مهدی فضائلی تحلیلگر مسائل سیاسی

 به‌رغم اینکه قرآن در جزیره‌العربی نازل شد که قومیت‌گرایی و قبیله‌بازی در آن پررنگ بود، اما در خطاب‌های قرآن یک‌بار هم «یا ایها‌العرب» نیامده و خطاب‌ها به‌طور عمومی یا انسان است یا بنی آدم یا مؤمنین و کفار.
نه تنها در قرآن ذره‌ای رنگ و بوی نژادپرستی وجود ندارد، بلکه در آیات متعدد و به انحای گوناگون با آن مقابله شده است که یکی از معروف‌ترین این آیات، آیه ۱۳ سوره حجرات است که چنین می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِّنْ ذَکَر وَأُنثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقَاکُمْ»؛ اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ [اینها ملاک برترى نیست] گرامى‌ترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست.
برخی صاحب‌نظران، نژادپرستی (راسیسم) را «تعصب بر تبار نژادی همراه با رفتار تبعیض‌آمیز» تعریف کرده‌اند؛ یعنی دو عنصر تعصب و تبعیض و به‌خصوص تبعیض در شکل‌گیری نژادپرستی نقش ایفا می‌کنند.
نژادپرستی امری مذموم و غیرانسانی است که هر فرد متصف به آن نیز قابل مذمت و سرزنش است.