تقدیر از مدال آور آسیایی با ظرف شیرینی خوری!

علی ترابی- سختی های زیادی را به جان خرید تا روزی بتواند خودش را به دیگران اثبات کند که از شهرستانی دورافتاده و با دستان خالی می تواند با ورزش قلب پایتخت ایران را تسخیر کند تا جایی که نامش به عنوان رکورددار ایران بر سر زبان ها هم جاری شود. کسی که دوومیدانی را از زمین های خاکی شهرش آن هم زیر آفتاب سوزان آغاز کرده و در شرایط سخت و طاقت فرسا به این سطح از جایگاه و توانمندی رسیده است. صحبت از حمیده اسماعیل نژاد دختر دونده سبزواری است که این روزها به درجه ای از معروفیت و خوش اقبالی در جامعه ورزشی رسیده که قطعا در آینده بیشتر از او خواهیم شنید. کسی که امسال توانسته رکورد ایران را که در اختیار فرزانه فصیحی معروف به «دختر باد» بود، بشکند و به نام خود ثبت کند. او در جریان رقابت های بین المللی ارزروم ترکیه و در ماده صد متر با ثبت زمان 11.43 ثانیه رکورد فرزانه فصیحی را شکست و حالا خودش را برای رقابت های آسیایی و بازی های آسیایی هانگژو آماده می کند تا با رکورد شکنی، سهمیه المپیک را هم بگیرد. به این بهانه گپ و گفتی با این دونده 25 ساله داشتیم که دلش از بی توجهی مسئولان و مدیران ورزشی حسابی پر است که خلاصه آن در ادامه تقدیم می شود. استعدادیابی در مسابقات مدارس  حمیده اسماعیل نژاد ورزش دوومیدانی را از مسابقات آموزشگاه ها آغاز کرده و در ادامه با سختی هایی که متقبل شد، به درجه ای از مدال آوری رسیده است. حدود 9 سالی می شود که در این ورزش حرفه ای مشغول کار است و در این مدت هم افتخارات زیادی کسب کرده است اما هنوز با آرزوی دیرینه خود یعنی حضور در المپیک فاصله دارد. او این روزها سخت در حال تمرین است تا به رویای ورزشی خود دست یابد. او درباره خودش چنین می گوید: «از 9 سالگی ورزش را شروع کرده ام. در این مدت در رشته های مختلف به خصوص هندبال بازی می کردم اما روزی معلم مدرسه ام مسیر ورزش حرفه ای ام را مشخص کرد و این شد که پا به دنیای دوومیدانی گذاشتم. تا قبل از سال 91 بیشتر در مسابقات آموزشگاه ها شرکت می کردم ولی از آن سال به بعد به اردوی تیم ملی نوجوانان دعوت شدم و ورزش حرفه ای ام شروع شد. همان سال 3 مدال کشوری کسب کردم. سال 93 به اردوی تیم ملی جوانان دعوت و قهرمان قهرمانان کشور در ماده 100 متر شدم. سپس به رده بزرگ سالان رسیدم و عضو تیم ملی شدم.»  این دونده 25 ساله طی چند سال اخیر افتخارات زیادی کسب کرده است که در این باره می افزاید: «سال 2019 در مسابقات قزاقستان به مدال برنز دست یافتم. در همان سال مدال نقره لیگ   جهانی را گرفتم. همچنین سال 2021 در رقابت های ترکیه به برنز دست یافتم. در مسابقات بین المللی داخل سالن آسیا با وجود این که مصدوم شده بودم و از مرحله فینال دور شدم اما توانستم مدالی به نام خودم ثبت کنم. امسال هم علاوه بر این که در ماده 100 متر رقابت های بین المللی ترکیه قهرمان شدم، رکورد این ماده را در ایران جابه جا کردم.»  تمرین در زمین های خاکی  این دونده سبزواری در طول دوران ورزشی خود سختی های زیادی متقبل شده و با وجود این که حمایت خاصی هم از او نشده اما از آرزو و اهداف ورزشی خود دست نکشیده و به کارش ادامه داده است. او در این باره می گوید: «روزهای زیادی را در پیست خاکی ورزشگاه شهر سبزوار تمرین می کردم. روزهایی که کسی همراهم نبود و تنهایی این بار سنگین را به دوش می کشیدم. ساعت ها زیر آفتاب سوزان تمرین می کردم و اگر علاقه و امید به این ورزش نبود، نمی توانستم این همه سختی را تحمل کنم. بدترین زمان یعنی ساعت 12 تا 14 را به من می دادند که در پیست خاکی تمرین کنم. حتی بعدها مدت 4 سال برای این که زیر نظر مربی تمرین کنم به شهر گرگان می رفتم و اردوهای شخصی برپا می کردم اما در این مدت اصلا حمایت نشدم و حتی برای کسی هم مهم نبود. الان هم با وجود این که ورزشگاه سبزوار به پیست تارتان مجهز شده است اما هیچ تجهیزاتی برای تمرین نداریم. متاسفانه با کمترین وسایل و تجهیزات تمرین می کنیم.» ارتقای رکورد حمیده اسماعیل نژاد در ماده دوی صدمتر رقابت‌های بین‌المللی ترکیه، رکورد فرزانه فصیحی را شکست. اتفاق مهمی بود که رکورد دوی صد متر زنان ایران توسط دونده سبزواری ارتقا پیدا کرد. تا پیش از این، فرزانه فصیحی المپین دوومیدانی ایران به‌عنوان رکورددار دوی سرعت زنان ایران مطرح بود؛ اما رکورد او در خاک ترکیه شکسته شد.