«عبدالباری عطوان» تحلیلگر سرشناس جهان عرب و سردبیر روزنامه رأی‌الیوم در یادداشتی نوشت: تقدیم استعفای دولت «محمد اشتیه» به محمود عباس، رئیس‌ تشکیلات خودگردان فلسطین به این معنا است که یک فرمول «آمریکایی-اسرائیلی» تحت عنوان «دولت تکنوکرات» در شرف بلوغ است؛ دولتی که قرار است در مرحله موسوم به «پساجنگ» و رویای نابودی مقاومت به رهبری حماس طبق توهمات، کنترل نوار غزه را زیر نظر رژیم اشغالگر به دست بگیرد. اشتیه که درحال بستن چمدان‌هایش است، در اظهارات «کوتاه» خود که دوشنبه و پس از اعلام استعفای دولتش بر زبان آورد، اعتراف کرد: «این اقدام در پاسخ به خواسته‌های بین‌المللی برای اصلاح نظام سیاسی فلسطین است، مرحله بعدی نیازمند ترتیبات سیاسی جدید است که تحولات نوار غزه و مذاکرات وحدت ملی را در نظر بگیرد». دولت‌های «تکنوکرات» در کشورهای باثبات و مستقل دارای حاکمیت، مرزهای مشخص، فرودگاه‌ها، بنادر، راه‌آهن، اقتصاد مستقل، دولت باثبات موجود و منابع طبیعی درون آن مانند گاز، نفت، طلا، اورانیوم، مواد معدنی، مواد غذایی، تولیدات صنعتی و زیرساخت‌ها و غیره تشکیل می‌شوند. حال سوال این است آیا این عناصر در فلسطین وجود دارند تا اینکه دولت تکنوکرات بتواند مدیریت ان را بر عهده بگیرد؟ و یا چنین دولتی چه چیزی را مدیریت خواهد کرد؟ این یک «تله جدید» است که از قبل ساختار آن، نام شرکت‌کنندگان و رئیس آن توسط رهبران اطلاعاتی چهار طرفی که برای دومین بار در پاریس گرد هم آمدند، تعیین شده بود و تشکیل دولت دستوری برای کرانه باختری و نوار غزه در مرحله بعدی و در صورت از بین رفتن مقاومت در غزه و کرانه باختری، طرح ریزی شده است. اولین نشست چهارجانبه پاریس که در آن رهبران اطلاعاتی مصر، رژیم اشغالگر و آمریکا به همراه نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه قطر شرکت کردند، نتوانست به هیچ توافقی درباره «آتش‌بس موقت» در نوار غزه دست یابد؛ چراکه رهبری مقاومت به شروط خود مبنی بر خروج صهیونیست‌ها از غزه، بازسازی آن، تبادل اسرا و تشکیل کشور مستقل فلسطین کاملاً پایبند بوده‌ است. با توجه به آنچه بیان شد سوالات و تردیدهایی درباره تغییر احتمالی موضوع این ۲ نشست و امتیازات فرضی که منجر به این سرعت در برکناری دولت اشتیه شده تا راه را برای دولت «تکنوکرات» آینده فراهم کند، مطرح است. کدام طرف به طرف دیگر امتیازاتی خواهد داد؟ آیا جنبش حماس و متحدانش در نوار غزه و کرانه باختری می‌پذیرند که از اختیارات خود دست بکشند و آن را به دولت جدید بسپارند؟ در ازای ان چه چیزی به دست خواهند آورد؟ کاملا واضح و آشکار است که شرایط انسانی در نوار غزه بسیار رو به وخامت است و شهروندان، چه در شمال و چه در بیشتر مناطق جنوبی، با قحطی واقعی روبرو هستند و بسیاری از کودکان در اثر گرسنگی و بیماری به دلیل آلودگی آب و بیماری‌های عفونی شهید می‌شوند و این علاوه بر تداوم بمباران است. این همه فشارهای وحشیانه و غیرانسانی در چارچوب طرح وادار کردن مقاومت به ورود به تله جدید بر اساس یک نقشه وضع شده «آمریکایی-اسرائیلی» و تبانی رسمی اعراب است؛ تبانی که نیاز به اثبات ندارد.