حفظ برجام و منافع ملی

آمریکا طی دو سال اخیر همواره به نحوی تلاش کرده تا از روابط نزدیک اتحادیه اروپا با ایران به ویژه در راستای همکاری‌های اقتصادی جلوگیری‌کند امری که بدیهی است، زیرا به هر روی آمریکا دشمن ایران بوده و از دشمن نمی‌توان انتظار رفتار دوستانه داشت. ایالات متحده همواره سیاست‌های خود را برای خصومت‌ورزی تنظیم کرده است به همین دلیل نیز به اتحادیه اروپا اجازه بهره‌مندی از بازار ایران را نمی‌دهد. در مقابل ایران باید سیاست‌هایی‌ اتخاذ کند که خصومت‌ورزی آمریکا تاثیری در همکاری و روابط اتحادیه اروپا و ایران نگذارد. هدف آمریکا این است که ایران را به یک جنگ واقعی فرسایشی در منطقه وادار کند تا کشورمان را از مسیر توسعه دور نگه دارد. ایالات متحده در نظر دارد که خود در این جنگ فرسایشی با ایران روبه‌رو نشود، بلکه عربستان را رویاروی ایران قرار دهد. اما با این وجود برخی در داخل آگاهانه و نا‌آگاهانه از این برنامه حمایت می‌کنند. از سویی ایران برای اهداف سیاست خارجه و توسعه اقتصادی خود باید بر روی برجام پافشاری کند زیرا کناره‌گیری از برجام منجر به محاصره اقتصادی، دریایی و هوایی کشور خواهد شد و کاملا به زیان ایران است. دولتمردان باید به فکر منافع ملی و توسعه ایران باشند به همین دلیل نیز تهران نخست باید برجام را با پافشاری حفظ کرده و سپس باید از فرصت‌های برجام در آینده برای مذاکره و حل مشکلات بهره ببرد. از سویی ایران باید در نظر داشته باشد که اتحادیه اروپا عاقلانه رفتار می‌کند و هرگز شریک منطقه‌ای و بین‌المللی خود را به خاطر کشورهای دیگر از دست نمی‌دهد. ایران در منطقه قدرت و توان تاثیرگذاری دارد اما تاثیرگذاری ایران در سیاست جهانی و بین‌المللی کمتر است. به همین دلیل باید در شرایط کنونی از سیاست‌هایی که به منافع ملی ایران لطمه می‌زند، خود را دور نگاه دارد. شرکت‌های بزرگ بین‌المللی و تجاری در کشورهای اروپایی و جامعه جهانی منافع خود را در نظر می‌گیرند و کاری به سیاست دولت‌های خویش ندارند. وقتی شرکت‌های بزرگ اروپایی خود را در برابر خطر از دست دادن مشتریان آمریکایی ببینند، به آمریکا نزدیک شده و ایران را‌‌ رها خواهند کرد. در چنین شرایطی ایران به‌طور غیر مسقیم از تحریم‌های آمریکا آسیب خواهد دید؛ حتی اگر از تحریم‌های اروپا مصون بماند. در واقع مهم اروپا است که از تحریم‌های آمریکایی تبعیت می‌کند. در این میان باید به آرامش، رفاه مردم و توسعه اقتصادی کشور اندیشید و تصمیمات منطقی را دستور کار قرار داد. برخی تندروی‌ها بی‌تردید منجر به عدم توسعه اقتصادی و جذب سرمایه‌های خارجی خواهد شد. مخالف با توتال نمونه اخیر مخالفت‌هایی است که تندرو‌ها در کشور دنبال می‌کنند. اگر چه دولت تدابیر بسیاری در زمینه امنیت‌های سیاسی و اقتصادی اندیشیده اما نیروهای مخالف دولت برنامه‌های دولت را برای توسعه اقتصادی و تجاری کشور و جذب سرمایه‌های خارجی خنثی می‌کنند.
* تحلیلگر مسائل بین‌الملل