او در حالی موفق به رکوردشکنی شد که سرعت باد منفی ۱.۳ بوده است. این دونده درباره جابه جا کردن رکورد ماده صد متر می گوید:رکورد ماده صد متر با 11.44 ثانیه در اختیار فرزانه فصیحی بود.خوشبختانه در رقابت های ترکیه توانستم با 11.43 ثانیه این رکورد را به نام خود کنم که خیلی خوشحالم. ان شاءا... در پی این هستم که در صد متر مدت 11.30 ثانیه بدوم. تقریبا دو هفته قبل در مسابقات جایزه بزرگ تهران ۱۱.۵۷ ثانیه را ثبت کردم‌ و اول شدم و ۱۳ صدم ثانیه با ثبت رکورد‌ ملی فاصله ‌داشتم. اما این اتفاق در رقابت‌های بین‌المللی رخ داد و در ترکیه‌ این رکورد شکسته شد.‌  امسال دو رویداد مهم آسیایی را در پیش   داریم که خیلی مهم است و با افتخارآفرینی می توانیم سهمیه المپیک را هم کسب کنیم که خیلی   امیدوارم به همراه فرزانه فصیحی دو نماینده خوب برای ایران در رقابت های آسیایی باشیم.» تقدیر با ظرف شیرینی خوری این دختر دونده در این سال هایی که مقام آوری می کند و پرچم کشورمان را در رقابت های بین المللی به اهتزاز در می آورد، هیچ گاه در خور شأن و جایگاهش تقدیر نشده است که جای سوال دارد. حتی در بازگشت از رقابت های ترکیه هم با استقبال خوبی مواجه نشده است هر چند او معتقد است به این شرایط عادت کرده است و دیگر انتظاری از مسئولان ندارد. او اضافه می کند: «در این سال ها به بی توجهی و بی مهری آقایان عادت کرده ایم. دیگر انتظاری نداریم و کار خودمان را انجام می دهیم. در برگشت از همین مسابقات اخیر هم جز خانواده مان کسی به استقبال مان نیامده و به جز رئیس هیئت دوومیدانی خراسان رضوی کسی احوال ما را هم نپرسیده است. فقط سال گذشته که در مسابقات آسیایی داخل سالن چهارم شده بودم، اداره ورزش و جوانان سبزوار مراسمی برای تقدیر گرفته بود که به من ظرف شیرینی خوری دادند که نمی دانم چه بگویم. چهارم آسیا شده بودم. تازه در این مسابقه مچ پایم آسیب دیده بود وگرنه می توانستم به مرحله فینال هم برسم اما با بدشانسی رو به رو شدم. حمایت از بانوان دوومیدانی بانوان خراسان رضوی در کشور جایگاه خاص و ویژه ای دارد و هر ساله جزو سه استان برتر هستیم. در کنار آن تک ستاره هایی هستند که در رقابت های مختلف افتخارآفرینی هم می کنند اما نیاز به حمایت بیشتری دارند تا با مشکلات کنار بیایند. اسماعیل نژاد به دوومیدانی سبزوار اشاره می کند و می گوید: «متاسفانه دوومیدانی سبزوار افت کرده است.اگر الان من خداحافظی کنم دیگر نماینده ای در سطح تیم ملی نداریم. این در حالی است که زمانی که در سطح نوجوانان بودم، چند ملی پوش داشتیم ولی الان دیگر ورزشکاری نمانده که بخواهد تمرین کند.در مسابقات استانی نماینده ای از بانوان نداریم چراکه حمایت نمی شوند و برای همین کم انگیزه شده اند. از طرفی بانوان دونده استان خراسان رضوی در کشور جایگاه ویژه ای دارند و همیشه روی سکو و در ماده های مختلف سرآمد هستند در حدی که در اردوهای تیم ملی همیشه چند نماینده داریم که فقط نیاز به حمایت دارند.الان صفر تا صد هزینه ها را خودمان پرداخت می کنیم. هر چند ماه باید کفش دوومیدانی را عوض کنیم که حدود 17 میلیون قیمت دارد. هزینه های مربی و مکمل هم هست.به جای این که تمرکز را روی تمرین بگذاریم ذهن ما درگیر هزینه هاست.  
قیمت لحظه ای ارز دیجیتال