مهرداد عباد
عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی

ناترازی برق در ایران زمانی شروع شد که سبد انرژی کشور بعد از انقلاب و جنگ اشتباه تدوین شد. آن زمان قرار شد که بیشتر انرژی کشور از گاز تامین شود و البته ما به نوعی جزء آخرین کشورهایی بودیم که توانستیم از تکنولوژی گازی استفاده کنیم، زیرا تصور بر این بود که سوخت پاک و نامحدودی است. اما در طی زمان با مشکل مواجه شدیم. آن زمان ما گاز زیادی را در اختیار داشتیم اما مسئله جداسازی و شیرین‌سازی آن بود که ما این تکنولوژی را در اختیار نداشتیم و عملا شاهد بودیم که میزان زیادی گاز در فلرها به هدر می‌رفت و کلی میادین هم داشتیم که امکان برداشت از آنها را نداشتیم.
در کنار آن نگاه برخی دولت‌ها آینده‌نگرانه نبوده و توسعه تامین انرژی پیش نرفت. در قوانین کشور عنوان شده که چه میزان از انرژی کشور باید از تجدیدپذیرها و چه میزان از نیروگاه‌های فسیلی تامین شود اما هیچگاه رعایت نشده و ما توقع داریم هم اقتصادمان رشد کند و هم صنایع توسعه پیدا کنند، صادرات کشور بیشتر شود و تولید ناخالص ملی و جمعیت هم بالا برود و از آن سو توقع داریم مصرف انرژی کم شود. این یک مغالطه است که بخواهیم کاهش مصرف انرژی آنهم از سوی صنایع صورت گیرد.