو بار بین 4000 تا 5000 تومان می‌گیرند. مگر یک انسان چقدر بار می‌تواند حمل کند؟ حدود 40 تا 50 کیلو باری است که به صورت استاندارد می‌توان حمل کرد. گاهی هم تا مرز می‌روند و باری نیست یا بار آسیب می‌بیند و باید تاوان بدهند. البته همیشه بارها به صورت قاچاق و از راه‌های غیرقانونی نیست، گاهی بارهایی که گمرکی آن پرداخت شده است در اختیار کولبرها قرار می‌گیرد تا از مرز به شهر منتقل شود. و این گونه داستان تلخ زندگی کولبرها ادامه دارد...